Ik heb geen favo ras, ik wilde eigenlijk ook nooit een raspaard, had liever een kruising. Vond ik aparter. Ik vind ook niet dat het ras een belangrijke rol speelt, maar het karakter van het paard. Daar is die van mij ook op uitgezocht, en ook al vind ik hem heel mooi, al was die heel lelijk had ik hem nog gekocht. Dat gevoel dat je bij elkaar hoort is voor mij het belangrijkste, als ik dat bij een paard heb maakt al het andere me niets meer uit.
Inzicht zonder handeling brengt geen verandering
*zucht*waarom begin ik steeds te laat om tentamens te leren...