De perfecte kapriool...

Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
Cassidy

Berichten: 75551
Geregistreerd: 08-08-01
Woonplaats: Purmerend

De perfecte kapriool...

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 08-01-03 19:44

Vandaag weer zo heerlijk om mijn paardje gelachen. Vanwege een kleine blessure ben ik twee weken met haar aan het stappen, wat me, nu het eind van de twee weken nadert en helemaal met deze temperaturen, steeds meer moeite kost (dat rustig met haar stappen dan) . Ze moet gewoon eens in de zoveel tijd haar ei kwijt en dat betekend even naar hartelust bokken. En dat zat er de laatste drie weken gewoon niet in.

Vandaag haalde ik haar voor onze dagelijkse wandelbeurt uit haar box. Oortjes erop en ze was erg vrolijk. Grote gedeeltes van het erf zijn gestrooid, maar de parkeerplaats waar we normaal onze rondjes deden nou net niet. We hebben een kleine binnenbak waar we altijd onze paarden in ieder geval wat beweging kunnen geven. Dus daar wilde ik heen.

De weg daarnaartoe was al een hele onderneming. Snurken, overal spoken zien. Er stond een bobcat die daar normaal nooit staat, er lag een longelijn en een zweep die daar normaal nooit liggen, dus reden genoeg om even snurkend langs te lopen. Gelukkig blijft ze dan wel attend op mij, en als ik ervoor zorg tussen haar en "de enge dingen" te blijven (want 475 kilo paard kan zich wel achter een mens verschuilen) volgt ze ook braaf.

Eenmaal binnen wilde ze meteen rollen (ze had haar dekens nog op) Doet ze anders ook nooit, maar ik liet haar begaan. Ze kon er geen genoeg van krijgen. Iedere keer staan, weer liggen, rollen, staan weer liggen, rollen. Tja met dekens op raak je ook die kriebels niet kwijt.

Uiteindelijk was ze klaar. Toen eventjes aan de longe geprobeerd te stappen (nog steeds snurkend, dus ik weet dan dat ik ergens op bedacht moet zijn) Maar er kwam maar niets. Opeens staat ze stil, luisterd heel aandachtig, springt met vier benen de lucht in en haalt naar achteren uit. Gewoon de perfecte kapriool. En ik stond erbij en keek ernaar. Met mijn mond open.

Daarna was het goed. Oortjes ontspannen op half elf, niets geen gesnurk meer, mevrouw was tevreden. En ik ben allang blij dat ze zulke sprongen niet uithaalt als ik erop zit. Je kunt toch zien dat er Spaans Bloed in dat ras zit (Het is een Quarter) Misschien moet ik een andere tak van paardensport kiezen?

En ik heb haar na het "stappen" toch nog uitvoerig gepoets, waar ze erg van heeft genoten. Eindelijk al die kriebels kwijt. Of keek ze zo tevreden omdat ze haar voerbak vol met wortels had liggen? Wie zal het zeggen?

Morgen zijn de twee weken stappen over...ik snak ernaar weer wat met haar te gaan doen...en zij denk ik toch wel!

Je suis Charlie.


Gwen

Berichten: 15915
Geregistreerd: 20-11-01
Woonplaats: Nabij Eindhoven

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-01-03 00:19

Wat een grappig paard heb jij toch. Ik moet elke keer weer lachen om die malle fratsen van haar, zoals jij die beschrijft. En dat geluksgevoel dat je doorstroomt als je je paard zo bezig ziet voel ik er gewoon bij! Lachen

Heb je je al ingeschreven voor een clinic Spaanse rijschool? *LOL*

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Besje, Blue_flower, Galeo, laura22, micksage, NorwayFjord, Sanet, schumiegirl, tjee en 147 bezoekers