Ik wil even van me afschrijven

Vandaag is het precies 2 jaar geleden, dat Silence bij mij kwam.
Wat was ik gelukkig met hem, echt mijn droompaardje.
Vanaf de eerste keer dat ik hem zag, was ik op slag verliefd. En vandaag dus precies 2 jaar geleden mocht ik hem gaan halen.
Maar het geluk sloeg al snel om in een ongelukkig gevoel. Wat zag ik af met hem....ik zag elke dag alle hoeken van de bak en lag er meer naast dat dat ik erop zat. Silence was zo druk en schrok echt van alles. Sommige van jullie zullen dat misschien wel herrinneren n.a.v verschillende topics. Na bijna een jaar, wilde ik het opgeven en heb Silence te koop gezet.
Maar in de omgang was hij zo leuk en lief, dat ik een heel slecht gevoel had bij de verkoop.
Ik heb hem dus gehouden en iets totaal nieuws geprobeerd. We reden namelijk altijd dressuur en op 24 juni heb ik een endurance wedstrijd geprobeerd.
En die dag had ik een heel ander paardje. Ik kon echt merken, dat Silence dit ontzettend leuk vond.
En ik ook, dus de keuze was snel gemaakt....
We hebben de stalling opgezegd, zijn naar een stalling verhuisd met ontzettend veel bos in de directe omgeving zodat we veel naar buiten kunnen gaan en kunnen trainen voor de endurance.
En inderdaad, zodra ik veel met Silence buiten kwam, gingen we met sprongen vooruit.
Wel hebben we nog twee keer per week dressuurles, maar we zijn eindelijk een team geworden.
Het heeft 2 jaar geduurd, maar het is ons toch gelukt.
Nederland heeft er een nieuwe endurance combinatie bij en vanaf maart gaan we starten.
Dus ik heb net op tijd iets anders geprobeerd en het bleek de goede keuze te zijn.
Na 2 jaar zijn we eindelijk een team, Silence en ik.....mijn maatje.
Bedankt voor het lezen, wilde het even van mij afschrijven
