Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 22-12-02 20:12

Een verhaaltje (nr. 7)

Geplaatst door de TopicStarter: 22-12-02 20:12

Barcelona.“
Als die Duitsers morgen niet komen, gaat deze rij morgen helemaal door de kamer”, sprak Miguel tegen Alfonso, terwijl hij met ze’n rechterhand in de richting van een lange rij van zo’10 hondenhokken wees.
Ieder van deze hokken zat vol, veel te vol, met honden van allerlei soorten en rassen. Eén van hen was Donna. Ze was een kruising tussen een Rhodesian Rigeback en één of andere jachthond. Ze was maanden lang gebruik voor de (illegale) jacht, waarbij haar taak uit niets anders had bestaan dan het opjagen van wild. Eigenlijke nog een geluk dat ze tot hier was gekomen, want bij dat soort jachten sneuvelen nog wat honden; de jagers schieten vaak op de verkeerde doelen. Op zich niet lang getreurd, want er zijn honden genoeg. Omdat de jagers na het jachtseizoen, geen kosten willen maken voor voer, worden deze honden na het jachtseizoen aan hun lot over gelaten, wat vaak resulteert in het dwalen naar de stad, waar de kans om te overleven groter is. Vervolgens worden de honden gevangen en in het staatsasiel gezet.
Nu zat Donna te wachten op een vrijwel zekere dood. Want er was binnen 2 maanden geen eigenaar voor haar gevonden. De volgende dag zou ze met 5 lotgenoten in een klein gaskamertje, worden gepropt, dat eigenlijk was gebouwd voor 1 hond. Maar omdat het gas duur was en er veel te veel honden hier in het asiel zaten, was er een soort sport ontstaan om zoveel mogelijk honden in dat kamertje te proppen.

Venlo.
“Louis ; Buck ligt langs de weg voor de wei en wil niet meer opstaan”, sprak Sabine.
Buck was onze 11 jarige New Foundlander, die al meer dan 6 jaar op steeds sterkere medicamenten liep, vanwege een steeds sterker worden vorm van reuma.

Ik liep naar mijn oogappel en keek Buck in zijn trouwe ogen. Buck keek met een lichte zucht op naar zijn baas en liet meteen zijn hoofd weer in het gras vallen. Ik begreep dat het moment was gekomen, waar ik al een jaar tegenop zag. Sterkere medicijnen waren er niet, alles wat maar iets kon helpen, was verbruikt. In de ogen van Buck kon ik lezen, dat ook hij er geen zin meer in had. Buck was op. Ik probeerde het nog een keer met wat harde commando’s, tilde de 58 Kilo nog eens op, maar Buck kon het niet meer aan.

Die avond zat ik wat voor me uit te staren. Echte mannen huilen niet, maar kort na elkaar 2 honden moeten laten inslapen, gaat je niet in je koude kleren zitten. Eerst Malay, die 19 jaar geleden “gered” werd op de markt in Luik. Ze was altijd kerngezond geweest. Op haar 18e rende ze nog achter een bal aan. Malay had enkele weken geleden een hardaanval gekregen En nu Buck, mijn benjamin. Ik nam het besluit, om voor het eerst in 40 jaar, geen honden meer te nemen. Iedere 10 jaar dezelfde ellende om je beste vriend in te laten slapen. En dan al die medische ellende met Buck. Nee, dank je wel, dat niet meer.

Barcelona
De volgende dag stonden Donna en haar hokgenoten op het punt om door Miguel in het kamertje gepropt te worden, toen er een groepje vreemd sprekende mensen het asiel binnen kwamen lopen. Het waren de Duitsers. Ze hadden een ambtenaar van de gemeente bij zich en er ontstonden heftige gesprekken.

Een half uur later zat Donna weer in haar hok. Vervolgens kreeg ze van één van die Duitsers een halsbandje om met een nummer eraan en, wat minder prettig was, 3x achter elkaar een prik in haar bil. Ze voelde zich niet lekker worden en besloot in een hoekje van het hok te gaan slapen.

