Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-11-02 22:23

Geplaatst: 16-11-02 22:23

Mooi geschreven en zeker weten ook een steuntje in de rug voor diegene die dat nodig hebben!!
Het feit dat je aan die mensen dacht ipv alleen aan jezelf en je geluksgevoel wat je toen had, vind ik heel bijzonder en prijzenswaardig.

**Geplaatst**: 16-11-02 22:37

Geplaatst: 16-11-02 22:37

Een half jaar geleden zou ik zitten Huilen

om dit bericht.
Nu .. Nu kan ik ook weer genieten omdat ik mijn paardje nog heb.
En genieten doe ik zeker, elke dag als ik weer met hem bezig ben, nog meer als al die 8 jaren die wel samen al hebben gehad.

En we gaan er zeker nog 8 jaar aanplakken.

**Geplaatst**: 17-11-02 20:28 · **Anoniem** **Geplaatst**: 17-11-02 20:28 Jammer he? zet een advertentie?!

Geplaatst: 17-11-02 20:28

Jammer he? zet een advertentie?!

**Geplaatst**: 17-11-02 20:46

Geplaatst: 17-11-02 20:46

een mooi stukje sonja!

weetje dat ik dat moment ook heb gehad, maar dat was niet bij de nieuwkoopse plassen maar bij het koeiengebied (je weet wel bij de zegersloot.) het was rond een uur of tien s'avonds in de zomer, ik ree daar in mijn eendje en het was zo stil...... om mij heen stonden allemaal van die wilde koeien (weet niet hoe ze heten en iedergeval niet van die normale koeien) tussen dat hoge gele gras, ze hadden vele kalfjes om hun heen, prachtig! Lovers

De zon ging toen langzaam onder want heb ik daar een tijd staan te genieten zeg.... tot mijn telefoon ging met een bezorgde moeder aan de lijn, toen was de rust verstoord Boos!

**Geplaatst**: 18-11-02 10:58

Geplaatst: 18-11-02 10:58

Tsja, het geluk zit hem nu juist in deze kleine dingen en je moet in staat zijn het te ZIEN. Inderdaad, dat gevoel van luxe en weelde als je met je eigen paard zo'n rit maakt. Dit kun je niet vinden in materiele dingen. Ik denk om deze reden wel eens dat paardenmensen rijker zijn dan andere mensen.

**Geplaatst**: 18-11-02 11:01

Geplaatst: 18-11-02 11:01

Desiree, in wezen zijn wij schathemeltjerijk. We hebben geen cent te makken, maar kijk eens wat we allemaal wel hebben...

**Geplaatst**: 18-11-02 11:14

Geplaatst: 18-11-02 11:14

Lovely schreef:
Desiree, in wezen zijn wij schathemeltjerijk. We hebben geen cent te makken, maar kijk eens wat we allemaal wel hebben...

Precies! Herinnert mij weer wel aan die spreuk: mensen met paarden hebben hemel op aarde, maar komen ze te sterven valt er niets meer te erven.
Het is echt waar hoor. al mijn geld gaat in die beesten zitten, maar het is mijn passie! Andere mensen hebben een hobby, maar ik heb een passie!

**Geplaatst**: 18-11-02 11:51

Geplaatst: 18-11-02 11:51

Het is jammer dat ik nog niet naar buiten kan met Baduh, want dit soort momenten kan ik wel gebruiken. Als je geen baan hebt en er eigenlijk nooit meer eentje wil maar ondertussen gewoon je eigen paard niet meer kan betalen en je dus wel moet werken en dan al je verdiende geld ziet verdwijnen naar de stalhouder en de veearts heb je dit soort momenten nodig. Op dit moment wil ik mijn dromen waar gaan maken maar het kán gewoon niet. Dat is zo frustrerend, voel me echt gevangen in mijn eigen leventje. Gelukkig heb ik altijd Baduh nog, en ik hoop met hem ook nog een keertje over het strand te rijden met zonsondergang.

