Morgen krijgt onze pony om half twee een spuitje. Want ze is ontzettend ziek. Ze is hoefbevangen en het gaat niet meer over. Drie weken geleden was de dierenarts ook al geweest maar toen gaven we haar toch nog maar pijnstillers omdat we het niet over onze hart konden verkrijgen om haar een spuitje te geven. Maar die pijnstillers hielpen maar 2/3 dagen en daarna ging het weer slecht, dus wij dubbele dosis geven enzo maar het hielp allemaal niks. En dit waren al heel sterke medicijnen! Mijn pony heet(te) Lianta en was een New-Forest pony van nu 19 jaar. We hadden haar vier jaar en een paar dagen. Ik maakte alrijd hele lange buitenritten met haar. En ze was altijd lief. Ik mis haar nu al...
Probeer te denken aan alle leuke dingen die je met haar hebt mogen meemaken. Een pony laten inslapen is natuurlijk nooit leuk, maar ik denk dat je in dit geval de juiste beslissing hebt genomen. Heel veel sterkte!
Is natuurlijk een hele moeilijke beslissen geweest voor je...maar wel de goede. Je pony zal je dankbaar zijn voor de goede jaren en ook dat je hem uit zijn lijden verlost. Denk aan de dingen die zo leuk waren met hem.. Heel veel sterkte!
jeetje, het paard van mijn tante waar loulou mee in de wei staat is ook hoefbevangen. ze krijgt nou ook pijnstillers. ik hoop dat het met haar wel beter gaat maar als ik dit dan lees schrik je wel.
Heel veel sterkte straks, en daarna. Je paardje zal je er dankbaar om zijn dat je zo'n goed en eerlijk baasje bent dat íe niet voor niets pijn hoeft te lijden. Hoe vreselijk het ook is, voor het paardje is het beter. Hou je taai, Sonja.
sterkte wij hebben op dit moment hetzelfde 2 paarden zijn vrijdag afgemaakt en 1 veulen moet nog het is het beste voor het paard ze heeft straks geen pijn meer...
Vervelend hoor! Wij hebben hier ook 2 pony's lopen die chronisch hoefbevangen zijn. Die ene is 37 en is mijn oude pony. Ongeveer 10 jaar geleden was hij er ook zo erg aan toe, dat iedereen mij vertelde dat ik hem moest laten inslapen. Het duurde toen een uur om hem van de wei in de stal te krijgen (150 meter). Maar ik kan natuurlijk geen afscheid van hem nemen en had ondanks alles (het was echt verschrikkelijk) toch nog goede hoop. En wat denk je: na een paar maanden is hij ontzettend opgeknapt! Hij heeft dus wel 4 maanden gruwelijk veel pijn gehad, maar ondertussen leeft hij toch weer 10 jaar zonder! Toen hij weer hersteld was, zijn we heel goed gaan opletten op zijn voeding/beweging etc. En sindsien heeft hij dus nooit meer last gehad! Hij is zelfs nog een keertje eerste geworden met een springwedstrijdje toen hij al 31 jaar oud was. Ik ben daar dus echt supergelukkig mee, dat ik nog steeds van hem kan genieten . Hij functioneert nu onder andere als opvoedopa voor onze Friese veulens. Die andere pony is een pony van kennissen van 27 jaar. Hij heeft een aantal jaar in een manege gelopen en is daar (ook waarschijnlijk door te eiwitrijke voeding) chronisch hoefbevangen geworden. Aangezien hij dus uiteindelijk kreupel was, kon hij niet meer voor de lessen ingezet worden. Maar ondertussen niet echt door een dierenarts naar laten kijken en wel gewoon blijven doorvoeren. Dan vraag je er natuurlijk om! Gevolg: hij ging steeds slechter lopen. Volgens de manege zou hij 'versleten voorbenen' hebben Devies: Afvoeren! Die kennissen hebben daar gelukkig een stokje voor gestoken en nu staat hij al weer 4 jaar bij ons van zijn 'pensioen' te genieten. Ook hij was er verschrikkelijk aan toe, maar door weer alles goed af te wegen is hij weer helemaal opgeknapt. Hij moet alleen voor altijd op ijzers, omdat zijn hoefbeentje waarschijnlijk te ver is doorgekanteld. Hij wordt nog 2 keer per week bereden (zodat hij niet stijf wordt) en heeft anderhalve maand geleden nog 2 proefjes in de B gewonnen met 165 punten. Zo zie je maar!
Lil: ik wens je iig veel sterkte, ik moet er voorlopig nog niet aan denken dat ik van mijn oudje afscheid moet nemen.