Voor de mensen die het niet weten, Salty is dus mijn verzorghaflinger. Ze staat nou sinds ruim een jaar op de haflingerfokkerij waar ik al zo'n 3 jaar rijd. Nou heb ik haar ongeveer 2 weken terug te koop gevonden op marktplaats (hier was mij niets van verteld) en ik raakte helemaal in paniek.
Met een andere pony die er stond is het namelijk precies hetzelfde gegaan, er werd mij niet verteld dat ze te koop stond, de dag vantevoren kreeg ik de mededeling te horen 'zo nou hebben jullie weer een paard minder om te rijden' ze was dus verkocht.
Ze ging weg zonder dat ik er iets aan kon doen, ik heb de hele dag in haar stal gezeten en kon niet stoppen met huilen.
Nu na 1,5 jaar heb ik er nogsteeds veel verdriet van.
En nou zou de 'geschiedenis' zich weer herhalen, teminste als ik haar niet gezien had (of heb het eigenlijk te danken aan iemand van hier die haar te koop had zien staan).
Ze was nog niet eens weg en ik had er al zo veel verdriet van maar ik wist dat ik geen eigen paard mocht..
Toen had ik een gesprek met mijn vader en het kwam er op neer dat wanneer ik een goedkope stalling vond het wel mogelijk zou zijn!
Na lang met mijn moeder praten leek die er ook mee in te stemmen .
Iemand waarvoor ik haar haflinger zou gaan verzorgen heeft nogal veel grond maar is nu voor 2 weken op vakantie, dus daar kan ik het niet aan vragen.
Ik ben toen samen met mijn moeder een beetje rond gaan rijden en uiteindelijk kwamen we bij een weitje wat ze mooi vond dus ze moest en zou met alle geweld aan die mensen gaan vragen wat ze met dat weitje deden.
Nou ze deden er eigenlijk niets mee maar er kon geen stalletje op, ze hadden nog wel een ander stukje waar al een schuilstalletje op stond. We zijn daar heen gereden en deze was nog veel mooier .
Hij wist niet precies wat hij ermee wou gaan doen maar hij liet zijn tinkers er wel eens op los, uiteindelijk zei hij van 'misschien kun je haar wel voor 0 euro bij ons thuis neerzetten dat kan ze samen met onze tinkers af en toe op de andere weides maar dan moet je wel meehelpen deze te verzorgen'.
Alleen het probleem was, ze hadden maar 2 stallen en ja dat is te weinig voor 3 paarden..
Ik moest het dus eerst maar aan de mensen van die andere haflinger gaan vragen.
Nou moet ik dus nog 1,5 week wachten voordat ik verder iets weet, en dat duurt zoo ontzettend lang
Ik ben zo bang om haar kwijt te raken, we hebben in dat jaar dat ze daar staat zoveel mee gemaakt!
Ik wil niet nog een keer zo'n geweldig paard verliezen!