**Geplaatst**: 18-11-02 11:57

Geplaatst: 18-11-02 11:57

Wat heb je het prachtig opgeschreven Sonja.
Zo voel ik me ook heel erg vaak! En dan voel ik me stiekem weer schulkdig omdat ik de enige ben die er van kan genieten terwijl je het eigenlijk aan iedereen wilt laten zien en delen

**Geplaatst**: 18-11-02 12:17

Geplaatst: 18-11-02 12:17

Je hoeft er niet per se voor naar buiten. Zo af en toe savonds laat ben ik helemaal alleen op die grote stal met al die paarden en dan heerst er zo'n rust. Alle paarden staan te knabbelen om je heen en sommigen staan te doezelen, buiten is het donker, enzovoort. Dan ben ik lekker bezig met mijn paardje en dat zijn dus ook van die momenten.

**Geplaatst**: 18-11-02 12:45

Geplaatst: 18-11-02 12:45

dat gevoel wat jij beschrijft, geven mijn paarden me bijna dagelijks.
Als ik 's ochtends in de stal kom en twee hongerige hoofdjes kijken mij aan, als ik ze vredig zie grazen in de wei.
Maar het gevoel is wel het sterkst als ik buiten rijd, net als jij.
De vogels, de konijntjes, de golven die komen en gaan.....

**Geplaatst**: 18-11-02 12:47

Geplaatst: 18-11-02 12:47

Lovely schreef:
Desiree, in wezen zijn wij schathemeltjerijk. We hebben geen cent te makken, maar kijk eens wat we allemaal wel hebben...

Het is maar hoe je het bekijkt. Je kan tenminste een paard betalen. Dat is iets wat voor veel mensen niet eens is weggelegd.

**Geplaatst**: 18-11-02 12:57

Geplaatst: 18-11-02 12:57

Dat is nou precies waarom ik Mileen eigenlijk zo graag wil delen met een bijrijdster die zelf geen paard kan houden. Maar helaas heb ik daar het geschikte paard niet voor.
Het geluk dat ik heb met Milena, is eigenlijk veel te groot voor mij alleen....

**Geplaatst**: 18-11-02 13:03

Geplaatst: 18-11-02 13:03

Mooie gedachte!!!!!!

**Geplaatst**: 18-11-02 13:23

Geplaatst: 18-11-02 13:23

nou, ik vind daar geen bal aan. Ik ben niet zo'n "deler" en helemaal niet filantropisch ingesteld.

**Geplaatst**: 18-11-02 13:41

Geplaatst: 18-11-02 13:41

Dat hoeft toch ook niet! Maar vind het toch goed dat er ook mensen zijn die ook denken aan mensen die graag iets willen, maar het niet kunnen (ivm geld ed.). Vaak zoeken mensen om een andere reden een bijrijder, maar toch! Maar het is jouw paard, dus niemand verwacht dat je hem deelt ofzo.

**Geplaatst**: 18-11-02 13:42

Geplaatst: 18-11-02 13:42

Eigenlijk kan ik mijn paard ook niet betalen. Als je knalletje rood staat om 'm te onderhouden kan je je paard niet betalen, maar hij gaat echt nooit meer weg en hij komt niks tekort.

**Geplaatst**: 18-11-02 13:42

Geplaatst: 18-11-02 13:42

manzano"]
[quote="Lovely schreef:
Desiree, in wezen zijn wij schathemeltjerijk. We hebben geen cent te makken, maar kijk eens wat we allemaal wel hebben...

Het is maar hoe je het bekijkt. Je kan tenminste een paard betalen. Dat is iets wat voor veel mensen niet eens is weggelegd.
[/quote]
Manzano, dat is het voor mij ook heel lang niet geweest. Dat heeft me er trouwens nooit van weerhouden om dat gevoel te hebben hoor, er was altijd wel een paard met een speciaal plekje, ookal was die niet van mij. Zo heb ik heel veel speciale momenten gekend met paard in al die jaren dat ik het zonder eigen paard moest stellen. Maar nu, nu heb ik het inderdaad met mijn eigen paard en soms met een stal vol Lachen

. Soms moet je niet kijken naar wat je niet hebt, maar juist naar wat je wel hebt, dat geeft een heel ander gevoel.

