Toen net hebben ik en 2 stalgenootjes en nogal erge situatie meegemaakt, wat zeker verkeerd had kunnen aflopen.
Vandaag gingen 2 stalgenootjes, Irene en Annemarie (vlekkie_fan@bokt), en ik buitenrijden. Dat doen we wel vaker. We hadden een camera meegenomen, aangezien er een aantal mooie plekjes in een mini bosje zijn waar je leuk foto's kan maken.
De pony's waren wel drukker dan normaal, maar ach iedereen kon haar pony ook gewoon rijden op een wat drukkere dag. We moesten ook even stilstaan en toen hebben Romeo en ik al in de bosjes gestaan en de nodig omhoog kom hupsjes gehad, maar iedere pony moet het leren, dus ik heb hem gewoon daarna nog een paar keer stilgezet.
Toen kwamen we op een mooi galoppad, waar we even lekker door konden galoperen. Op dat moment begon de kleine pony van Irene onwijs te bokken en raar te springen (normaal is het echt een schat van een beest en ik denk niet dat iemand ons gelooft als we dit vertellen) Irene klapte er naar nog wat rare sprongen af, het enige wat ik haar nog heb horen zeggen was "au" Haar pony spurte er echt vandoor en rende rechts streeks naar stal toe, helaas moeten we dan altijd over een erg drukke weg. Wij dachten nog dat die pony wel zou stoppen als ze zag dat wij niet kwamen, maar dat deed ie dus niet. Wij waren dus redelijk in paniek, want die pony kon dus zo onder een auto komen.
Dus besloten we even in een sukkeldrafje te gaan kijken waar die pony ondertussen was, er was namelijk erg slecht zicht bij het pad waar we waren. En we zagen hoe die pony onwijs hard naar stal terug galopeerde, op dat moment gingen onze pony's vanuit stap over in galop, deels door ons en deels uit paniek. En galopeerde we dus achter die pony aan. Toen hoorde ik het Annemarie achter me schreeuwen dat ze Vlekkie (haar pony) niet meer kon houden en Romeo die zat ondertussen ook in een rengalop, gelukkig op een graspad.
Toen we zowat bij die pony waren moesten we een enorm scherpe bocht door en heb ik echt vol op de rem gestaan, volgens mij zat Romeo z'n bit echt helemaal door z'n mond gescheurd en zat ik ver achterover. De los lopende pony ging half op d'r plaat in de bocht en Annemarie die naast me reed is gewoon over een sloot gevlogen. Daar raakte door de slecht uit komende sprong vanaf het asfalt haar pony uit balans en raakte die op d'r knieen en zag ik Annemarie d'r afklappen en Vlekkie over d'r heen denderen (en het zag eruit alsof Vlekkie op d'r buik kwam met een hoef en bij d'r hoofd) Annemarie heb ik helemaal niks meer zien doen na haar val. Vlekkie sprong ondertussen weer over de sloot en denderde achter de andere loslopende pony aan. Romeo was helemaal in paniek en ik ondertussen ook en ik heb hem uiteindelijk in een dribbeldraf gekregen en bij tijdens die draf eraf gestapt, godzijdank stond hij toen gelijk stil. Ik denk dat als ik er op was blijven zitten ik er ergens op het asfalt vanaf was geklapt en dat het dan voor mij, ondanks m'n cap, minder goed was afgelopen.
Toen kwam ik bij een kruispunt waar bekenden in hun auto zaten (ik rende al die tijd keihard naar stal toe, met Romeo in m'n hand) en ik heb echt helemaal in paniek zowat huilend gegild dat de meiden een heel eind de ene kant op lagen en niks meer deden voor zover ik wist en dat de pony's op de provinciale weg af renden. Gelukkig gingen hun de meiden zoeken.
Toen ben ik dus keihard naar stal gerend en zag ik de kleinste pony echt net voor een auto langs gaan en toen rende ze het erf op. Ik was dus enorm opgelucht, maar rende nog steeds door. En toen zag ik op 100 meter afstand dat de pony's weer het erf afrende zo op een rij auto's af. Gelukkig remde die auto's af en stapte er iemand uit om de pony's te pakken. Op dat moment was ik zowat bij de provinciale weg. Helaas schrokken de pony's, die natuurlijk ook in paniek waren, en rende die de andere kant op, waar net een grote trekker met aanhangwagen aan kwam. Ik ben zo voor de trekker gesprongen en het teken gegeven dat die moest stoppen, wat gelukkig ook gebeurde. Toen rende de pony's heel hard op Romeo en mij af en Romeo steigerde echt heel hoog (z'n voorbenen waren boven mijn hoofd) en hij viel ook zowat om. Hij is toen half op mij terrecht gekomen, waar ik overigens nooit geen last van heb gehad. En toen waren de pony's bij ons en heb ik de kleinste een schop richting het erf gegeven

Gelukkig kwam net Irene aan, die haar vader had gebelt. En al snel kwam Annemarie, opgepikt door die bekenden van ons, er ook aan. Allebei hadden ze niks ernstigs, godzijdank. Annemarie had haar moeder gebelt (staleigenaresse) die weer iemand anders van stal had gebelt met de mededeling dat de pony's los liepen en toen kwamen die al snel om te kijken of alles goed was.
Het had zo verkeerd af kunnen lopen, met de meiden die gevallen waren of de pony's. De pony's heb ik een aantal keer zowat voor auto's zien komen. En ik ben zo blij dat Romeo redelijk gevoellig in z'n mond is en gelijk stopt als ik er naast sta of val (alhoewel ik dat in deze situatie niet zeker wist) De pony's hadden allemaal helemaal niks, behalve dan de schrik. Of we verkeerd gehandeld hebben door die loslopende pony te proberen te vangen weet ik niet, nu achteraf was dat wel heel onlogisch, maar vergeet niet dat onze pony's daar ook van in paniek raakte. Overigens heb ik wel zowat zitten huilen van de schrik en de andere meiden denk ik ook.
Overigens de foto's waren wel erg leuk geworden


Groetjes Marijke