Toen ze wakker werd, werd ze vrijwel direct door Miguel op hardhandige wijze opgepakt. Maar gelukkig was de bestemming niet het kamertje, maar een grote vrachtwagen met stro erin. Met nog eens 200 lotgenoten, in meerdere vrachtwagens, begon ze aan haar 2 dagen durende tocht dwars door Europa.

Venlo.
Er was een half jaar voorbij gegaan en de dagen werden flink kort. “Louis, het zit me toch niet zo lekker, als ik ’s avonds helemaal alleen, in het donker, op de wei bezig ben”. “Er kilometers breed geen mens te zien”. “Ik mis Buck en Malay dan nog erger dan normaal, want ze waakten best wel goed”.

Ik vroeg haar of ik hier uit af mocht leiden dat zij wel weer een hond wilde. “Nou, ja, ik voelde me wel veiliger; ik zou er wel weer willen”, zei Sabine. “En ik heb gelezen, dat het dierenasiel in Kleve overvol zit met honden en men stad en land af zoekt voor nieuwe baasjes”. Ik had maanden lang de honden gemist, maar was er met Sabine niet over begonnen, omdat een man woord houdt; geen honden meer.

Ik zei, dat als ze dat wilde, we wel eens een kijkje konden gaan nemen. Maar dan wel voor 2 honden, want een hond de hele dag alleen met 2 werkende baasjes is niks. Misschien hebben ze ook wel Duitse herdershonden, dan kun jij de 2e uitzoeken, was mijn verweer.

Kleve.
Donna was al de hele dag in de weer geweest met haar vriend Pluto, een kruising tussen 2 honden waarvan er 1 wel herdershond in zijn stamboom kon hebben gehad. Ook hij was aan de gaskamer in Spanje ontsnapt. Omdat Donna energie voor 3 had, maar Pluto het na enkele uren wel welletjes vond, gaf hij haar een knauw en ging Donna op zoek naar een andere speelkameraad. En er was keus genoeg. Zo’n 250 lotgenoten zaten er in Kleve in een modern “openlucht” asiel. Geen hokken, maar een grote speelweide, waarlangs slaaphokken waren geplaatst.

Er waren die dag al veel kameraden meegenomen door bezoekers, maar Donna en Pluto hadden geen geluk. Donna was te druk en Pluto was een vuilnisbakras, zoals er 13 in een dozijn gaan. Daarbij kwam dat Pluto was mishandeld en bang was. Hij had het ook niet op kinderen. De kansen voor Donna en Pluto om een nieuwe baas te vinden, waren gering.

We hadden een lange autorit gemaakt om de poorten van het asiel in Kleve te vinden. Ik was direct onder de indruk van 2 prachtige Duitse herdershonden. Ze deden me aan mijn hond voor Buck, Tanja denken. Buck was trouw geweest en heel erg lief. Maar Tanja kon lezen en schrijven, was afgericht, absoluut niet agressief en ze luisterde zelfs naar mijn gedachten.

Hoewel ik mijn keuze eigenlijk al had gemaakt, slenterden we verder tussen de honden door. “Jij hebt het al gezien, hè?”sprak Sabine tegen me, met haar ogen wenkend naar de 2 prachtige Duitse herders. “Denk eraan Louis, dat zijn langharige honden en met Buck hadden we onze handen vol aan die vacht”. “Laten we wat kortharigs zoeken”. “Zoals die daar”. En ze wees op…..Pluto. Ik moest even slikken. Dat was niet echt mijn voorstelling van een Duitse herdershond. Maar Sabine volgde haar hart, ging op haar knieën zitten en wist Pluto, zonder zich op te dringen, naar haar toe te krijgen.

