Geplaatst m'n laatste HAVO examen vertrokken naar Duitsland. De familie waarbij ik toen al 1,5 jaar de
paarden reedt verhuisde daar heen per 31 Mei, dus zodra ik ook kon ging ik mee. Omdat ik toch
nog niet wist wat ik voor vervolgopleiding wou doen, leek het me erg leuk om een jaar
me te orriënteren, lekker de paardjes door te rijden en ga zo maar door.
Helaas merkte ik al vrij snel dat het wel erg moeilijk was om in het buitenland te zitten
zonder al je vrienden, kennissen en familie. Ik ging regelmatig wel een weekendje of soms
een weekje terug naar Nederland om gezellig met vrienden wat te doen (gelukkig was het maar
100km, dus nog geen halve wereld om te overbruggen). Toch wou ik graag nog blijven want met
de paarden bij huis en alles had ik het ontzettend naar m'n zin. Toch bleef het knagen aan
me en wou ik toch telkens wel erg graag bij mijn vrienden zijn.
Uiteindelijk heb vorige week besloten de knoop door te hakken en nu
toch voor mezelf te kiezen. Dit was niet makkelijk voor mij, het betekend ook dat ik afscheid
moet nemen van de twee paardjes die ik al langere tijd train. Gelukkig verlies ik ze
niet helemaal uit het oog, ik ben altijd welkom om een weekendje langs te komen en dat ben
ik ook zeker van plan.
Ondertussen ben ik me ook weer wat gaan orriënteren wat ik ga doen als ik weer in Groningen
terug kom. Ik zit ernaar te kijken of ik zeer binnenkort nog kan instromen in een opleiding
waarbij mijn intresse ligt en ander ga ik in februarie beginnen. Ook ben ik weer actief op
zoek naar weer een leuk(e) paard(en) om te rijden en ook heb ik al wel dingen gevonden waar
ik kan gaan kijken. Ik ben erg benieuwd wat daar uit komt.
Nog even een overzicht over de Paarden en de geweldige tijd die ik met ze gehad heb:
De beide paarden die ik al reed van de familie zijn; de nu 10-jarige Oldenburger vosmerrie
Agnes (Corradino x Freiherr), ik eind November 2004 bij de familie op stal gekomen om deze
merrie te rijden. Het klikte wel goed met haar, ondanks dat ze onder het zadel nogal wat
probleempjes had. Eerst was het conditie opbouwen en vervolgens weer afbouwen omdat ze in
mei uitgerekend was (prachtig merrieveulen van Royal Hit). Helaas had ze alleen een tijd
haar schoft open liggen van het birth alarm. Eind van de zomer konden we weer beginnen en in
September/Oktober een tijd les gehad van Norine (TequilaRos op bokt). Zij heeft ons toen
nog geweldig geholpen, we konden wel les gebruiken en zij wist ons de juiste tips te geven!
Helaas ben ik toen 1,5 maand ziek geweest, waarna ik nog ernstig in de problemen kwam op
school in mijn examen jaar. Toen ik weer op de been was, heb ik eerst besloten om alleen
Power (de ander) weer op te pakken wegens tijdgebrek en ook omdat de eigenaresse aangaf ook
weer wat meer te willen rijden. Halverwege de winter kwam Agnes weer stil te staan en toen
ik haar weer wat op wou pakken heb ik ook nog eens weken met een gekneusde knie gelopen.
Ondertussen kwam de verhuizing er ook al aan en hebben we op hier en daar wat ritjes weinig
gereden. Begin September heb ik het toch weer actief opgepakt en zijn we ongeveer verder
gegaan waar we met de lessen van Norine gebleven waren. Dit pakte zeer goed uit. Agnes liep
lekkerder dan ooit te voren en zoals het eerst een heet paard was die voortdurend niks
anders wou dan hard, harder, hardst, loopt ze uiteindelijk ontspannen dressuur met alle
oefeningen die daar bij horen. Twee jaar van tegenslagen en tussendoor hard zwoegen, kan ik
dit toch heel trots afsluiten, want wat hebben we doorstaan en bereikt!!
Agnes afgelopen woensdag aan het werk
Het andere paard, of eigenlijk pony, kwam pas later in the picture. Deze werd Februari 2005
op ruim 2,5 jarige leeftijd aangekocht. Het was de mooie nu 4,5-jarige Welsh NWR vosmerrie
Power (Aester El Niño x Downland Folklore). Voordat ik bij deze stal reed, reed ik op een
Welsh NWR fokkerij, dus mijn voorliefde voor die sectie uitte zich ook snel bij Power.
Toen ze er een tijdje was, werd ze eerst zadelmak gemaakt door een stalgenootje, maar dat
klikte niet met Power. Ze kwam eerst weer stil te staan en Mei 2005 kreeg ik groen licht om
met haar verder te gaan. Toen ik met haar begon was ze zadelmak en kon er iemand op zitten.
