Ik zit hier met een heel raar gevoel. Vanochtend was het echt zo van: vandaag is het alles of niets en als het niets is, dan ben ik haar dus kwijt. Nu is het alweer heel anders...
Ik heb vanochtend eerst Muzefee gereden en daarna Bugatti. Dat ging allebei heel erg leuk. Toen ik net Muzefee haar stal had uitgemest, kwam Anneke (=eigenares) eraan. Ze was heel vrolijk vandaag omdat de vorige bijrijdster (vier jaar geleden) vandaag langs zou komen. Ik moest dan maar even laten zien hoe goed Muzefee kon lopen enzo...
En daarna wilde ze dat ik nog even naar dat huwelijk van Constantijn en Laurentien zou kijken. Okee, ik dus mee naar binnen.
Daar hadden we het weer even over het paard.
Ik vroeg haar dan ook of ze al een idee had hoeveel ze voor Muzefee wilde hebben. Ze had wel een idee, maar ze wilde het eerst met haar man overleggen (hij is tot woensdag op vakantie).
Ik heb de rest van de stallen even uitgemest en de bak schoongemaakt en toen moest ik Anneke nog even helpen met de computer. Toen ik daar mee bezig was, zei ze tegen me: "Als Muzefee hier staat, heb je alleen de brandstofkosten van je auto. Wij betalen stallingskosten, Muzefee heeft een ruime stal, je hebt twee buitenbakken tot je beschikking (20x30 en 20x60) je hebt privéles en verenigingsles dressuur en springen, je kunt gratis gebruik maken van de trailer en de jeep en je bent de enige die op je paard rijdt. Je mag er alles mee, wedstrijden, buitenritten, lessen, etc. Waarom zou je haar nu al willen kopen, terwijl jullie net een huisje hebben waar veel geld in gestoken moet worden? Je weet dat Muzefee voor jou is en de prijs komen we echt wel uit. Bovendien vind ik het veel te gezellig als je hier elke dag over de vloer komt!"
Muzefee is dus nog niet van mij en zal dat het komende jaar dus waarschijnlijk ook nog niet worden. Ze denkt er ineens heel anders over en wil het paard niet aan iemand anders dan mij verkopen. Maar dan pas als Robert en ik het financieel helemaal voor elkaar hebben. Tot die tijd staat ze bij Rein en Anneke en kost het mij alleen maar benzine en afschrijving aan mijn auto. Ach en die is toch ook alweer 12 jaar oud. Die zal niet veel meer afschrijven...
Eigenlijk ben ik nu wel heel erg blij. Het is wel een beetje een dubbel gevoel want normaal als ik me wat in het hoofd haal en een keuze wil maken, gebeurt dat ook. Nu ineens niet. Maar het allerbelangrijkste is: IK HOUD MUZEFEE!!!
Het was een moeilijk gesprek, moeilijker dan ik hier zo kan weergeven, maar de uitkomst is super!