ONZE TREKTOCHT!!
Geplaatst: 09-05-02 23:51
EEJ!
Oke, een trektocht is een groot woord: we gingen woensdag om 9:00 weg en kwamen donderdag om 19:30 weer aan......
Woensdag vertrokken we...onze slaapspullen (Die van Mandy (NaVy!) & mij) lagen al bij onze slaapplaats en de rest (proviand voor onderweg etc.) hadden we in zadeltassen. Mandy heeft een endurance hoofdstel maar aangezien ik die niet heb had ik een touwhalster onder een hoofdstel (zonder neusriem) waaraan ik een leadrop (uuuuuuuuuh hoe schrijf je dat???) had vastgemaakt en die heel ingenieus aan mijn zadel had bevestigd.
Het eerste stuk hebben we gestapt (een aardig stuk...we deden er ruim 1,5 uur over voor we bij het eerste stuk bos kwamen) Toen even ontbeten (ja..had ik nog niet gedaan) en de gezorgd dat we geen last hadden van de bagage en toen op weg gegaan. We konden zowaar de weg vinden en alles ging verder prima (op wat kleine frustaties omtrent Tiko's gehoorzaamheid na.......).
Toen we uit het bos kwamen en dachten alleen een ontzettend lang stapstuk voor ons te hebben vonden we toch nog een extra stukje bos. We hebben ondertussen ook nog wat gekocht voor de mensen waar we overnachten (stond ik daar midden in een dorp met 2 paarden terwijl mandy met cap en al de winkel in rende....echt lachuh...). We kwamen nog treinen tegen en ze waren niet eens bang (zien ze niet zo vaak). Toen moesten we een lang stuk stappen langs een weg langs veel boerderijen enz. gevolg --> veel tractoren! En toen kwam er dus een tractor langs, en vlak daarna een hele grote vrachtauto, navy schrok, steigerde, gleed de sloot in ! Gelukkig was Mandy er op tijd af, en kwam Navy er heel huids weer uit!! rustig verder gestapt en alles is verder goed gegaan!!
Toen we bij de stal waar we overnachten aankwamen (9,5 uur later) mochten we Tiko &Navy in de wei zetten. Een uurtje later haalden we ze binnen, en toen bleek dat Navy iets had waarvan wij dachten dat het misschien een drukking was ! Paar mensen naar gekeken, en weer zeker een uur later kwam er iemand die ons kon helpen aan. Die heeft er naar gekeken en gezegd dat mits het donderdag niet groter werd, we gewoon verder konden rijden, mits een dressuurzadel (die loopt niet langs de stukken waar de drukkingen zaten), of een spons eronder.
Volgende dag om ong. 9:15 vertrokken en eerst 5 uur (!!!) gestapt. In het bos wel redelijk door gereden, maar het was wel vrij warm! Ons verbaasd over de snelheid van Tiko's galop en de snelheid van de draf van Navy en ons nog uitgeleefd in een watertje op een zandverstuiving.
Als we een stuk van het bos verwijderd zijn (lees: al redelijk dicht bij huis) ontdek ik dat ik mijn telefoon die ik eind Januari voor mijn verjaardag heb gekregen verloren ben !
Later ontdekt ik dat ik ook nog mijn vestje was verloren (hoe doe ik dat toch..???).
AL met al was het een geslaagde toch, en ze waren ontzttend braaf! Jammer genoeg hadden (vooral) Tiko en ik ontzttend veel last van vliegjes en mugjes!
Rond halfacht waren we weer op stal, misschien ook wel iets later, toen ik naar huis was gefiets nog naar het bos gereden met mijn ouders, maar mijn telefoon niet gevonden!
Naja....het was echt gezellig!! Tiko heeft af en toe echt humor! Als hij dorst heeft loopt ie gewoon naar een plas en gaat ie drinken, weten wij weg even niet dan 'denkt' TIko het wel te weten.....en nog wat 'grappige' (iig achteraf gezien) voorvallen!
T is geloof ik een heel lang onboeiend stuk geworden, maarja, sorry, t is ook bijna middernacht en ben behoorlijk moe!
