Geplaatst Ik rijd officieel in de dressuurles, maar heel af en toe, naar gelang de behoefte van de ruiters, geeft de instructrice les in springen.
Cerise is nog echt een beginner wat dat betreft, had al een paar keer laag (zo'n 50cm) gesprongen, 1 sprongetje op de middenlijn in de buitenbak.
Dit was dus heel wat anders!
We reden in de springwei, op gras dus. Er stonden al een stuk of zes hindernissen klaar.
Mevrouw is wel een wei gewend, die komen we vaak tegen met buitenrijden, en dan krijgt 't vrouwtje een wilde blik in haar ogen ahum... en mag Cerise in galop, soms ook lekker strekken. }>
Dat wilde Cerise dus ook tijdens losrijden.
Hee mag ik in galop? Dan meteen maar hard....
Pas na een aantal keren opnieuw aanspringen kreeg ze door dat uitgestrekte galop er dit keer niet in zat, maar dat het toch echt dressuur was wat er verlangd werd.... ze had er niet zo'n zin in.
Gelukkig veranderde dit al snel, want het balkjes draven was een groot feest.
Alleen waarom die nou zo ver uit elkaar moesten liggen, puf hijg, dat vond ze niet helemaal handig, maar ze hield het aardig vol die grote passen.
Peter stond langs de kant te genieten van die achterhand die aan 't werk werd gezet grinnik.
Toen 't springen: eerst drie balkjes draven, over de diagonaal, dan uhm... na een afstand van ong. 4 galoppassen die ik dan in draf deed, een klein kruisje, zonder drafbalkje ervoor.
Cerise moest dus zelf uitfiegelen hoever van tevoren ze moest afzetten, wat soms te laat of te vroeg was, maar de derde keer al perfect ging.
Na een paar keer moesten we 'het hekje' springen.
Dit was fel geel geverfd, met zwarte stippen, en Cerise keek er al wat achterdochtig naar tijdens het aanrijden, je hoorde haar denken:
'Punt 1: hekjes daar spring je niet overheen, voor springen gebruik je toch balken of boomstammetjes?
Punt 2: hoe het er uit ziet, hmm stel dat mijn buik betoverd wordt als ik erboven zit? Veiligheid boven alles toch?'
Dus vlak voor de hindernis ging mevrouw vollop op de rem met vier benen.
Ik liet haar stil staan, kijken en zelfs ruiken, en gelukkig na nog twee weigeringen durfde ze toch 't risico te nemen. En wat bleek?
Het hekje deed niks!
Maar 't hekje durfde ook vast niet want tenslotte is Cerise erg indrukwekkend vindt zijzelf...
Na een paar keer maar eens het rode hekje geprobeerd, en deze was zonder stippen dus minder spannend. In 1x er overheen, wel ruim genomen zodat niemand bij haar buik kon, maar toch... geweldig.
Toen gingen we een klein parcourtje doen.
Eerst de balkjes plus kruisje over de lange diagonaal, daarna rechtsom en 't rode hekje, daarna linksom (scherpe bocht werd het met een extra volte dus haha) en 't gele stippengeval, en daarna rechtsom en nogmaals 't gele stippengeval.
Daarna was 't uitstappen/hijgen geblazen.
Mevrouw Dorine was moe tot in haar kleine teen, en Cerise was ook bekaf, liep braaf meteen de trailer in
Wilde naar bed. 
Ze had de laatste twee weken weinig getraind, en een paar lessen moeten missen, dus tja.
Met name haar achterhand heeft het behoorlijk moeten ontzien, want ik kon thuis in de stal NOG zien waar het zweet zat: klein plekje was nog licht vochtig.
Gelukkig staat ze in een stal waar 't niet tocht dus dat maakte niet veel uit.
Ze was dolblij met een extra schep muesli en een schep brok, en begon daarna nog hongerig aan 't hooi... 't zou een rustige nacht worden.
Straks wordt 't bos in Duitsland opgeschrikt door twee zuchtende en steunende meiden:
Cerise en Dorine!
Spierpijn misschien?
