Geplaatst Dit was de 1e keer dat we alleen gingen (daarvoor al een keer eerder geweest met iemand anders) Nic is met het rijden zoveel rustiger geworden dat ik dacht dt hij het wel lekker zou vinden om relaxt de bosen in te gaan.
Het begon ook heel relaxt..........totdat hij de binnenweg niet af wilde naar de wat grotere weg (over een rotonde en dan het bos in) Wel 20 meter achteruit heeft hij gelopen. Dan weer even naar voren en weer naar achteren. Uiteindelijk heb ik hem zover gekregen (geduld, geduld en geduld
) om verder te gaan. Flinke looppas erop, maar wel gecontroleerd. In het bos eerst maar om zich heen laten kijken en na 15 minuten gaan draven........ 
En meneertje vond dat hij het tempo wel kom bepalen. Affein, weer met veel geduld hem wat rustiger gekregen en we hebben een heel stuk heerlijk relaxt gedraafd.Totdat eigenlijk een beetje de weg kwijt was
en besloot om maar terug te gaan. Druk, druk druk. willen rennen en gewoon geen acht slaan op dat mensje wat op je rug zit. Nou was hij de hele tijd al aardig loperig en moest ik hem echt in de gaten houden, nu was het hek van de dam. Ik heb hem dus een paar keer flink op de rem gezet om toch wel even te laten weten dat ik toch nog steeds degene ben die het tempo bepaald.Gaat zo'n oud mannetje van minstens 120 jaar, vanaf een afstand van zo'n 40 meter naar me staan schreeuwen dat ik niet kan paardrijden
en dat ik los moet laten 
Sorry hoor, ik heb de hele rit met vrij veel geduld gereden, maar als meneertje Nicolai niet luisterd trek ik de handrem aan. Dacht toch wel dat dat op zijn plaats was.
Daarna was de grootste drukte weer over, maar het bleef een zeer enerverend ritje.
En eerlijk gezegd weet ik hoe ik het anders kan oplossen dan hem even op de rem te zetten?? Moet ik hem dan maar laten lopen?? Ik dacht het niet, maar ik vind het wel heel moeilijk.
Het zou kunnen komen doordat hij het allemaal nog niet gewend is en het gewoon een soort van puberaal vluchtgedrag, maar ik ik hoop dat het niet altijd zo blijft. Ik wil toch wel heel graag echte relaxte buitenritjes maken zonder elke keer strijd te moeten leveren met Nic over wie het tempo nu eigenlijk bepaald.
Als er iemand nog tips heeft....
dan zijn ze welkom.Ik zit nu met een dubbel gevoel achter mijn p.c Ben blij dat ik een bosritje heb gemaakt en afgezien van het tempo ging het dus best goed. Aan de andere kant vind ik dat trekken van hem erg vervelend en moet ik er heel erg opletten dat ik niet ga terugtrekken (wat ook niet zo heel veel zin heeft in mijn ogen)
Volgende keer misschien beter????