Geplaatst Ik heb zelf een verzorgpaard, super leuk dier. Kan echt heel leuk lopen.
Maar zodra ik op vreemd terein kwam was het hommeles.
Ook als ik ging buitenrijden.
Op de terugweg was er nooit wat aan de hand, maar de heenweg... pfff ik kon altijd gaan liggen modderen met 'r.. ze stelde zich heel erg aan.
Altijd als ze niet vooruit wilde (en nu weet ik dat het echt aanstellerites was.... een manier om haar zin te krijgen zodat ik misschien wel omdraaide en terug naar stal ging) dan ging ze in de staak, achteruit, bokken naja... verzin 't maar.
Ik vond het echt eng worden soms...
Vaak racete ze in haar achteruit naar achteren zonder ergens naar te kijken, zo was ik 4x in een (ondiepe) sloot met 'r beland...
Toen dacht ik van: jij achteruit... oké dan ga je ook achteruit. Toen ze vier keer achter elkaar de sloot in was gegaan, liep ze toch maar weer voorwaarts.
Maar het punt was dat ik dat maar op 1 plaats durfde, daar stond bijna geen water in, en het was nog geen halve meter diep.
Op andere plaatsen durfde ik dat niet, of het was een brede diepe sloot, of er zat pikkeldraad achter. En dat wist ze.
Om toch gevaarlijke situaties te voorkomen (ook met auto's... ik zou mezelf het nooit vergeven als haar iets overkomt, vooral omdat het niet mijn eigen paard is) nam ik altijd een zweepje mee, soms liep ze verder na een aantal tikken. Maar vaak ook niet. Dan sprong ik er af en liep ik ernaast verder.
Maar dit helpt natuurlijk niet de oorzaak op te lossen...
Ik wist dat het niet lag aan mijn consequentheid of mijn strengheid...
Soms hoor ik van: je moet veel strenger voor d'r zijn!!!!! Je bent te soft!!! (lees: veeg er een paar keer met die zweep overheen).
Maar ik wist dat als ik nog 'strenger' voor haar zou zijn dat het nog veel erger zou worden.
(en nu weet ik dat ik ook niet strenger HOEF te zijn).
Ik wist dat ik op de een of andere manier verkeerde signalen aan haar gaf (ze begreep me niet)... ik wist alleen niet HOE of WAT ik het op moest lossen...
Tja, als het je nooit duidelijk verteld wordt, dan weet je het ook niet he...
Toen kreeg ik van een vriendin (mareska @ bokt) de tip om eens haar boek te lezen, ze vond er super veel nuttige informatie in staan.
Naja, ik wilde toch al bewuster gaan paardrijden. Beter weten waar ik mee bezig was, het paard beter begrijpen enz...
Dus ik heb het boek van haar geleend.
Eén aspect waar ik echt zo veel hulp aan heb gehad is het idee van:
Je vraagt iets van een paard (bijvoorbeeld voorwaarts gaan). Je geeft druk (legt je been aan) > Je vraagt dus om een reactie.
Een paard kan dan meerdere reacties geven. Bijvoorbeeld de handstand, achteruit gaan, op zijn kop gaan staan (noem maar wat.. je snapt me wel denk ik
) , MAAR zodra het paard de goede reactie geeft laat je los... >>>
Dus je geeft druk met je been, je paard gaat naar links, naar rechts, naar achteren... je houdt nog steeds druk, maar je laat METEEN de druk weg wanneer je paard de intentie heeft om voorwaarts te gaan...
(ik hoop dat ik het nu begrijpelijk heb uitgelegd???)
Dus dat is wat ik ook meteen toe ben gaan passen.
Ik heb 't paard opgezadeld, ben van het erf afgestapt, en na ong. 30m was het al zo ver.
Dus ik flink druk gegeven met mijn been (verder niks, gewoon licht contact met de teugel). Paard ging inderdaad zoals ik verwacht had in een scheve bocht achteruit... naja toen ze een meter of wat achteruit was gegaan kwamen we bij een sloot en wilde ze omdraaien (ik gaf toen met mijn teugels aan in welke richting ik wilde dat ze ging), ze ging inderdaad met haar hakken over de sloot, maar toen ze voelde dat ze ver naar beneden ging, ging ze toch voorwaarts. Meteen haalde ik de druk weg van mijn kuiten.
Dit heb ik onderweg nog een paar keer moeten herhalen.
Toen was ik weer thuis, paard afgezadeld... de volgende dag weer gaan rijden.
Ik merkte meteen ZO veel resultaat...
En vandaag... ik heb nog noooooiiit zo lekker buiten gereden in een regenbui
Ik heb helemaal GEEN zweep hoeven gebruiken, helemaal NIKS!!!
Alleen de 30 meter nadat we van huis gingen bleef ze stil staan en één pas achterwaarts... toen ging ze weer voorwaarts. (ik de druk weggehaald) en de hele weg NIKS meer aan de hand.
We zijn op stukken weg geweest waar ik nog nooit ben gekomen met 'r! Echt het voelt zooooo goed!!!!
Ik heb niks tegen een paard die kijkerig is, maar het paard moet op dat moment niet in de staak gaan, of dan rare dingen gaan doen!
Ergens was die aanstelreactie van haar heel logisch! Buitenrijden leverde voor haar niks op!
Het weghalen van druk als ze het goed doet levert WEL iets op.
Ik ben zo blij dat ik die klotezweep niet heb hoeven gebruiken.
Ik wil dat het paard situatiesmijn benen ziet als een middel om vooruit te gaan (ook in 'lastige' ) en niet die stomme zweep. En ik ben echt heeeel blij dat ik dat heb kunnen bereiken.
Nou nog zo door proberen te gaan
En ik hoop dat misschien door mijn verhaal (of door die van een goed boek
) ook problemen van een ander opgelost kunnen worden. En dat mensen bewuster worden van hoe ze bezig zijn met hun paard. Het is geen werktuig die je kunt dwingen als je de verkeerde signalen af geeft..... Het boek dat ik gelezen had was: (Tineke Bartels: bewust paardrijden).
terwijl ze eigelijk redelijk rustig is kwa karakter, best koel in de kop maar het is echt uitproberen...
