Ik had al aardig wat mailtjes gehad, van mensen die haar erg leuk vonden. Er waren er ook een deel die afbelde
Maar eindelijk kwamen er mensen kijken afgelopen zaterdag. Een hele leuke jonge meid, uit Heerhugowaard. Het klikte enorm aan beide kanten. Even april laten springen en laten lopen. Ik hoopte echt dat het wat werd, zodat ik haar nog vaak kan opzoeken, het blijft toch een beetje mijn meisje.
Die zondag daarna zijn we bij hun stal wezen kijken,
het was geen luxe, maar ze krijgt een heerlijk loopstalletje, en ze hebben daar ongelofelijk veel land! Ze gaan haar zelf inrijden, en dan les geven op jonge kinderen (onder begeleiding) En ze gaan haar voor de sulky spannen. Echt super dus!
Die week erop heeft de vader meegekeken, en die vond haar ook erg mooi, en een leuk paardje. Morgen komen ze haar ophalen,
aan de ene kant ben ik opgelucht, ze is optijd weg( de staleigenaar brengt de andere paarden morgen ookal naar zijn nieuwe adres) maar owh wat zal ik haar missen. Toen ze bij mij kwam, kon je haar amper aanraken, en nu is het zo'n knuffel!
Sorry voor het lange verhaal, maar ik moest het even kwijt
Heel raar ik ben verdrietig en blij tegelijk,
Lieve april, maak er wat moois van!
