
Pff wat een ochtend... Ik zal het proberen zo goed mogelijk uit te leggen...
Het was een ochtend zoals alle andere, om half 9 vertrok ik op de fiets richting de paarden.
Op stal aangekomen paarden gelongeerd en gereden. Sinds kort rijd ik er ook een 3 jarige bij, die een maand naar een inrijstal is gegaan, ik rijd er nu ong. 1 /2 week op.
Toen ik klaar was kwam de hele familie, iedereen ging rijden, pony's op buitenrit, mensen en kinders mee op de fiets!
Uiteindelijk bleef S. en W. over, ik er nog bij + J. (eigenaar van de stal + de paarden)
S. ging op de 3 jarige rijden, genaamd Zip. Toen zei klaar was vroeg ze of ik er ook nog op wilde, om te zien hoe het nu bij mij gaat. Ik heb er toen nog op gereden, paardje was braaf

Zei zou 'haar' paard nog gaan zadelen. W. en J. vroegen toen aan mij of ik niet mee wilde op buitenrit met S. en het paard Olita. Zip was nog nooit buiten geweest, dus kon hij het mooi leren.
Zo gezegd zo gedaan, W. voorop met de fiets, S. erachter op Olita, daarachter reed ik met Zip, en achter mij reed J. op de fiets.
We waren zo'n 50 m. van de boerderij vandaan toen ik achter me hoorde; 'er komen wielrenners aan.....'
En ja hoor, we zagen aan het einde van de weg een groep van 40 man aankomen, met een auto erachteraan.
W. fietste er heen en gebaarde dat ze zachter moesten rijden, want ze kwamen me toch is even met een tempo aan

Die paarden zetten hun kop er al op... Die wielrenners weigerde zachter te gaan en deden er nog een stapje boven op en fietsten flink door.
W. heeft uiteindelijk zijn fiets voor die wielrenners geparkeerd. Achter mij hoorde ik J. zeggen dat wij terug moesten naar het erf, dan konden hun er langs en wij konden verder.
Maar zelfs dát weigerde de wielrenners, ze reden om W. heen.
Toen werd het me toch is een puinhoop... Wij stonden nog met onze paarden op de weg.
Die wielrenners sloegen helemaal door. Ik zag ineens overal mensen, fietsen, paarden echt van alles.
Ze hebben ons letterlijk opgejaagd met de paarden. Ze stonden een meter achter ons, hebben naar ons staan schreeuwen, we waren k*twijven en we moesten oprotten met die rotbokken.
Olita is echt he-le-maal door het lint gegaan. Het paard wat normaal nooit wat deed, wat geen stap verkeerd zette was helemaal doorgedraaid door die wielrenners...
W. en J. probeerde ze nog tegen te houden... Ze stonden achter ons, naast ons, waren allemaal aan het schreeuwen, aan het zwaaien, de paarden aan het opfokken. Mega puinhoop werd het toen.
Ik zal heel eerlijk zijn, ik was dood en doods bang!
Zip was ongelovelijk braaf, hij was wel op de plaats aan het galopperen en het doen, maar hij bleef bij mij. Het enigste wat ik dacht was dat ik tegen hem moest blijven praten.
Heel de tijd heb ik hem geaaid, gezegd dat hij braaf was, dat het goed was, dat hij niet bang moest zijn.
Olita ging echt helemaal uit haar dak, die sloeg echt op tilt, S. viel er bijna af...
Zo is die hele 'stoet' langzaam richting de stallen gegaan. Op het einde kon S. haar paard niet meer bij haar houden, het arme ding wist niet meer waar ze moest kijken van de angst

We zijn toen in volle vaart het erf opgevlogen, de wielrenners W. en J. erachteraan...
Wij kregen onze paarden uiteindelijk stil op het erf. Ze stonden te trillen, te blazen en te snurken..

Wij hoorden nog een hoop geschreeuw en gedoe.
De vrouw des huizes kwam toen naar buiten en vroeg wat er was, wij konden amper wat uitbrengen van schrik, en zei is toen naar de weg gegaan waar de rest stond.
Ik was zó bang dat ik over mijn hele lijf aan het trillen was, ik zat gewoon te klappertanden van schrik

Die wielrenners zijn doorgefietst, maar ene stuk of 10 man + de auto waren gebleven...
11 man tegen 3 man.. Die lui sporen echt niet hoor

Ik heb ze tegen die vrouw horen zeggen dat 'ze haar klep moest dichthouden, anders zou hij haar wel even een klap voor haar b*k verkopen'.....


1 wielrenner heeft W. toen met fiets en al tegen de vlakte gehaald, hij stond op en heeft die wielrenner toen van zijn fiets geslagen

De hel brak echt los op dat moment... Die lui zijn wel zó teker gegaan. Ze zijn het erf opgekomen, hebben de meest verschrikkelijkste dingen naar ons geroepen...
Uiteindelijk zijn ze weg gegaan onder luid protest met de woorden 'we komen vanmiddag godverd*mme nog wel eens even terug om het allemaal uit te leggen, dan zullen wij het verd*mme wel eens even duidelijk maken!'
Nou het was echt té gek voor woorden hoe die lui reageerde


Toen we thuis waren hebben we de paarden op stal gezet en zijn we binnen wat gaan drinken...
Mijn hemel zeg, sta er nog vreemd van te kijken

De weg is van iedereen dat snap ik, maar je kan toch wel éven afremmen, moet je dan echt in volle vaart doorvliegen? Paarden helemaal over de zeik maken? Die beesten letterlijk opjagen? Wat als wij eraf waren gevallen? Dat er echt iets ergs gebeurde?
En die taal van hun...

Het is áltijd wat met die wielrenners, ik ben nu al zo vaak het land opgestoven omdat er zo nodig een hele groep naast elkaar moet blijven fietsen en ík aan de kant moet zodat hun lekker met volle vaart schreeuwen voorbij kunnen vliegen...
