Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-04-07 09:55

moeilijk paardje

Geplaatst door de TopicStarter : 02-04-07 09:55

hoi,
voor degene die niet graag lezen , het is een heel verhaal, wel met de nodige foto's Knipoog

. ik begin bij het begin, dan kunnen jullie misschien achterhalen of er vanaf toen al iets mis gegaan is. alweer 4 jaar geleden was hij daar , ons eerste en langverwachte veulentje. mijn merrie kruising arabier- fries was de moeder en de vader was de fries hengst adel 357. hij was bijna een maand te vroeg geboren en een klein maar o zo schattig hengstenveulentje. het was geen makkelijke bevalling geweest. de moeder had de baarmoeder er mee uit geperst. ons geluk was dat de dierenarts zo snel ter plaatse was. toen is er iets gebeurt wat misschien al een invloed heeft gehad op zijn verdere leventje. de dierenarts kwam letterlijk aan het stal binnengevlogen nam het veulen bij zijn pootjes en sleurde hem weg. moeder kwam nu eerst. na een lange tijd aan de moeder gewerkt te hebben, hebben ze hem laten drinken. er werd ons aangeraden om de moeder vast te binden in het stal en zo de rest van de dag en de nacht te laten staan, anders bestond het gevaar dat ze ging liggen en zo haar baarmoeder eruit perste. we zagen dat al niet goed komen, want de merrie is een paniekkikkertje. we besloten die nacht bij de merrie en het veulen te slapen in een stal van 3 op 3. ik kan je vertellen het was wel eind mei, maar het was ijskoud in de stal. rond een uur of 1 gebeurde er iets wat ik nooit meer vergeet. het veulen kwam naast mij liggen na het drinken ,en legde zijn hoofd op mijn schouder. wat een zalig gevoel was dat, we hebben zo een hele tijd gelegen. het veulen werd kitano gedoopt .het eerste jaar heb ik hem een hele hoop geleert. hij kon vaststaan, pootjes geven, je kon hem wassen en ook gingen we regelmatig met de merrie en het veulen wandelen. toen hij ongeveer een jaar werd kochten we onze zaak en konden we veel minder tijd aan onze paardjes besteden. toen hij 2 werd zijn we nog eens een aantal maal met hem op de baan geweest, maar dit liep niet echt van een leie dakje. toen werd hij 3 , hij liep netjes aan de longe liep braaf met een zadeltje en hoofdstel en andere keren brak het angstzweet hem al uit enkel bij het zien van de onderlegger. ik snapte er niets van. toch rustig blijven doorgaan en de keren dat hij braaf en rustig was heb ik hem enorm beloont.was hij echt bang dan trooste ik hem en stelde hem op zijn gemak en dat hielp ook echt. toen hij 3 was werd hij opeens enorm mager. ik vond het verschrikkelijk hoe hij eruit zag. dierenarts bij geroepen , bloed genomen, maar geen resultaten.
Afbeelding

http://i34.photobucket.com/albums/d102/ ... 010019.jpg
http://i34.photobucket.com/albums/d102/ ... 010020.jpg
hij bleef verder goed eten en hij bleef vrij vrolijk. hij kreeg massas hooi goed eten en een dosis vitaminen bij. toen begon het gras te groeien en je zag hem terug bijkomen en groeien. ik was enorm blij mijn maatje te zien veranderen.
Afbeelding

http://i34.photobucket.com/albums/d102/ ... 290005.jpg
dit was denk ik een maand later
Afbeelding

