Nou, ik ga een heel verhaal van me afschrijven, ik hoop dat jullie het door willen lezen... :
Een aantal maanden geleden heeft mijn vriend mijn ten huwelijk gevraagd. Helemaal gelukkig en super blij want we waren toch echt verloofd! De opa van mijn verloofde heeft ons toen een geweldig verlovingsgeschenk aangeboden: we mochten zijn tuigpaardmerrie laten dekken en het veulen was dan van ons! We merkten echter wel dat het de opa van mijn verloofde Thore toen al pijn deed als hij er aan dacht dat hij zijn merrie een tijdje 'kwijt' zou zijn, maar er kwam een oplossing die ons allemaal gelukkig maakte: De mensen van de stal waar wij rijden boden ons het veulen aan waar een van hun Friese merries drachtig van was!
Uit dezelfde combinatie hadden ze al een heel mooi veulen gekregen, een prachtige bonte Fries, en wij wilden ook wel zo'n mooi en apart ding.
Het liep een hele tijd goed tot voor kort. Er bleek bij de merrie een pees compleet gescheurd te zijn, maar ze was drachtig (nog twee maand te gaan) dus in laten slapen was geen optie. Een heel gedoe met ondersteunend beslag leek de moeite waard te zijn: het ging heel erg goed met de merrie en ze leek nauwelijks ergens last van te hebben. Wel was de kans heel groot dat ze na het grootbrengen van haar veulen ingeslapen moest worden.
Vanochtend om 10.07 kreeg ik een smsje, met de vraag of ik thuis was en z.s.m. op wilde bellen. Toen ik belde vertelde de eigenaresse mij dat de merrie die drachtig is van ons veulen, Elske heet ze, koliek had. Ik ben er meteen heen gegaan. De dierenarts was al geweest maar had voorgesteld even af te wachten. Heftige medicijnen kon ze niet geven i.v.m. het veulen. Ze lag daar maar in de stal en je zag hoe het steeds erger werd. Het zweet droop van haar hele lijf af en ze ademde zo zwaar, sloeg tegen de muren van de pijn. Ze is nog even opgestaan en toen ben ik met haar gaan lopen. Ze was zo onrustig, het ging niet goed. In de stal is ze meteen weer gaan liggen en toen kwam dan eindelijk de DA weer, die hadden we gebeld. Ze heeft haar meteen een middel gegeven waardoor de pijn minder zou worden en ze wilde de darmen spoelen met olie, maar de merrie slikte de lang niet door, dus ging dit niet. Ondertussen werd het er echt niet beter op. De DA belde met een kliniek en die gaf meteen het doorslaggevenede antwoord: Het veulen had een te geringe overlevinskans (de merrie was op 3 juli uitgerekend) want de botten waren nog niet goed genoeg en de longfunctie was er nog niet. De merrie zou hoe dan ook geopereerd moeten worden en dat zou ze niet overleven.
We hebben dan besloten haar in te laten slapen.
Weg veulen, weg droom. Het is echt zo vreselijk. En ik moest het dan ook mijn verloofde nog vertellen, want die zat in Osnabrück op school...
En dit is niet de eerste keer dat ik dit meemaak...2 jaar geleden zou ik een veulen krijgen en de merrie stierf toen door een acute hartstilstand, zij was 6 maanden dragend...
Ik ben hier echt zo kapot van, ik kan niks ander doen dan huilen. Het was zo raar om haar daar te zien liggen...En het veulen hadden we nog zien bewegen (zeg maar liever onwijs hard schoppen) vanochtend, het leefde gewoon al...En ik zit nu net voor mijn tenamenpersiode, zal allemaal wel niks worden.....
Nou ja, bedankt voor jullie moeite om het door te lezen...!
Laatst bijgewerkt door Adil op 26-05-08 15:12, in het totaal 1 keer bewerkt
Goh meid, dat is inderdaad een vreselijk verhaal. Ik kan me je topic nog herinneren waarin je vertelde over de trouwplannen en het veulen van het tuigpaard.