Die zomer heb ik het rustig met haar opgebouwd. Ze wou graag werken en ook erg leergierig,
maar leerde zo snel dat ik haar niet te vaak wou rijden om haar niet te overvragen, maar
haar ook niet te vervelen. Nadat ik dat najaar ziek was, heb ik haar in de winter weer even
opgepakt, voordat ik mijn knieblessure op liep. Uiteindelijk in Maart weer begonnen en in
April weer gaan lessen. Ondertussen was ze ook veel sterker geworden en zijn we lekker
actief gaan rijden. Vlak na de verhuizing waren we ingeschreven voor de Internationale Welsh
Show in Itterbeck (DLD), dus daar konden we lekker naar toe trainen. Het rijden op die show was
een geweldige ervaring. Het was haar allereerste keer dat ze op vreemd terrein gereden werd
en ook voor mij was het lang geleden dat ik aan zoiets dergelijks had mee gedaan. Power
gedroeg zich voorbeldig als een volleerde wedstrijd pony en liep dapper tussen alle opgefokte
pony's aan de hand, aanspanning en andere pony's en hengsten onder het zadel. In de ring
gaf ze ook alles en uiteindelijk werden we 2de geplaatst achter een Duitse 12-jarige Z pony,
dus ook zeker geen schaamte om achter geplaatst te worden.
Met een super gevoel weer terug naar huis en vervolgens ook ingeschreven voor een volgende
show, de Internationale Welsh Show in Gilze (NL) op 27 Augustus. We gingen lekker verder met
trainen, totdat ik op een weekend dat ik in Nederland was mijn rib kneusde onder het uitgaan.
Ik moest rust houden tot precies de 27ste, wat was dat een tegenvaller. Aantal weken braaf
rust gehouden tot 3 dagen voor de show. Toen op Power gestapt met het idee; loopt ze aardig,
gaan we gewoon heen, anders helaas. Boven verwachting liep ze erg netjes en zijn we gewoon
gegaan. Tuurlijk was ze niet in topvorm, maar toch wisten we (in heel vies weer) wederom een
tweede plaats te behalen.
Na de show in Gilze gingen we weer aan het werk. Die weken dat ik niet kon rijden had Power
volop genoten in de sappige zomerwei, dus de spekjes zaten er goed aan!! Beetje bij beetje
verloor ze wat kilotjes. En 8 Oktober deden ik op Power en een vriendin van mij op Agnes (zat
er die dag voor de 2de keer op
) mee aan de clubkampioenschappen van de plaatselijke rijvereniging, waar ik ook in het bestuur was gegaan. Een week van te voren kreeg ik het
Duitse proevenboekje in handen gedrukt en had ik de proef maar eens vertaald. We gingen er
een gezellige dag van maken, we hoefden pas begin van de middag te rijden. Dus 's ochtends
gezellig vlechten en kletsen. Rond 12 uur vertrokken we te paard naar de vereniging, wat in
een ontspannen buitenritje van een half uur te doen is. Daar aangekomen betaald en toen gaan
losrijden. Bleek dat we nogal vroeg waren, dus we zaten er al een tijdje op tegen de tijd dat
we de ring in moesten. Doordat ze die hele ochtend al vanaf 9 uur samen op pad waren, waren
ze in een keer nogal plakkerig naar elkaar. Jitske moest eerst met Agnes in de ring, maar
Agnes was nogal vervelend omdat ze naar Power wou. Als eindcijfer kregen ze toch nog een 5.5.
Twee groepjes (ze werken in Duitsland nog met een soort van afdelingsdressuur, dus je
zit met 2 a 3 combinaties in de ring) later was ik met Power aan de beurt. Power was ook wat
vervelend, maar op wat hiniken en gespannenheid na, liep ze nog wel redelijk de proef door.
Uiteindelijk hadden we een 7.0 en daarmee werden we Reserve Vereinssieger!! Dus dat was toch
wel een super uitslag. Nog even alles uit de kast gegooit met het ere-rondje en nadat we even
gepauzeerd hadden met de paarden zijn we terug gereden naar huis.
Power een twee week terug onder het zadel
Ik kan nog wel uren vertellen over deze beide geweldige paardjes, maar ja, zou het hier maar
bij laten. Ik ben erg blij dat ik deze twee heb mogen rijden en ook zeker wel veel van beide
geleerd! Het zijn weer twee dieren waar ik afscheid van moet nemen, maar ja Afscheid is het
begin van een nieuwe herinnering...
Ik kijk toch erg tevreden terug op afgelopen half jaar (en de anderhalf jaar daarvoor) en
zal binnenkort ook heeeeel veel foto's gaan afdrukken.
Ik hoop dat ik jullie niet te lang heb verveeld met dit ontzettend lange verhaal, maar moest
het even kwijt en ik hoop jullie binnenkort te kunnen informeren dat ik en nieuw leuk plekje
gevonden heb!!
Groetjes Aniek,
