hoefkatrolontsteking(en alles daar omheen)
Geplaatst: 11-08-02 21:27
hoi,
Ten eerste: nee, dit onderwerp hoort niet op medisch(vind ik) want dan komt het niet bij de goede doelgroep terecht
Sommigen van jullie zullen wel weten wie Carolina's Lord Cyrus is, ik zal het verhaal even kort vertellen. Mijn oma heeft een Welsh Cob ruin, Cyrus. Met Cyrus kwam B. mee, die hem eigenlijk alles heeft geleerd. Zij begon af en toe bij mijn oma te werken en inmiddels woont ze samen met haar vriend daar op het terrein en zorgen voor de pony's. Een tijd geleden zochten wij een pony en laat ik nou toevallig al jaren lang heel gek van Cyrus zijn dus ik zag het al wel. B. had inmiddels toch al een eigen paard en aangezien Cyrus Z2 dressuur is zou ik daar wel iets va kunnen leren dacht ik Mijn oma heeft het toen ter sprake gebrachgt en B. helemaal oberstuur, ze zou Cyrus nooit kunnen missen en desnoods verkocht ze haar eigen paard, als Cyrus maar kon blijven.
Nu staat Cyrus op stal. heel erg dik en wordt niet meer gereden. B. beweert dat de dierenarts op foto's heeft geconstateerd dat Cyrus hoefkatrolonsteking heeft. Niet dat ik dat niet geloof, maar laat ik nou net gelezen hebben dat foto's eigenlijk maar weinig zeggen hierover en een DA altijd meer doet, buigproeven, verdoven enz. om uitsluitsel te kunnen geven. Cyrus zou fase 1 hebben.
Tpt hier is het nog niet heel raar verhaal, maar ik vind het zo vreemd dat B. hier verder niks aan doet, ze zegt het heel erg te vinden, maar Cyrus heeft geen pijn door middeltjes van de natuurgenezer(die overigens ook een hoogdrachtige merrie niet vaker dan een uur per dag in de wei wil zien) en zij kan er verder ook niks aan doen. Waardoor die pony, 12 jaar, nog langes niet versleten in z'n stal staat onder het motto: helaas... Terwijl mijn oma de rekeningen betaalt en B. lekker rijdt op haar eigen paard. Ze was toch al niet echt fanatiek meer met rijden op Cyrus, ze zei zelf dat ze aleen voor het prijzengeld reed(waarvan mijn oma, de eigenaresse van de pony, niet eens wist dat ze het kreeg) en hoger kan ze niet komen omdat ze met een pony bij de paarden zit. Dus in die zin komt het goed uit voor haar. Nu wil mijn oma eerst de foto's en de verklaring van de DA zien en dan moet B. kiezen, Cyrus zelf kopen of hij gaat hiernaartoe. Dit is immers heel makkelijk, ze kan lekker met hem tutten, geen verplichtingen en het kost helemaal niks.
Ik weet dat het vanuit mijn oogpunt is en voor jullie moeilijk oordelen, maar dit is toch vreemd? Er is toch wel iets aan te doen en zo werkt een dierenarts toch niet, zonder dat de eigenaar er iets van hoort?
Ten eerste: nee, dit onderwerp hoort niet op medisch(vind ik) want dan komt het niet bij de goede doelgroep terecht
Sommigen van jullie zullen wel weten wie Carolina's Lord Cyrus is, ik zal het verhaal even kort vertellen. Mijn oma heeft een Welsh Cob ruin, Cyrus. Met Cyrus kwam B. mee, die hem eigenlijk alles heeft geleerd. Zij begon af en toe bij mijn oma te werken en inmiddels woont ze samen met haar vriend daar op het terrein en zorgen voor de pony's. Een tijd geleden zochten wij een pony en laat ik nou toevallig al jaren lang heel gek van Cyrus zijn dus ik zag het al wel. B. had inmiddels toch al een eigen paard en aangezien Cyrus Z2 dressuur is zou ik daar wel iets va kunnen leren dacht ik Mijn oma heeft het toen ter sprake gebrachgt en B. helemaal oberstuur, ze zou Cyrus nooit kunnen missen en desnoods verkocht ze haar eigen paard, als Cyrus maar kon blijven.
Nu staat Cyrus op stal. heel erg dik en wordt niet meer gereden. B. beweert dat de dierenarts op foto's heeft geconstateerd dat Cyrus hoefkatrolonsteking heeft. Niet dat ik dat niet geloof, maar laat ik nou net gelezen hebben dat foto's eigenlijk maar weinig zeggen hierover en een DA altijd meer doet, buigproeven, verdoven enz. om uitsluitsel te kunnen geven. Cyrus zou fase 1 hebben.
Tpt hier is het nog niet heel raar verhaal, maar ik vind het zo vreemd dat B. hier verder niks aan doet, ze zegt het heel erg te vinden, maar Cyrus heeft geen pijn door middeltjes van de natuurgenezer(die overigens ook een hoogdrachtige merrie niet vaker dan een uur per dag in de wei wil zien) en zij kan er verder ook niks aan doen. Waardoor die pony, 12 jaar, nog langes niet versleten in z'n stal staat onder het motto: helaas... Terwijl mijn oma de rekeningen betaalt en B. lekker rijdt op haar eigen paard. Ze was toch al niet echt fanatiek meer met rijden op Cyrus, ze zei zelf dat ze aleen voor het prijzengeld reed(waarvan mijn oma, de eigenaresse van de pony, niet eens wist dat ze het kreeg) en hoger kan ze niet komen omdat ze met een pony bij de paarden zit. Dus in die zin komt het goed uit voor haar. Nu wil mijn oma eerst de foto's en de verklaring van de DA zien en dan moet B. kiezen, Cyrus zelf kopen of hij gaat hiernaartoe. Dit is immers heel makkelijk, ze kan lekker met hem tutten, geen verplichtingen en het kost helemaal niks.
Ik weet dat het vanuit mijn oogpunt is en voor jullie moeilijk oordelen, maar dit is toch vreemd? Er is toch wel iets aan te doen en zo werkt een dierenarts toch niet, zonder dat de eigenaar er iets van hoort?