http://i34.photobucket.com/albums/d102/ ... 220002.jpg
http://i34.photobucket.com/albums/d102/ ... 220010.jpg
http://i34.photobucket.com/albums/d102/ ... 190010.jpg
dit was nog later. hij zag er echt geweldig uit. hij blonk als een spiegel was mooi rond en had een enorme hoeveelheid energie. hij was nu 3 jaar en 3 maanden. ook het longeren ging beter als ooit. en toen kwam de moment dat ik er voor de eerste keer opging. bij het hangen was hij wel bang, ik merkte het aan hem, maar als snel voelde ik hem zich ontspannen en even later zat ik op hem helemaal over zijn hals liggend. hij panikeerde even maar ook dan was hij vrij snel terug op zijn gemak. na een paar pasjes gestapt te hebben ben ik eraf gegaan en ben ik hem rond zijn hals gevlogen, wat was ik fier op mijn ventje. een aantal dagen later zou ik het nog eens proberen, maar dit is heel slecht afgelopen. na het longeren hing ik weer en ook dit ging goed. daarna stilletjes mijn been over hem heen gelegt en ook dit ging enkele seconden goed. toen begon hij onder mij te bibberen en toen wist ik al dat het niet goed ging aflopen. ik probeerde hem te kalmeren, maar het was al te laat. hij ging recht omhoog en maakte vervolgens zo een reuzensprong dat de longe uit mijn vriend zijn handen schoot. hij was echt panisch en al bokkend en stijgerend ging hij de wei door. ik had mijn beugels niet aan en als snel viel ik. met dat ik viel sprong hij over mij en raakte mij met zijn hoef in mijn gezicht, als resultaat een gebroken neus, een gescheurden lip, een hersenschudding en een hoop kneuzingen op armen en benen. allebei ons vertrouwen was in èèn klap weg. de dagen erna moest hij niets van mij weten, het vrolijke gehinnik dat ik zo gewent was als hij de auto hoorde kwam niet meer. zag hij mij dan liep hij de andere kant uit. ik kwam met knikkende knieen in zijn buurt, maar ik moest wel. hij heeft een lichte vorm van zomerexceem en ik moest hem in smeren. omdat zowel ik als hij er geen vertrouwen meer in had besloot ik hem terug stil te zetten en terug van 0 te beginnen. maar daar kwam de winter weer aan, en hij herviel weer helemaal. hij werd terug enorm mager weer raad aan de dierenarts gevraagt en ook deze wist niet wat er aan de hand was. we hebben hem weer enorme hoeveelheden hooi gevoerd een vitaminenlikschaal en hopen dat hij weer bijkwam. elke 8 weken werd hij ook ontwormt. nu is het intussen weer lente en ons vertrouwen in mekaar is weer bijna zoals eerst. ik vrees dat het nooit zo wordt als in het begin, maar daar kan ik mee leven. hij gaat terug los met me op de trailer en rustig terug achteruit als ik het vraag. ik durf nog niets achter hem dicht te doen, want zo heeft hij vorig jaar ooit de boel afgebroken. ik longeer hem terug enkel met een halstertje of soms zonder longe of halster. na het longeren loopt hij me als een hondje achterna . het is een enorm lieve hengst, maar binnenkort doe ik hem weg om hem te laten leren . s'avonds als ik de stallen leeg maak, dan mag hij bij mijn merrie's op de grote wei, je zou zoch denken dat merrie's in 4 jaar tijd al wel een keertje hengstig gestaan hebben, maar geen aandacht voor de merrie's al staan ze met hun staart opzij voor zijn neus. als zijn stal klaar is moet ik één keertje roepen en dan komt hij vrolijk afgedraaft en gaat hij braaf terug zijn stalletje in. het is echt een schat van een paard met vele gebreken, maar dat neem ik er graag bij.
Afbeelding

http://i34.photobucket.com/albums/d102/ ... 010269.jpg
http://i34.photobucket.com/albums/d102/ ... 0270-1.jpg
http://i34.photobucket.com/albums/d102/ ... 010271.jpg
http://i34.photobucket.com/albums/d102/ ... 0273-1.jpg
http://i34.photobucket.com/albums/d102/ ... 010274.jpg
http://i34.photobucket.com/albums/d102/ ... 010280.jpg
kitano nu , enorm mager maar een enorme will to please.
heeft iemand tips voor mij ? goede middeltjes om hem terug wat voller te krijgen , hoe krijg ik de van dicht zonder dat hij de boel sloopt ? ook ben ik aan het twijfelen om hem naar een "gewone" trainingsstal te brengen of iemand die met natural horsemanship bezig is. en hoe zou het komen dat hij zo bang is ?
groetjes saar

**Geplaatst**: 12-04-07 00:04

Re: moeilijk paardje

Geplaatst: 12-04-07 00:04

Of je hem naar een gewone trainingsstal brengt of naar een NH stal moet je zelf beslissen.Denk dat ze bij NH veel meer geduld hebben dan bij een gewone stal.

