Haha, ik mocht weer met Vollie naar het bos. En omdat hij zijn dag niet had (wanneer wel eigenlijk? }> ) kon hij niet récht over het pad lopen. Hij zwabberde als een dronkenman van links naar rechts, gaf gas, stond zowat stil en bleef maar klooien. Tijd voor wat actie dus. Eh, ACTIE Laudine? Ja, ACTIE Voltrack. Ok... vroemmmmm weg wassie. Nee Voltrack, da's geen actie, dat is érg dom doen. Wat er daarna gebeurde? Nou, Voltrack moet er nog van bekomen , en ik ben retetrots op 'mijn' arabiertje met springaspiraties .
Hij nam een tak in volle vaart, verzamelde als een idioot, en ja, hij sprong zelfs aan in de rechtergalop. Maar wat mij nog het meest verbaasde: hij deed zélfs een verzameld galopje. Natuurlijk was iets simpels als stelling iets te veel gevraagd, zeker als je naar links WILT kijken en naar rechts MOET kijken. Wat je dan doet? Drammen, springen (alle kanten op) en flink boos kijken. En als dat niet werkt, tsja, dan heb je dus een uur lang dikke pech . Arme Voltrack, zelfs toen we alweer gingen uitstappen mocht hij niet met lange teugel, hoe hij ook trok en beukte (oh wat heb ik daar een hekel aan), pas toen we alweer bijna thuis waren mocht hij met zijn neusje over de grond. En ik het maar vreemd vinden dat hij me niet meer aankijkt .

Als je dan eindelijk thuis bent halen ze je nieuwste vriend van stal, en die laat zowaar zien hoe het WEL moet. Hij kan er geen barst van, maar hij doet meer zijn best dan je in je hele leven ooit bij elkaar gedaan hebt. Fulco liep echt als een volleerd dressuur arabiertje door de bak. Iedereen trots. Alleen zijn scheurgalop was iets minder , maar het was niet minder grappig. Mijn zusje kreeg hem in draf zelfs nog nageeflijk zonder duw of trekwerk.

Daarna was het nog de beurt aan 'Anky' en haar wonderpaard (waar ik die bijnaam toch aan over gehouden heb?). En nee, het ging deze keer NIET mis. Joop liep als een trein, op z'n Franke Sloothaaks gepulkt (voelt gek, ziet er raar uit, maar volgens mijn instructeur ging het goed, dus dat zal dan wel) en hij maar sjouwen. Op een gegeven moment had ik een klein zwak plekje (Joop heeft geen zwakke punten, alleen maar sterke ) te pakken. Ik reed op een grote volte, vroeg een beetje extra stelling en opeens had ik een wiebelworstje onder me. Hij deed zijn hoofd van links naar rechts en van rechts naar links, draaide zijn lijf, deed zijn kop naar beneden en even dacht ik dat hij een bok zou geven, een scheet zou laten en er keihard van door zou vliegen, maar nee. Hij draafde verder (EN DIE STELLING KUN JE VERGETEN) en deed weer net zo ijverig zijn best als daarvoor. Ik lachen natuurlijk mijn kleine (eh de grootste van stal) wiebelworstje toch. Instructeur: nog een keer, nou heb je beet. Dus ik nog een keer. Deed hij het gewoon. Best jammer, want dat gewiebel van hem was best cool . Later gaf hij nog een demonstratie toen ik aan wilde galopperen. Dat kan natuurlijk niet als volleerde dressuurknol (daar hebben we de oude 'crack' weer), dus dan moet je flink je best doen om even fiks te wiebelen. Verder deed hij écht zijn best, terwijl we het bos meer van binnen hadden gezien dan de bak . Mijn instructeur vond hem super lopen. Heerlijk los in zijn lijf (eindelijk) en geen moment twijfelachtig. Gewoon weer 100% rad, en écht mijn lieve poepige dressuurscheetje . Al wilde hij geen show geven hoe je netjes de boel op stelten moet zetten, dat was wel weer jammer.