Pluto was totaal verrast. Wat kon die vrouw lekker kriebelen zeg. En wat was ze aardig. Geen harde stem en geen dominant gedrag. Alleen die man van die vrouw, leek niet echt gelukkig en stond een beetje met zijn mond vol tanden. Maar gelukkig had Donna in de gaten dat haar vriend Pluto iemand zo gek had gevonden om de moeite te nemen om hem beter te leren kennen. En dus was ze in volle snelheid op het drietal afgestormd. En omdat die man toch niets te doen had, had ze hem maar als speelkameraad aangesprongen.

Nog een beetje beduusd van de keuzen van zowel Sabine als Pluito en Donna gingen we met z’n 4ren een stukje proeflopen. Sabine en Pluto waren 4 handen op 1 buik. Donna was zo’n dolle, daar kon je niet kwaad op worden.

Venlo.
De dagen zijn weer korter geworden. Donner en Blitz, plat Duits voor Donder en Bliksem, zijn de nieuwe namen voor Donna en Pluto. Ze zijn nu al weer 1 jaar bij ons in Venlo. Ik heb mijn hele leven honden gehad, maar nooit heb ik er 2 gehad die zo dankbaar zijn als deze. Blitz was snel van zijn angst af en is een echte beschermer van Sabine. Zij kan met een gerust hart alleen naar de wei, want er is niemand die er ook maar aan denkt om zonder toestemming de wei of stallen in te komen. Gaan we met de westernpaarden uit rijden, zie je Blitz zelden meer dan 3 meter achter het paard van Sabine. Donna is onvermoeibaar. Eén brok energie, die echter overdag, in onze afwezigheid op “haar” bank gaat liggen en niet te horen is. Op lange tochten met de paarden loopt ze de afstand wel 5x van links naar rechts en van achter naar voor.

De Duitse herders ben ik al lang weer vergeten. Want deze 2 zou ik voor geen goud meer willen missen. Alleen met het weer hebben ze beide enige problemen. Bij miezerige regen of kou hebben ze wat extra overreding nodig om de vergelijking met de Costa Brava te vergeten.

Louis van Kerkhoff

**Geplaatst:** 22-12-02 20:19

Geplaatst: 22-12-02 20:19

wauw in een woord geweldig!-

**Geplaatst:** 22-12-02 21:06

Geplaatst: 22-12-02 21:06

Heel mooi verhaal Lachen

From the looks of this place, my ass has got a lot of catching up to do.
http://www.crperformancehorses.nl

**Geplaatst:** 22-12-02 21:17

Geplaatst: 22-12-02 21:17

cool ben er stil van. 3 keer hoezee voor louis en sabine!!!!

Het dagboek van een hulphond

WARNING: The above post may contain sarcasm and/or sophisticated satire. Any psychological damage sustained is purely your fault!

**Geplaatst:** 22-12-02 22:41

Geplaatst: 22-12-02 22:41

Héél mooi verhaal, een kerstverhaal waardig.
En gelukkig heb je ergens het woord 'western' tussen weten te krijgen Haha!

zodat ik niet streng hoef te zijn Schijnheilig

Te koop: fleece full body hoody
https://www.bokt.nl/markt/ad/522385/fle ... body-hoody

**Geplaatst:** 22-12-02 22:49

Geplaatst: 22-12-02 22:49

Nou Sugar,
ik vind het zonde dat zoveel Bokkers dit verhaal waarschijnlijk gaan missen hoor!!!

**Geplaatst:** 22-12-02 23:10

Geplaatst: 22-12-02 23:10

Zullen we hem dan maar verplaatsen (met link) naar PP. Haha!

Te koop: fleece full body hoody
https://www.bokt.nl/markt/ad/522385/fle ... body-hoody

**Geplaatst:** 22-12-02 23:56

Geplaatst: 22-12-02 23:56

Heel erg mooi, ik was helemaal in het verhaal verzonken, Peter stond al een minuut naast me wat te vertellen, heb het niet eens gehoord..... Schijnheilig

**Geplaatst door de TopicStarter:** 23-12-02 00:20

Geplaatst door de TopicStarter: 23-12-02 00:20

Verplaats maar ....
PS. Voor diegenen die nog meer van mijn verhaaltjes willen lezen:
Kijk op onze (prive) site www.sablou.com klik daar op "specials en links" en vervolgens op "verhalen"....
De website kost veel tijd met laden (veel dia-shows en bewegende grafieken)... veel plezier...

