Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-11-06 20:24

Ongeluk vanmiddag

Geplaatst door de TopicStarter : 11-11-06 20:24

Dag bokkers,

Ik lees weleens van die verhalen hier op bokt over mensen die een ongeluk krijgen met hun paard. Meestal wens ik die mensen sterkte, want het lijkt me vreselijk om zoiets mee te maken, maar vanmiddag kreeg ik zo'n ongeluk!
Ik ging lekker buitenrijden, ik had lekker tijd vandaag en doordeweeks komt het er meestal niet van.
De eigenaar van het paardje die ik sinds paar weken rij had me weg uitgelegd waardoor ik in het bos zou kunnen komen. Het was best ver vertelde hij, maar ik ging er gewoon heen en dan kijken hoever we kwamen. Aangekomen bij de drukke provinciale weg, besloot ik te keren, omdat ik die weg echt te druk vond om langs te rijden. Ik wist immers ook niet hoelang je dan langs die weg zou moeten stappen. Ik besloot dus te keren en aan een ander keer aan de eigenaar te vragen of er ook een andere weg was die naar het ''bos'' leidt. We waren toen pas 30 min op weg en we waren al richting huis aan het stappen. Ik nam een ander pad, waar ik nog even kon draven. Aan het van dat pad ging ik stappen, de wegen die erop volgden waren hard en we waren al bijna thuis. Toen we net in stap waren gegaan zag ik een hond aan komen rennen. Niet erg bijzonder, mijn paardje was normaal gesproken ook niet bang voor honden. Die hond kwam echter zo wild op ons afrennen dat ik voelde dat mijn paard zich opwindde. Die hond kwam recht van voren op ons af en mijn paard was zo bang geworden dat hij in 1x sprint nam en naar rechts draaide het maisveld op. Het ging toen heel snel allemaal en ik kon niet meer blijven zitten, met een keiharde klap kwam op de grond terecht. Ik wilde het uitschreeuwen van de pijn( waarom weet ik ook niet) maar er kwam amper geluid uit mijn mond. Ik had geen ademhaling meer. Ik lag daar, verging van de pijn, ik was bang wat mijn paard zou doen(ik ken hem pas paar weken) en wat die hond zou doen. Ik hoorde toen twee stemmen boven me praten, ik wilde wel antwoorden maar het lukte niet. Gelukkig bleven die twee mannen rustig. Uiteindelijk kon ik korte antwoorden geven. Er kwam een derde man aanlopen uit het huis waar Yoeri(het paard) naartoe was gelopen. Ze probeerde mij overeind te krijgen, ik kon toen op benen staan maar het deed ongelofelijk veel pijn. Ik ging toen weer liggen. Ze besloten 112 te bellen, ik wilde dat in eerste instantie niet omdat ik wist dat mijn ouders dan heel erg ongerust zouden worden. Liggend op het ongelijke maisveld, deed mijn rug zoveel pijn en had ik ongelofelijk koud! Er werd een deken voor me gehaald en toen was het wachten op de ambulance. Mijn ouders waren inmiddels ook op de hoogte. De ambulance kon het allemaal niet vinden, het ligt namelijk ook beetje afgelegen. Mijn ouders waren inmiddels al naar het ziekenhuis gegaan, maar ik was daar nog niet binnengekomen. Dus zij hadden nog meer rampscenario's in hun hoofd, dat ik naar een groter ziekenhuis of iets dergelijks zou zijn afgevoerd. De eigenaar van het paard was inmiddels ook aangekomen. Ambulance weer gebeld, die kon het nog steeds niet vinden, hij is er toen met zijn auto naartoe gereden en heeft ze zo opgehaald. En toen het bekende verhaal met ambulance naar het ziekenhuis gegaan. Na lang wachten zijn er foto's gemaakt, bleek niks gebroken te zijn. Mijn ruggenwervel was nog goed. Alles was wel gekneusd en mij spieren hadden een flinke klap gehad. Mocht uiteindelijk naar huis.
Het paard maakt het goed, mankeert niks en staat weer lekker in de wei.
Wat een ramp vanmiddag! Ongeluk zit in een klein hoekje!