Als ik terug kijk naar de periode dat ik mijn paard heb is er nog geen 1 ding wat goed is gegaan.
Ik heb mijn paard in april gekocht. Sinds augustus is het 1 grote ellende. Eerst rijdt mijn verzorger mijn paard in een aahanger, paard kreupel na ongeveer een maand kon ik weer rustig beginnen, maar helaas na weer een maand weer kreupel, naar de kliniek geweest en mijn paard is ingespoten in zijn kogel. Moest een maand 2 x daags stappen en nu ben ik weer rustig begonnen met 10 minuten draven. Alles zag er goed uit.
Tot gisteravond.
Ik kom op stal en mijn staldeur kreeg ik niet open helemaal verbogen. Na veel trekken eindelijk mijn paard eruit kunnen halen zie ik zijn hele been onder het bloed zitten. Zit er op zijn achterbeen( het been waar hij is ingespoten) tussen zijn hoef en kogel een grote vleeswond zitten . Direct de dierenarts gebeld Antibiotica gekregen en wond in het verband. Vandaag is de dierenarts weer gekomen en heeft mijn paard weer antibiotica gegekregen en verder is het afwachten tot zaterdag.
Ik heb het even helemaal gehad en ben gewoon helemaal op. Het vreet energie.
Wie heeft ook zoiets meegemaakt en zouden jullie hiermee omgaan?

jeetje mina het zit je zeker niet mee,
ik zou gillend gek worden denk ik!

Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte
en beterschap voor je paard!

Het is bij ons ook feest, een jaarling merrie heeft waarschijnlijk een trap gehad en heeft drie dagen op drie benen gestaan, een jaarling hengst gaat liggen rollen en komt met zijn hoef tussen de spijlen vast te liggen(???????) we kijken dat nog een dagje aan en dan laten we ook daarvan foto's maken. Een driejarige hengst gaat in de paddock rollen en komt ook met het beenwerk tussen het houtwerk maar het beentje in nu weer normale dikte (gelukkig) en dit alles in een week tijd he, GEKMAKEND

Het zit je idd niet mee. Ik ken er alles van. maar ja, paarden blijven verslaven he!

Maar wat vertelde je nou over jouw verzorgster dat ze je paard in een aanhanger heeft gereden?? Ik snap hem niet helemaal

In augustus ben ik op vakantie geweest met stal, ook mijn verzorger (jongen) ging mee. Hij ging rijden waarbij ik had gezegt niet voor bij stal opstappen maar in de bak, helaas luisterde hij niet en stapte toch bij de stal op. Opdat moment komt er een auto langs met een lege aanhanger erachter dat maakte natuurlijk lawaai. Mijn paard schikt en loopty zo achteruit erin. Mijn verzorger maakte totaal geen moeite om iets te doen om mijn paard vooruit te krijgen. Maar nog erger is dat hij het paard op zijn donder geeft. Hij heeft er nooit meer opgezeten.

Mijn paard had in 8 maanden tijd ook fl. 4000,00 aan dierenartskosten verbruikt. Maar het ergste is het verdriet en de angst dat het niet goed komt.

Vorig jaar oktober is ze door een ander paard in de wei aangevallen en had ze een grote vleeswond, die doorliep tot in haar hoef. Ze heeft 5 weken met haar been in het het verband gestaand. Na ca. 9 weken was het weer goed geheeld. En in december weer echt begonnen met rijden.

In januari breekt het paard naast mijn paard uit en gaat gezellig naar de paarden van de buurman, die een virus hadden. Het gevolg: een paard met 40 graden koorts, ze was echt heel erg ziek en heeft 7 weken niets kunnen doen. In maart weer begonnen met rijden. In april krijgt ze drukplekken v/h zadel, omdat het niet meer goed zit, dus nieuw zadel gekocht. Verder in april een week kreupel, doordat ze te kort bekapt was.
Eind mei, had ze ineens een hele dikke kaak. Na foto's gemaakt te hebben, bleek dat ze een kies afgebroken had. (waarsch. een steen binnengekregen). Dit kon niet getrokken worden en er moest vanaf de buitenkant een gat geboord worden door haar neus naar de mond toe. Er zat een groot gat en het duurde 7 weken totdat het goed geheeld was en weer aan het werk kon. (Volgens de dierenarts veel geluk gehad, dat het zo snel geheeld was. Nou vanaf juli is er dus niets meer aan hand en ik hoop in 2003 meer geluk te hebben!

Tjee zeg wat een ellende.
Jij hebt gelijk, vooral het verdriet dat sloopt je. Je ziet je paard staan hij hinnikt naar als je aan komt lopen en dat maakt alles zo moeilijk en zwaar.
Jij ook veel sterkte en geluk toegewenst

Dankje, het geluk heb ik wel nodig om alles zo te houden zoals het nu is.
Jij veel sterkte! Het zal best goed komen, maar het heeft allemaal zijn tijd nodig, dus probeer nog even vol te houden!