Wat ik zou doen is hem daar dus heen brengen en helemaal laten opleren(wat je zelf van plan was),is ie opgeleert ook grond werk gaan doen zodat de band tussen jullie beter word

**Geplaatst**: 12-04-07 00:23

Re: moeilijk paardje

Geplaatst: 12-04-07 00:23

Zou het niet zozeer zoeken in een gewone trainings stal of NH stal maar gewoon op zoek gaan naar eentje waar je goede verhalen over hoort en waar je je goed bij voelt.

Wat het angstige betreft, je schrijft dat de moeder een paniekkikertje is. Hij kan haar karakter geerfd hebben, ook is het zo dat hij de eerste maanden zijn gedrag leerde van haar. Was zij dus paniekerig met dingen om haar heen pikte hij dat ook op.

Zijn reactie met de tweede keer erop hoeft niet gelijk wat ernstigs te betekenen. Ik heb meer paarden zo gezien die met heel veel geduld ingereden zijn. Die konden ook zo doordraaien terwijl als je ze nu ziet lopen je dat nooit zou denken.

Hoe is hij aan de longeerlijn als je met hoofdstel en zadel longeert.

Wat het mager worden betreft, helaas weet ik daar geen antwoord voor je op. Kan je hem niet komend najaar als hij weer zo invalt laten onderzoeken in een kliniek. Misschien dat die meer kunnen doen.

**Geplaatst**: 12-04-07 12:28

Re: moeilijk paardje

Geplaatst: 12-04-07 12:28

Armaris schreef:
Of je hem naar een gewone trainingsstal brengt of naar een NH stal moet je zelf beslissen.Denk dat ze bij NH veel meer geduld hebben dan bij een gewone stal.

Sorry, daar ben ik het niet mee eens. Er zijn echt wel " gewone stallen " te vinden die de tijd nemen om een paard in te rijden, en het rustig aan doen, en heel veel geduld hebben. Degene die het geduld meestal niet hebben zijn de eigenaren. Die komen met een budget, en die willen er met een maand of drie een zadel ophebben en alle knoppen erop hebben zitten.

**Geplaatst**: 12-04-07 12:34

Re: moeilijk paardje

Geplaatst: 12-04-07 12:34

@TS: het belangrijkste bij het inrijden is de persoon op de grond, en je vriend heeft op dat moment iig niet zo gehandeld zoals hij had moeten handelen. De tweede keer opstappen heeft bij je paard iig al voor een trauma gezorgd, ik zou het zelf niet meer proberen, maar hem uit handen geven.

Het schrikkerige gedrag wat hij toont kan idd aangeleerd zijn: de invloed van het gedrag van de moeder heeft in dat geval echt heel veel invloed op het gedrag van het veulen.

Ik zou je paard laten inrijden bij een stal waar ze heel veel grondwerk doen als basis, desnoods western laten inrijden. Ik ben helaas in Belgie niet bekend met NH stallen, westernstallen of "gewone" stallen, kan je dus ook niet adviseren waar je heen zou kunnen.

**Geplaatst**: 12-04-07 19:26

Re: moeilijk paardje

Geplaatst: 12-04-07 19:26

Mijn zus heeft ongeveer jouw probleem ook gehad. Paard was met het inrijden in paniek geraakt en zij was eraf gevallen. Paard geen vertrouwen meer, zij geen vertrouwen meer.
Zij heeft toen ook iemand gevraagd hem in te rijden. Zoek gewoon naar iemand met geduld en leg ook uit wat er is gebeurd. En vooral: verwacht niet dat dit binnen twee maanden is opgelost. Je hoeft hem eventueel ook niet weg te brengen, soms zijn er ook mensen die aan stal komen. Maar je moet kiezen waar jij je het beste bij voelt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-04-07 13:39