Wat afschuwelijk dat je nu dit weer moet gebeuren...
Wat een nare ervaring(en) zeg! Echt vreselijk erg dat het zo is afgelopen.. Heel veel sterkte komende tijd & hoop dat jullie je droom alsnog een keer waar kunnen maken!
Dat hopen wij ook! ik ben blij dat de merrie geen pijn weer heeft, maar je had het zelf natuurlijk het liefst heel erg anders gezien....Je bent voor de tijd al zo aan het dromen. Over wat je al allemaal kunt doen met je veulen, en wie er als eerst op mocht, dat we een bruin zadel en hoofdstel voor hem/haar zouden halen, hoe ze het voor de koets zou gaan doen, de aftekeningen
En ik had zelfs al een hengst in gedachten voor als het een merrie was geworden...Dan had ik haar heel graag willen laten dekken door de dekhengst TomTom hier op bokt....
Je hebt dan toch wel het gevoel dat iemand daarboven gigantisch de p*k op je heeft...
Dat is ook wel menselijk, het maakt het nu alleen verdomd moeilijk, omdat je al van die leuke dingen in je hoofd hebt....
Het stomme is, is dat wanneer is het vertelde dat we een veulen zouden krijgen ik altijd al zei: "Als alles goed gaat dan....". Omdat ik het al een keer meegemaakt heb was ik toch best onzeker....en nu weer niet...Ik ga er denk ik zo nog even heen, even Rano (paard van mijn verloofde) rijden, lekker even uitwaaien, echt mijn hoofd bij het leerwerk heb ik nu sowieso niet...
We hebben het hem nog niet verteld en ik weet zeker dat hij zijn merrie zo weer ter beschikking zou stellen. Voor mijn verloofde doet hij echt alles (ook al is hij zelf fanatiek aan het koetsieren en is hij zijn merrie liever niet een paar maanden kwijt). Maar mijn hoofd staat momenteel nog helemaal niet naar een nieuw veulen. Ik wil het eerst even allmaal laten bezinken....
Maar wie weet. Het gaat ons er ook niet om dat we METEEN een paard krijgen. Het is gewoon onze droom een veulen te krijgen waar we van begin af aan mee bezig kunnen zijn, dat we het zien opgroeien. Nou ja, we zullen wel zien hoe het verder gaat...Eerst maar ens even dit verlies verwerken. Het is niet alleen het veulen, maar ook de merrie. Je gaat je toch aan die merrie hechten omdat ze jouw veulentje draagt, en sowieso, ze was zo'n schat! Ik ben blij voor haar hoor, want dee pijn had ze gewoon niet verdient. Voor haar is het definitef beter zo...
Voor de merrie is het als ik je verhaal de beste oplossing geweest, maar het is wel kl... , en dat is nog zacht uitgedrukt! Heel veel sterkte de komende tijd met het verwerken van alles en vergeet niet; dromen worden soms echt werkelijkheid en stop nooit met dromen!
Wat een vreselijk verhaal. En dat je het veulen nog hebt zien schoppen, ik krijg er de rillingen van. Wat vreselijk. Kan mij goed voorstellen dat je over je toeren bent. Dit is niet niks om van dichtbij mee temaken. Heel veel sterkte.
De volle zus van het veulentje wat we zouden krijgen...het had er dus misschien ong. zo uitgezien...
Het is moielijk om dat veulen nu te zien en te weten dat je een soortgelijk veulen had kunnen hebben. En begin juli zal ook nog wel even slikken worden...Dan krijg je toch de gedachte van: "als alles goed was gegaan hadden we nu een veulengehad..."
Nogmaals bedankt voor de lieve, ondersteunende berichten! Daarvoor kun je bij Bokt toch altijd wel weer terecht
En heb hier niet zoveel paardenmensen aan wie ik het kwijt kan...Niet-paardenmensen staan dan toch altijd weer een beetje raar te kijken, omdat ze niet echt snappen hoeveel het met je doet..