Ik ken het ook. In februari kwam Ro bij mij op stal. april heb ik een start gemaakt met inrijden. Mei ging ze het land op en ja hoor in de eerste week is ze door 2 tuigers het hek ingeslagen. resultaat een gescheurde schouder spier. 3 maanden kreupel hadden toen besloten om haar te laten dekken, want deze blessure zou nog wel even duren. Juli is ze dus gedekt. in 1 X drachtig. (Yes denk je dan. NIET DUS. Er bleek een tweeling in te zitten. Dat risico wilde ik niet lopen dus 1 eruit of helaas allebei eruit. Wegdrukken van 1 eitje is dus gelukt. ) Toen Ro terug kwam van de henstenhouder was ze opeens niet meer kreupel. Na een check v/d veearts weer begonnen met rijden. NA 2 DAGEN!!!!!!! weer een klap op der voorbeen gehad resultaat een enorme schiefel en zwaar kreupel. 1 1/2 maand kreupel geweest. zucht.... Eindelijk was ze goed en ook normaal drachtig. Had haar 2 weken onder het zadel totdat eind september voor de zoveelste keer het noodlot toesloeg en mijn paard zwaar kreupel met een enorm gat in haar spronggewricht en een mega dik been strompelend uit de wei kwam.
In overleg met de staleigenaar en de veearts moest ze op absolute stalrust. Dus niet meer lopen en het liefst niets doen. volgende probleem Ro kon niet alleen op stal. De rest liep buiten behalve een oude ruin die ook op stal stond dag en nacht. Netjes in overleg naast elkaar gezet voor 2 weken. Haalt doe ongelooflijke rot vent (lees : staleigenaar) dat oude paard de volgende ochtend uit die stal en zet hem ergens anders neer. met het resultaat dat mijn paard de gehele dag heeft lopen slaan in der stal. Paard zeik nat van het zweet helemaal over de toren en kon nu helemaal niet meer op dat been staan.
Meteen andere stal gebeld paarden ingeladen en verhuist. Daar heeft ze 2 weken op rust gestaan en half oktober mocht ik haar rustig oppakken. Nu gaat het dus nog goed. wachten hoe lang dit duurt.........

Sterkte met je paardje. Ik leef met je mee en ik ken het gevoel.

Ja, ken het! In februari dit jaar kwam DC op een boerderij staan. Daar heeft ze drie keer haar benen opgereten aan metaal. Dit was drie keer in vier maanden. DC is nog steeds niet beter en ik zie een operatie eraan komen. Ik vraag me vaak af of het ooit nog eens zal beteren. Het beste dat inmiddels gebeurt is is dat ik een goed pension gevonden heb waar ze nu veilig staat.

soms is het gewoon even niet zo'n leuke hobby, ik herken het wel.
paar voorbeeldjes? ik heb 2 paarden en het lijkt wel of ze elkaar aansteken. Vorig jaar moesten allebei de paarden naar een nieuwe stal (stress!), de ene kreeg zwaar koliek wat ie nooit gehad heeft en de andere
had een enorme wond op haar boeg, waarschijnlijk aan de voerbak. toen de rust weer was weergekeerd brak er een los en die zag ik nog als een klein stipje in de verte over de akkers de bewoonde wereld in vliegen, liep gelukkig wel goed af. dit jaar kreeg er een een vreemde beenblessure en moest 1 week naar de kliniek en is nu al 3 maanden aan het revalideren. 4 weken nadat de eerste geblesseerd raakte werd de andere ineens ongelooflijk kreupel, niks te vinden en ook geen verbetering dus ik sta nu voor een hele moeilijke beslissing en ik kan je zeggen dat ik ook behoorlijk op ben.
ik hoop dat het voor jou allemaal goed afloopt. maar troost je, vaak komt alles tegelijk en er zijn natuurlijk ook lange perioden dat het wel allemaal goed gaat en leuk is! soms lopen dingen nou eenmaal niet zoals je zou willen maar een leven zonder paarden is ook niks.

Aan de ene kant ben ik blij dat ik niet de enige ben die zo veel ellende met het paard heeft, maar aan de andere kant gun ik jullie allemaal veel plezier en geluk met de paarden
Ik hou jullie op de hoogte.

Ik heb dit jaar ook veel pech gehad met mijn paard.
Hij is vanaf februarie steeds af en toe kreupel geweest.
In Juni is toen is geconstateerd dat hij waarschijnlijk hoefkatrolontsteking heeft. Op speciale ijzers gezet en dat hielp gelukkig. Toen ging het gelukkig even beter.
In September heeft hij ontzettende last van zijn rug gekregen, dat nu gelukkig over is.
Op dit moment heeft hij schimmel en is hij aan de antibiotica omdat hij verkouden is geworden van het wassen.
Ik hoop ook dat het volgend jaar beter gaat met mijn pony en ook met die van jou Marlinde

Je ben echt niet de enige! Ik heb mijn paard al bijna 3 jaar en ik heb ook al bijna 3 jaar weinig plezier van haar (wel heeeeeeele hoge kosten). Mijn paard is een pechvogel en heeft echt altijd wel iets.
Ik hoop dat 2003 je meer geluk gaat brengen!

zoiets had ik ook. ik zou ff een dagje leuk naar de manege met f.
het begon met uit de trailer halen, ze rukt zich los en rent de buitenbak in, gelukkig kregen we haar nog te pakken. maar toen zette m'n vriendin f. vast terwijl f. niet vast kan staan.( ze is vroeger mishandelt en heeft ergens zo'n rare ervaring meegemaakt dat als je haar vastzet ze met al haar kracht achteruit rukt en iets begeeft het dan: of het veiligheidsknipje of het hek.) maar ze had het halstertouw eest nog om haar neus gewikkeld, dus toen ze ging rukken, kneep het touw haar neus dicht en sneed erin. ze raakte hardstikke in paniek. we kregen haar nog los maar ze had een grote snijwond bij haar kin. Wij weer naar huis ,waar ze weer als een gek de trailer uit kwam springen waardoor ze dit keer van de klep afgleed en een 30 cm lange snee op haar been had. ik was nogal over de rooie en m'n vriendin had een schuldgevoel.

gelukkig was het geen blijvende schade behalve een groot liteken.

nog veel succes met alles.