**Geplaatst**: 18-11-02 13:48

Geplaatst: 18-11-02 13:48

Ow ja, daar ben ik het ook helemaal mee eens hoor!!! Heb met mijn verzorgpaard ook vaak van die momenten gehad. Maar op de een of andere manier rust er een vloek op mij wat betreft verzorgpaarden, want het gaat altijd niet door/ moet teveel betalen/ worden verkocht (word je ook niet vrolijk van). Omdat ik mogelijk op kamers ga, reageer ik niet meer op advertenties en rijd ik nu 1x in de 2 weken priveles. Maar ja, van dat rijden in de bak krijg ik toch eigenlijk nooit meer zo'n gevoel hoor. Behalve laatst toen ik naar de bak reed, zoals ik al eerder vertelde.
Maar ik bedoelde mijn opmerking ook niet negatief hoor (misschien dat het zo overkwam), maar het klonk zo krom. Geen cent te makken en toch een paard Knipoog

.

**Geplaatst**: 18-11-02 14:35

Geplaatst: 18-11-02 14:35

Desiree schreef:
nou, ik vind daar geen bal aan. Ik ben niet zo'n "deler" en helemaal niet filantropisch ingesteld.

Ik qua paard wel. Heb het vroeger nl. altijd van anderen moeten hebben, en wil nu ik het zelf allemaal heb dus ook weer graag delen met iemand die het niet heeft.

**Geplaatst**: 18-11-02 14:45

Geplaatst: 18-11-02 14:45

Altijd als je afhankelijk bent van anderen kom je nergens, dat is mijn ervaring. dat wil ik dus ook niet meer. Bij mij deed vroeger ook niemand aan liefdadigheid, alleen mijn ouders betaalden mijn manegelesje eens per week en daar bleef het bij. Toen ik zelf geld ging verdienen kwam er pas eindelijk een paard. Het is maar wat je er voor over hebt. Op mezelf wonen ging natuurlijk niet, dat was te duur. Maar alles komt t.z.t. wel.

**Geplaatst**: 18-11-02 15:05

Geplaatst: 18-11-02 15:05

En die ervaring heb ik nou juist wèl; er was altijd wel iemand die een leuk paardje voor me te rijden had.
Afhankelijk van een ander en nergens komen? Voor velen idd het geval, maar ik heb ontzettend veel geluk gehad.

Daarom heb ik altijd gezegd dat als ik het ooit zelf allemaal voor elkaar had, ik dat ook met iemand wil delen die dat zelf niet heeft. Mijn bijrijdster ging dus regelmatig mee met bos- en strandritten, bedankte ik voor de goede zorgen met een weekeindje weg met de paarden etc.
Blij dat ik dat kan doen. Soort bedankje richting degenen die dat voor mij deden, maar dan de andere kant op zeg maar.
Liefdadigheid? Nee, meer dankbaarheid denk ik.

**Geplaatst**: 18-11-02 15:11

Geplaatst: 18-11-02 15:11

Ja maar dat is het verschil misschien: ik heb niemand om dankbaar voor te zijn, behalve mezelf, omdat ik een paard heb gekocht zodat ik eindelijk eens kon beginnen met rijden. en ik kan ook wel eens een weekendje weg. Stalgenoten vangen dat voor me op, zoals ik het ook wel eens voor hen opvang.

**Geplaatst**: 18-11-02 15:29

Geplaatst: 18-11-02 15:29

Desiree, bij mij is het een combinatie. Er zijn wel degelijk mensen die ik dankbaar moet zijn, omdat ze me kansen hebben gegeven en omdat ze me dingen bij hebben gebracht. Die mensen ben ik dankbaar.

**Geplaatst**: 18-11-02 15:47

Geplaatst: 18-11-02 15:47

HOe dan ook, het hebben van een eigen paard is bij mij niet aan komen waaien. Het is uiteindelijk ook het verwezenlijken van een droom geweest. En dan ervaar je daarna niet de vanzelfsprekendheid die sommige mensen misschien wel hebben bij hun eigen paard, maar meer het geluk dat je er een hebt.
Ik wilde een paard waarmee ik lekker kon rondhobbelen, beetje springen, buitenrijden etc.
Nu kan ik dat allebei, en nog een beetje dressuren ook. Is toch prachtig?