Re: moeilijk paardje

Geplaatst door de TopicStarter : 13-04-07 13:39

bedankt voor de leuke reacties. ik ben wat het longeren betreft terug van 0 begonnen, lekker met een halstertje stamcommandos aanleren, zelfs zonder de longeerlijn kan ik hem in een weiland van 2 hectare longeren. ook ben ik met het trailerladen bezig en dat gaat super, zonder touw en halster volgt hij me de trailer op belonen en terug naar achter zonder te panikeren . daar had ik een half jaar geleden niet meer van durven dromen. zijn paniekaanvallen zijn veel minder en sneller over. ik doe hem in ieder geval weg om hem te leren het liefste ergens in de buurt dat ik ook met hem leer werken. zelf op hem rijden doe ik voorlopig niet dat geef ik uit handen, ik ga niet meer gerust op hem zitten en dan panikeert hij dat weet ik zeker. ik heb alle tijd dus ik verwacht niet dat hij op een wip en een vlik zadelmak en braaf is.

**Geplaatst**: 13-04-07 22:55

Re: moeilijk paardje

Geplaatst: 13-04-07 22:55

Inderdaad heel verstandigh om zolang het vertrouwen er nog niet volledig is het rijden uit handen te geven.
Ben zelf de 5ex dat ik op die van mij zat eraf gelanceerd. Daarna heeft het bij haar ook weer even geduurd voordat ze weer op eigen benen durfde te lopen zonder iemand vlak bij haar in de buurt.

Gelukkig heb ik een verzorgster die niet bang was en zijn we zo samen verder gegaan. Zodra ik mijn angst voelde opkomen stapte zij op. Dit omdat ik mijn angst op Nusca overbracht waardoor ze juist schrikkerig werd. Anja nam het dan over en er was gelijk niks meer aan de hand.
Nu ruim een half jaar later heb ik zo mijn vertrouwen terug dat we vorige week onze allereerste buitenrit hebben gemaakt, en gelijk zonder iemand erbij.

Ik wens je veel succes met hem en dat je maar gauw weer volledig van hem kan genieten.

**Geplaatst**: 27-04-07 15:39

Re: moeilijk paardje

Geplaatst: 27-04-07 15:39

bayaatje schreef:
bedankt voor de leuke reacties. ik ben wat het longeren betreft terug van 0 begonnen, lekker met een halstertje stamcommandos aanleren, zelfs zonder de longeerlijn kan ik hem in een weiland van 2 hectare longeren. ook ben ik met het trailerladen bezig en dat gaat super, zonder touw en halster volgt hij me de trailer op belonen en terug naar achter zonder te panikeren . daar had ik een half jaar geleden niet meer van durven dromen. zijn paniekaanvallen zijn veel minder en sneller over. ik doe hem in ieder geval weg om hem te leren het liefste ergens in de buurt dat ik ook met hem leer werken. zelf op hem rijden doe ik voorlopig niet dat geef ik uit handen, ik ga niet meer gerust op hem zitten en dan panikeert hij dat weet ik zeker. ik heb alle tijd dus ik verwacht niet dat hij op een wip en een vlik zadelmak en braaf is.

Ok,zeer verstandige beslissing,hou je ons op de hoogte?

**Geplaatst**: 27-04-07 15:48

Re: moeilijk paardje

Geplaatst: 27-04-07 15:48

Heb je eerst paniektraining (schriktraining) gedaan met je paard? Heb je hem aan de dubelle lange lange lijnen linksaf, rechtsaf en stoppen geleerd? Dat zijn wat mij betreft de eerste vereisten voor je ook maar op het paard stapt! Kende hij de juiste reactie op druk op het bit? Allemaal basisdingen die je vanaf de grond kunt aanleren!

Succes!

**Geplaatst**: 29-04-07 17:41

Re: moeilijk paardje

Geplaatst: 29-04-07 17:41

hoi, je zal het vast wel gedaan hebben maar heb je zijn tandjes al laten onderzoeken
soms hebben ze wolfstandjes of meschien sluiten zijn tandjes niet mooi aan zodat hij het hooi niet goed kan verteren (maakt hij propjes an zijn hooi)
paarden die problemen met hun gebit hebben komen in de zomer als ze op het land staan wel vaak aan omdat in vers gras nou eenmaal meer eiwit zit dan in hooi
nog een tip
laat je hooi eens testen op sint jacobskruid op het land eten ze het niet maar in het hooi wel ze noemen het niet voor niets een sluipmoordenaar ik hoop dat het goed komt met hem aan jou ligt het in ieder geval niet