Louis

**Geplaatst:** 23-12-02 00:35

Geplaatst: 23-12-02 00:35

Tsssssk, Louis, dit vraagt om foto's. Prachtig geschreven, maar nu wil ik de honden ook wel zien hoor! Haha!

Goedgekeurd onderschrift

**Geplaatst door de TopicStarter:** 23-12-02 00:51

Geplaatst door de TopicStarter: 23-12-02 00:51

Tja, daar vraag je me wat.
Ik heb het zo druk gehad met zadeltjes, dat mijn fototoestel en mijn digicam al maanden ongebruikt in de kast liggen. Ik zal a.s.a.p. iets knippen, maar ik moet wel wachten op iets beter weer.
Ik zal er aan denken......

MVG Louis

**Geplaatst:** 23-12-02 01:19

Geplaatst: 23-12-02 01:19

Super, ik wilde dat meer mensen deze mening deelden en een ongewenste hond opvingen.

**Geplaatst:** 23-12-02 12:13

Geplaatst: 23-12-02 12:13

Mooi verhaal Louis, fijn om te lezen dat er nog mensen rondlopen met hun hart op de juiste plaats. Lovers

**Geplaatst:** 23-12-02 13:31

Geplaatst: 23-12-02 13:31

Super verhaal Lovers

Ninthe onder het zadel - april 2007

**Geplaatst:** 23-12-02 13:59

Geplaatst: 23-12-02 13:59

Wat een mooi verhaal! Je hebt het ook zo mooi opgeschreven Lovers

Happiness can be found in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.
[VN] Ineke2 aan het woord: gekeurd en ingedeeld in Grade II (paradressuur)

**Geplaatst:** 28-12-02 17:04

Geplaatst: 28-12-02 17:04

Louis, het wordt écht tijd dat jij eens iets gaat uitgeven!! Uitzonderlijk, wat een verteltalent heb jij! Kan niet schelen waar het over gaat, je verhalen zijn altijd boeiend en leuk!

"Als je stopt met behandelen en deze klacht komt terug, dan heb je dús de oorzaak niet weggenomen. ~ Francis

**Geplaatst:** 28-12-02 17:53

Geplaatst: 28-12-02 17:53

ontzettend mooi geschreven!

Wie steeds achter de kudde aanloopt, sjouwt altijd door de stront

**Geplaatst door de TopicStarter:** 28-12-02 23:05

Geplaatst door de TopicStarter: 28-12-02 23:05

Mijn vader zei heel vaak tegen mij : "...wietje, je bent een fantast tot in je kast..." (hij noemde me altijd wietje -niks met stikkies te maken hoor- en de kast, tja dat is mijn kist....)

Sabine, mijn vriendin, zegt wel eens : "...als slap kletsen puddink was, dan was Louis dr. Oetker..."

Er moet me maar net iets invallen hoor EN ik kom nooit verder dan 2 A4 tjes...geduld he....

MVG Louis

**Geplaatst:** 29-12-02 15:34

Geplaatst: 29-12-02 15:34

sablou schreef:
...EN ik kom nooit verder dan 2 A4 tjes...geduld he....

Wijsheden moeten niet langer duren dan een A4-tje anders worden ze langdradig Haha!

Te koop: fleece full body hoody
https://www.bokt.nl/markt/ad/522385/fle ... body-hoody

**Geplaatst:** 29-12-02 17:01

Geplaatst: 29-12-02 17:01

Geweldig verhaal ! Het boeit gewoon enorm. Ik ga zo even op jouw website kijken Lachen

.

Wie is er online