Geplaatst 
Vandaag was het zulk mooi weer, perfect dus voor een buitenritje.
Ik ben eens met Harald op de tankbaan geweest, maar wilde er nu dus eens met Jurga naartoe, dus te paard en gaan met die banaan. *zoefff*
Wat een dazen weer zeg, werd er gewoon hopeloos van! Jurga kan er al zo slecht tegen, slaat meteen helemaal uit. Dus het eerste stuk erg veel gedraafd (jup, er zit wel degelijk actie in
) met als gevolg dat ze daarna van het rennen hartstikke moe was. Geen nood, wat stappen doet wonderen. Wat enge dingen getrotseerd, ben zoooo trots op mijn meidje!!! Zonder problemen een paar vrachtwagens erlangs (toen we haar drie jaar geleden kregen, freakte ze al als ze er eentje zag
), langs een huis waar ze gruwelijk veel lawaai aan het maken waren, zonder pardon. 
Echt, Jurga heeft zo gruwelijk veel bijgeleerd de jaren dat ze nu van ons is... Echt mijn SuperJurga.
Ik dus op de heide aangekomen en de tankbaan op.Ik was er dus een eindje opgereden totdat er links van mij in het bos een groepje militairen zat.
Ze waren al wat aan het kijken en ik hoorde ze wat smiezen. Eentje ervan stond al in het bos dicht bij het pad waar ik reed. Die begon ineens te schreeuwen naar zo'n gozer die er ook aan kwam rennen met nog een ander in zijn kielzog. "Wat moet je doen van Wijk?"
Komen ze dus ineens met zijn drieen uit de bosjes springen met hun geweren in hun handen hahaha, levensgevaarlijk.
Jurga schrok zich een hoedje van die groene mannekes. Ik dacht dus meteen: "Oh die gaan me vertellen dat ik hier niet mag rijden..." terwijl ik dacht dat het wel gewoon ruiterpad was, maar wat wil je, ze kwamen achter me aan rennen! 
Stelletje engerds hahaha. Een ervan begon dus "Mevrouw, mevrouw!!!" tegen me te roepen, ik dus Jurga geparkeerd, ondertussen denkend:
Begon ie dus: "Mevrouw, ik heb van de sergeant een opdarcht gekregen... Ik moest aan u gaan vragen welke kleur bh u aan heeft..."
Echt, ik had het niet meer, moest zo vreselijk lachen.
Maar dat kon ik ook niet maken, dus ik net doen of het de doodnormaalste zaak van de wereld was en bloedserieus (ondertussen proberend niet in lachen uit te barsten) vertellen dat ik vandaag een witte bh droeg. 
Jurga stond ondertussen stijf van de zenuwen om die soldaat die met zijn geweer stond te zwaaien
dus die heb ik daarna maar ff laten lopen. }> Hij dus echt: " Wit? Okee, dank u wel!" Ik reed dus weg en die militairen weer het bos in.... Maar meteen daarna dacht ik: " Neeeeh he, ik had eigenlijk gewoon mijn truitje omhoog moeten trekken, "Kijk, hij is wit!
" Het was echt nog zo'n jong achtig soldaatje, hij was knalrood geworden, ik zweer het! Helaas helaas kwam ik te laat op dat idee 
want dat was echt een giller geweest! Oh oh oh wat heb ik er nog om gelachen later, mijn ouders hadden het ook niet meer. }>
De buitenrit was verder echt heerlijk. Jur was echt doodmoe, dat wel, maar wat een gigaconditie heeft dat beest van me! Zo ontzettend veel gedraafd en maar blijven gaan. op een gegeven moment ben ik er een tijdje naast gaan lopen om haar ff te ontlasten. Komt er weer zo'n leger autootje aan die ik al eerder op mijn rit tegen was gekomen "Problemen???" "Nee hoor!!!" Grinnik, erg lief.
Ben zo'n twee en een half uur weggeweest, zo heerlijk.
Maar dit was mijn verslagje van vandaag weer.... Kort he??? 
