Eens in de week neem ik wat sprongetjes met Nikita. Niet omdat ik het zo leuk vind, maar puur voor de afwisseling en omdat zij er helemaal gek van is. Vroeger altijd wel veel gesprongen, maar na een lelijke val er angst voor gekregen en tot twee jaar terug niet meer gedaan.

Gister was ik eerst lekker aan het dressuren op het buitenterrein, wat echt super ging! Toen ik bijna klaar was kwam een vriend van me naar buiten en hij ging springen. Nikita veranderde in een bommetje (ze reageerd nogal heftig, ook als anderen springen ) en wist al wat er ging gebeuren toen ik de beugels korter maakte. Als een gek nam de de eerste paar kruisjes, daarna kwam ze super terug op de sprong!
Maar wat nou zo mooi was, was dat we steeds baldadiger werden.. na de sprong lekker doorgaloperen naar de volgende en op een gegeven moment waren we gewoon achter elkaar aan aan het springen.. Maakte niet uit wat er voor je stond, gewoon gaaaaan!

Was voor het eerst sinds jaren dat ik zo onbevangen, heb gesprongen, Nikita vond het ook super, je ziet d´r dan genieten ! Hoop deze lijn vast te houden, en wie weet wordt het dan nog eens wat (lijkt me zo gaaf als ik weer een beetje het niveau van vroeger terug kan krijgen, denk alleen niet meer zo hoog )