Het mooie was ook dat hij zelf echt zo trots leek. Hij was al dolblij dat ik met het zadel aankwam en vervolgens passageerde hij de bak in....wat ik nog wat teveel van het goede vond.
Maar daar ging ie hoor: oortjes erop, hij liet een paar keer van zich horen. Na een kwartier ben ik gestopt, ging de bak uit, stopte even om met Bob te praten en toen keek Iem echt zo rond, met van de heldere oogjes, oortjes alert...echt zo van...tadaaaaaa!!!! Tsja...toen ben ik hem toch maar even om de hals gevlogen, van bovenaf Stoer ding!