Geplaatst 
Komt 'ie dan:
Ik ben 14 jaar en zit in de 2de klas, VMBO.
In de eerste klas werd ik op Havo/Atheneum geplaatst en dat zou ik ook wel aankunnen, als ik geen last zou hebben van m'n gezondheid.
Al meer dan een jaar geleden begon het; 'Ik ben moe.. moe.. en nog eens moe.'
Lag zo'n 3 maanden in me bed omdat ik gewoon zó moe was.
Ziekenhuis in en uit lopen, en nog steeds niet weten wat het was.
Na een hele tijd toch naar een homeopaat iets praktijk gegaan, waar ik nu onder behandeling sta.
En ik moet zeggen; het helpt echt.
'k slik best veel medicijnen, speciaal dieet, en dingen voor school.
Ik blijk hele zwakke/gevoelige darmen te hebben,
en m'n lever is uitermate slecht wat me allemaal bij elkaar heel erg moe maakt.
Nou';
Ik heb ook een pony van 4.5 jaar.
Een Welsh Cob merrie, Lucky Tender.
Vorig jaar toen mijn situatie begon had mijn bijrijdster nog heel veel tijd, dus kreeg ze nog volop aandacht.
M'n moeder had ook 1 baan, en heeft zelf ook een paard en heeft er veel verstand van, dus die deed haar ook vaak.
Sommige periodes ging het weer redelijk goed met me, en kon ik dan ook weer zelf naar haar toe en dingen doen, maar vaak kon/kan dat gewoon niet.
Dit jaar, heeft m'n moeder 2 banen i.v.m andere thuis redenen, en m'n bijrijdster is hard aan de studie en kan dus enkel nog op Zondag Lucky doen.
Me moeder heeft dus nog wel redelijk tijd voor haar paard, maar om nou iedere dag die van mij er ook nog bij te pakken? Wordt wel héél zwaar.
En mijn gezondheid gaat echt in stapjes beter, maar voorlopig zal het niet volledig goed gaan,
en het risico om zometeen weer flink achteruit te gaan en Geelzucht? Nou nee, bedankt..
Ik houd echt heel veel van mijn pony, maar ik wil haar dit gewoon niet meer aan doen.
Het is gewoon zielig dit, ze verdiendt veel meer aandacht dan dat ze nu krijgt, dus ik en me moeder hebben besloten haar weg te doen.
Maar in haar conditie gaat dat moeilijk, dus zetten we haar eerst 2 à 3 maanden in training bij een bekende van ons, om verkoop klaar te maken.
En ik word afgezeken door mensen? Dat m'n beslissing fout is en meer van dat soort opmerkingen?
"banketstaaf voor Lucky!! Zomaar in 1x een nieuw baasje!!"
"Ze heeft ook gevoel hoor..."
"Dus je hoort er zometeen niet meer bij? Als je geen pony meer hebt.."
"Je wordt alleen maar zieker als je iets mist."
"Zomaar!?!?"
"Dus je stopt met de paarden? Oke."
En meer van dat soort dingen..
Ik wil der helemaal niet kwijt, ook al weet ik dat het toch het beste voor haar is.
Maar nu ik door iedereen en alles zo afgezeken wordt, word ik gewoon helemaal gek. Het doet me pijn,
en pijn had ik al, en zal ik ook nog genoeg krijgen de aankomende maanden als ik naar me pony krijg en weet dat ze binnen nu en een hand omdraai weg kan zijn, dat ik afscheid van haar moet nemen, en die pony voelt dat natuurlijk en raakt ze alleen maar in de war van.
Is dit no zó fout?
Dan zou je haar niet hoeven verkopen.
weinig zouden het je nadoen! 
) 
