Het trainen gaat heel gaaf, ik ben alleen met Patent in het bos geweest en werkelijk waar, het is de grootste schat op 4 benen op deze aardbol. Wat een kjoetie hengstie beestie! Mijn vader en zusje gingen met Vol en Joop op pad en dat ging ook heel goed. In het begin was Joop niet helemaal rad, maar na een lange rustige warmingup ging het stukken beter. Enige minpuntje was dat hij ook bij mijn vader gigantisch aan het drammen was. Dus ik heb het andere bit erin gehangen, want dat was wel even genoeg dacht ik zo!
Maandag rustig aan gedaan en hij liep nog steeds helemaal goed, gelukkig maar. Dinsdag (gister dus) kwam de tandarts en toen was Joop even heel zielig, dus mocht hij lekker met de andere versufte paardjes spelen (verdoving).
En vandaag kwam de hoefsmid. Ik had al eventjes de paardjes geknuffeld en toen ik binnen kwam vroeg de hele reutemeteut al 'En? Wat vind je van de ijzers?'. Eh, niets bijzonders, heb er nog niet uitgebreid naar gekeken. Verder zeiden ze niets, dus ik dacht: het zullen vast de speciale achterijzers van Vol en Patent zijn. Joop zou nl. geen achterijzers krijgen omdat hij nog niet zo intensief getraind wordt, dat zouden we nog een keertje uitstellen. Het waren dus idd achterijzers, maar niet voor Vol en Patent (die heb ik nog steeds niet bekeken), maar voor Joop!
Als verjaarscadeautje (ikke is bijna jarig). Mijn vader zei namelijk al: je moet maar voorzichtig aan doen, want ze zijn vandaag beslagen. En ik dacht nog: meestal heeft Joop nergens last van, ik zie wel, hij zal vast niet vernageld zijn. Maar hij liep als een oud wijf omdat hij achter ijzers had gekregen. Mooi verjaarscadeau vond hij het hoor, maar ik liep te grijnzen als een gek. Nooit gedacht dat ik met een paar achterijzers zó blij kon zijn! 
Hij moet nu binnen een week goed lopen, hij is nogal gevoelig voor ijzers, dus wat dat betreft is het mooi dat het zo op tijd gedaan is. Nu ben ik helemaal in de jippie-a-jee stemming, want nu kan ik flinke trainingsritten gaan maken, naar de duinen, naar t bos zonder dat ik de trailer nodig heb. Met een halfuurtje stappen liep Joop al een stuk beter. Ik kan echt niet wachten tot hij weer echt goed loopt... Katwijk: HERE WE COME! *waar is de op en neer springende smiley?*
