Patentjeventje stapt dus als een achterlijke en ik had de eer het als eerste tussen de bomen te proberen. Erachter vond hij maar niets, voorop. En aangezien hij wel verkeersmak lijkt (schrikt iig niet van brommers, auto's en fietsers) hebben we dat maar algauw gedaan. Vervolgens moesten Joop en Vol telkens bijdraven om een beetje in de buurt te blijven. Daarna het eerste drafje, meneer zet meteen zijn reet wijd, zoals het een renpaard betaamt. Hij blijft gelukkig heel handelbaar in de mond en houdt een redelijk rustig tempo aan, hij wil wel telkens aangalopperen, maar dat is goed te voorkomen. Daarnaast is hij ook nog hengst, dus bij elke tegenligger hield ik mijn hart vast, stel dat hij helemaal niet zo lief blijkt als het om hengstige merries gaat? Maar hij bleef giga braaf. Wel willen snuffelen en matten, maar constant met z'n aandacht bij mij. Gouwe beessie!
Daarna nog maar een galopje geprobeerd. Ik zat voorop dus ik kon m telkens gewoon terugnemen. Hij was heel braaf, maar ik wilde na een paar sprongen weer gaan draven, ik had zo het vermoeden dat dat een lastiger opgaaf zou zijn. Ik neem hem terug en hij komt terug tot een keurig verzameld galopje, op dat moment komt mijn vader met Jopie langszij omdat hij vond dat we toch wel konden blijven galopperen. Ok dan, Patent bleef rustig maar liet duidelijk weten dat hij er bij wilde blijven. Naja, dat ging best goed, maar terug naar draf is toch wel wat minder, galop is de enige versnelling die hem echt aanstaat. Later weer gegaloppeerd en toen wilde Patent er dus echt langs, paps kwaad (dan hou je hem er toch achter!), en Patentje over de rooie. Het eerste bosritje had van mij toch wel wat minder gestressed gehoeven. Terug naar draf deed mijn vader ook niet, dat moest allemaal maar kunnen. Ik moest echt even flink slikken, maar gelukkig bleef Patent erachter en liet hij zich niet al te erg opfokken. Al met al een superritje, Patent moet echt leren dat er rustig aan gedaan wordt, maar hij blijft heel goed opletten wat ik wil, en gaat niet zijn eigen gang. Toen Joop inhaalde vond hij het wel spannend en was hij er het liefst gelijk weer voorbij geschoten, maar hij wachtte keurig af wat ik vond, en ik vond van niet, dus bleef hij er keurig achter. Hij is er niet éen keer van door geschoten, heeft geen gekke bokken gemaakt, was alleen wat nerveus bij hondjes, maar echt een superbeest, geen pas verkeerd. En als hij iets eng vindt en hij moet er toch langs, dan dóet hij het gewoon. Wat een kanjer!
