Als er trekkers, vrachtwagens of andere "enge" dingen langskomen, dan vragen we altijd netjes of de mensen willen afremmen dmv onze hand op en neer te bewegen. En 99% van de mensen doet dat ook! Erg fijn, want zo went Chad aan al die dingen en heel veel "angsten" heeft hij al aardig doorstaan, al zullen rollators en ouwe vrouwtjes nog wel een tijdje eng blijven.....
Nu waren we vandaag op te terugweg, bijna weer bij het startpunt, en hoor ik een flinke trekker aankomen van achteren. Ik kijk achterom en zie een enorme trekker met flinke aanhanger (echt zo'n bakbeest) achter ons aan komen sjezen... Ja, SJEZEN, hij reed keihard. Ik bewoog mijn hand al op en neer, wat resulteerde in gas geven

Mijn vriendin, die een 13 jarige ruin heeft die al heel wat meegemaakt is, en Chad's hoop in bange dagen is, ging midden op de weg rijden, en maakte ook het "rustig aan alsjeblieft" handteken. Maar die kerel ging alleen maar gas geven!!!
Ik voelde Chad al verstrakken, maar ik liet hem express naar het enge gevaarte kijken en bleef tegen hem praten... Mijn vriendin nog steeds op de rijbaan, nog steeds de handbewegingen maken.
Op een gegeven moment is de trekker ZO dichtbij, dat ik vanuit mn ooghoeken zie hoe de trekker de kont van de pony van mijn vriendin aanraakt, wat resulteerde in een paniek-run van Nathan, met als gevolg: Chad er achter aan, dat hou je gewoon niet, het zijn en blijven vluchtdieren.
Het erge van alles was, dat we ongeveer 20 meter van de doorgaande kanaalweg af waren en mijn hoop was "laat er aub geen verkeer zijn, want ik voelde aan mijn water dat dit het niet meer zou worden en hij de weg op zou schieten" Het ging steeds harder en harder en ik proberen mn kop cool te houden natuurlijk, wat niet meevalt want duizend en 1 gedachten schieten door je kop natuurlijk. Gelukkig geen verkeer (phieuw) maar toen het volgende obstakel - Chad rende in blinde paniek richting het kanaal, en als ik niet met al mijn kracht, al mijn wil en al mijn gebeden hem naar links had getrokken, waren we het kanaal ingevlogen, met alle gevolgen van dien misschien......

Mijn vriendin trok ook dezelfde kant uit, en gelukkig kregen we de controle weer terug en stonden we met de neuzen richting de duidelijk verveelde trekker rijder, die wild gebaarde dat we op moesten zouten

Mijn vriendin schelden en doen, dat we gvd met een 3 jarige aan het rijden waren, en wie hij wel niet dacht dat ie was, de idioot, de lompe zak... ik zal je de rest besparen maar het was niet fraai

Waarop we de welbekende middelvinger kregen en de trekker gewoon in vol gas recht op mij af kwam rijden!!!
Chad op zijn achterbenen, ik dacht alleen nog "loslaten voor" en wel vlogen allebei in op hol geslagen galop (echt geen rem meer) richting huis. Het enige dat ik dacht was " niet trekken, laat hem maar even" het pad was namelijk nog een km ofzo voor we bij de afslag kwamen, en in die tijd zou het toen moeten lukken om ze terug te krijgen... en ja, gelukkig.......
Allebei de schrik, allebei pissig als de neten en we hebben geen van beiden het kenteken kunnen zien, balen, balen BALEN!!!
Wat er voor aso mensen bestaan er toch!!!!
Chad staan nu met een dik achterbeen... we gaan nog proberen om hem te achterhalen (de trekker) want we denken allebei te weten waar hij vandaan komt. En dan aangifte doen.
Oe, wat ben ik boos!!! En dan zijn we er nog goed vanaf gekomen, het had veel erger kunnen zijn!!!!