Wij (Annemieke, Iris, Madeleine, Cecile en Mariska) zijn helemaal stapel op onze ponies Dinkey en Gate. Ik denk dat veel mensen van bokt deze ponies ook wel kennen van met name ITP: twee lieve en schattige, maar soms ondeugende shetlanders. Wij doen heel veel met ze met als gevolg dat, omdat dat vaak buiten en dus over de weg is, de hoefjes heel veel afslijten. De ponies staan in een stedelijke omgeving en om uberhaupt ergens te komen moeten wij toch met ze over de weg. Gras of bos oid is hier vrij ver te zoeken.
Iedere normale paardengek weet dat je dan je pony hoefijzers geeft zodat zijn/haar hoeven niet meer af kunnen slijten. Als het toch eens zo simpel lag...
Er is in de directe omgeving dus geen smid die ze wil beslaan.



We zijn dus nu al meer dan een jaar hiermee aan het stinkmodderen: onze eerste smid was Marc van der Brink. Dinkey was nog nooit beslagen en daarom erg bang. Het is toen nogal uit de hand gelopen waarna de smid hem liever niet meer wilde doen. Het is een heel lang verhaal, maar de laatste keer voordat de smid er mee ophield was er nix aan de hand en kon hij hem gewoon beslaan, maar hij heeft gewoon een hekel aan Dink door wat er die eerste keer gebeurd is. Dat mag natuurlijk geen enkele reden zijn om een pony niet te beslaan!

Toen zijn we overgestapt op Pieter Brandt, een hele lieve en aardige man, waar ik goed mee kan lachen. Hij besloeg netjes en was goed met de ponies: geen enkel probleem. Dinkey stond zo braaf als een lam en er was helemaal niets aan de hand. Hij was niet te spreken over Mark's gedrag en zei dat hij meer klachten over hem had ontvangen. Maar... hij brak zijn been en gaf ons twee telefoonnummers: Thijs van Rossum en Ric Segers.

We belden Ric op: ook een hele lieve man met veel geduld en op het eerste gezicht ook heel kundig. Maar hij vond de hoeven van Gate te kort en moest ze eerst 6 weken op biotine voordat hij er een ijzer onder wilde zetten. Op dat moment twijfelden we geen moment aan wat hij zij en zetten de pony op biotine, op een schrale wei, en kwam ze niet meer buiten. Dinkey besloeg hij goed maar de keer erna sloeg hij een nagel in het leven waardoor hij de dag erna een hoefzweer had en twee weken kreupel was, de hoef gevoelig was en waardoor er dus langere tijd geen ijzer onder mocht.

Toen de voet van Dink eenmaal genezen was werd hij weer beslagen. Maar tijdens het bekappen kapte hij het achtervoetje veel te kort


Toen bij Gate de 6 weken omwaren maakten we een afspraak om haar te laten beslaan. Ric kwam maar nogmaals vertelde hij ons dat haar hoeven niet lang genoeg waren en dat ze nog 6 weken aan de biotine moest. Okej, denk je dan als eigenaar en verzorgster: hij wil die pony zo goed mogelijk helpen. Maar toen hij uiteindelijk pas na 4 maanden (wat op zich logisch is want biotine werkt pas op lange termijn. Bovendien is niet bewezen dat biotine een snellere hoorngroei bevordert, WEL verbetert het de KWALITEIT van het hoorn. Maar wisten wij toen veel! Thijs -lees verder- heeft ons dit uitgelegd.) haar wilde gaan beslaan vonden we het toch wel wat lang duren. Maar als dat het beste voor de pony is dan doe je dat.
Allebei de ponies werden netjes beslagen en er was niets aan de hand. Totdat ze opnieuw beslagen moesten worden; Dinkey werd opnieuw kreupel. Er was bij het eraf halen van het achterijzer een heel stuk uit de zijkant van de hoefwand gebroken


Thijs van Rossum bleek een hele lieve, bezorgde jonge vent te zijn waar we allemaal goed mee op konden schieten: zowel de ponies als de mensen. Hij is heel kundig en bood onmiddelijk aan ons te helpen. Dinkey had pas 6 weken stilgestaan van de 4 maanden maar kreeg meteen nieuwe ijzers, werd netjes recht op z'n voetjes gezet en liep weer als een zonnetje. Ook Gate werd beslagen en liep super, nix geen problemen. Wij waren superblij met onze nieuwe hoefsmid en hebben hem dat dan ook 1000X op het hart gedrukt.


hij door zijn rug ging en daar heel lang nog last van heeft gehad.



Toen na twee en een halve maand heb ik Pieter Brandt nog een keer opgebeld en terwijl ik met zijn vrouw aan de telefoon zat, barstte ik in snikken uit: er moest toch iemand zijn die onze ponies kon helpen? Pieter belde mij dezelfde avond nog terug en ik vertelde hem het hele verhaal. Hij was hierover zo verbaasd en eigelijk ook kwaad dat hij diezelfde week nog kwam om de ponies te doen. Toen vertelde hij ons dat wij eigelijk niet meer in zijn klantenkring konden worden opgenomen omdat hij al overvol zat, maar dat hij, als hij tijd had, wel onze ponies wilde beslaan.
Nu zijn we weer een bijna een jaar verder. Onze ponies moeten soms 3 maanden of langer met hun ijzers doen.



Wij zijn op dit moment moedeloos en hopeloos. Wij zoeken een goede, kundige en vooral rustige en geduldige smid voor onze ponies die 85 en 92 cm hoog zijn en als ijzermaat 7x0 hebben. Ze staan in Hendrik Ido Ambacht (omgeving Dordrecht en Rotterdam). Behalve de bovengenoemde smeden beslaan Anton Bosje, hoefsmid van Rhoon (Puttershoek) en Ed Kuiters geen shetlanders. Wie kan ons helpen, want zo kunnen wij echt niet verder


Verder hopen wij hier berichten van steun te verzamelen die wij, als we GEEN nieuwe smid vinden, aan de smeden hier kunnen presenteren in een lijst, want zo kan het gewoon echt niet langer. Vast bedankt voor jullie steun en het lezen van dit lange bericht.
PS! Dit bericht is niet geschreven om op wat voor reden dan ook hoefsmeden af te kraken of te beoordelen op hun kundigheid. Ik heb alleen ONZE, PERSOONLIJKE ervaringen met hen opgeschreven en mijn MENING weggelaten; over een smid zit er nog meer achter dit verhaal. Nogmaals, het zou negatieve reclame zijn dit op bokt te zetten.