Oke, een trektocht is een groot woord: we gingen woensdag om 9:00 weg en kwamen donderdag om 19:30 weer aan......
Woensdag vertrokken we...onze slaapspullen (Die van Mandy (NaVy!) & mij) lagen al bij onze slaapplaats en de rest (proviand voor onderweg etc.) hadden we in zadeltassen. Mandy heeft een endurance hoofdstel maar aangezien ik die niet heb had ik een touwhalster onder een hoofdstel (zonder neusriem) waaraan ik een leadrop (uuuuuuuuuh hoe schrijf je dat???) had vastgemaakt en die heel ingenieus aan mijn zadel had bevestigd.
Het eerste stuk hebben we gestapt (een aardig stuk...we deden er ruim 1,5 uur over voor we bij het eerste stuk bos kwamen) Toen even ontbeten (ja..had ik nog niet gedaan) en de gezorgd dat we geen last hadden van de bagage en toen op weg gegaan. We konden zowaar de weg vinden en alles ging verder prima (op wat kleine frustaties omtrent Tiko's gehoorzaamheid na.......).
Toen we uit het bos kwamen en dachten alleen een ontzettend lang stapstuk voor ons te hebben vonden we toch nog een extra stukje bos. We hebben ondertussen ook nog wat gekocht voor de mensen waar we overnachten (stond ik daar midden in een dorp met 2 paarden terwijl mandy met cap en al de winkel in rende....echt lachuh...). We kwamen nog treinen tegen en ze waren niet eens bang (zien ze niet zo vaak). Toen moesten we een lang stuk stappen langs een weg langs veel boerderijen enz. gevolg --> veel tractoren! En toen kwam er dus een tractor langs, en vlak daarna een hele grote vrachtauto, navy schrok, steigerde, gleed de sloot in ! Gelukkig was Mandy er op tijd af, en kwam Navy er heel huids weer uit!! rustig verder gestapt en alles is verder goed gegaan!!
Toen we bij de stal waar we overnachten aankwamen (9,5 uur later) mochten we Tiko &Navy in de wei zetten. Een uurtje later haalden we ze binnen, en toen bleek dat Navy iets had waarvan wij dachten dat het misschien een drukking was ! Paar mensen naar gekeken, en weer zeker een uur later kwam er iemand die ons kon helpen aan. Die heeft er naar gekeken en gezegd dat mits het donderdag niet groter werd, we gewoon verder konden rijden, mits een dressuurzadel (die loopt niet langs de stukken waar de drukkingen zaten), of een spons eronder.
Volgende dag om ong. 9:15 vertrokken en eerst 5 uur (!!!) gestapt. In het bos wel redelijk door gereden, maar het was wel vrij warm! Ons verbaasd over de snelheid van Tiko's galop en de snelheid van de draf van Navy en ons nog uitgeleefd in een watertje op een zandverstuiving.
Als we een stuk van het bos verwijderd zijn (lees: al redelijk dicht bij huis) ontdek ik dat ik mijn telefoon die ik eind Januari voor mijn verjaardag heb gekregen verloren ben !
Later ontdekt ik dat ik ook nog mijn vestje was verloren (hoe doe ik dat toch..???).
AL met al was het een geslaagde toch, en ze waren ontzttend braaf! Jammer genoeg hadden (vooral) Tiko en ik ontzttend veel last van vliegjes en mugjes!
Rond halfacht waren we weer op stal, misschien ook wel iets later, toen ik naar huis was gefiets nog naar het bos gereden met mijn ouders, maar mijn telefoon niet gevonden!
Naja....het was echt gezellig!! Tiko heeft af en toe echt humor! Als hij dorst heeft loopt ie gewoon naar een plas en gaat ie drinken, weten wij weg even niet dan 'denkt' TIko het wel te weten.....en nog wat 'grappige' (iig achteraf gezien) voorvallen!
T is geloof ik een heel lang onboeiend stuk geworden, maarja, sorry, t is ook bijna middernacht en ben behoorlijk moe!