Stonden we net een beetje na te praten gaat de telefoon, mijn moeder; de dochter van de stalhoudster had net gebeld, het gaat niet goed met Pol.
Ik trok helemaal wit weg (althans zo voelde het) wij snel bedankt en beloofd te zullen bellen en op naar de auto.
Onderweg naar stal gebeld, ze lag helemaal plat in haar stal te kreunen, de ergste scenario's denderden door mijn hoofd, maar gezegd dat ze telefoon en dierenarts nummer bij de hand moesten houden, ik was onderweg.
Eenmaal aangekomen stond een ander meisje al bij de weg, zij had haar ontdekt, ze reageerde nergens op, ze was wel net opgestaan maar het zag er helemaal niet goed uit, dus ik als een haas naar achter, en daar stond mevrouw in haar box een beetje verdwaast om zich heen te kijken
.Ik de boxdeur open en haar roepen, eerst kwam ze niet maar daarna liep ze rustig naar me toe, keek helder uit haar ooggies, nadat ik haar even geaait had liep ze zo langs me heen naar buiten om gras te eten
Juist, we hebben haar even in de bak gezet wat haar niet echt boeide en daarna zijn we even wezen stappen buiten.
Eenmaal op stal was de stalhoudster ook weer terug en we hebben er nog even over gepraat, we denken zelf dat het aan het hooi ligt dus heb ik een baal van haar geleend en eenmaal op stal begon ze daar gretig van de eten
Ze had wel gewoon gemest wat de afgelopen dagen minder leek en een beetje slap was was nou weer gewoon zoals normaal, een beetje veel misschien.
Ze zullen haar in de gaten houden en als er iets is bellen ze meteen.
