In de Bit van mei staat het volgende artikel:

Welzijn paard ter discussie
Paardensport is populairder dan ooit, maar zijn we niet het welzijn van het paard uit het oog verloren? De dierenbescherming zegt volmondig ‘ja’. Vraag het een ervaren paardenarts en deze zegt ‘onzin, paarden hebben het prima’.

Nu vroeg ik me af hoe de diverse bokkers dit zien.

Ik ga met de ervaren paardenarts mee. Ik denk dat het voor een VOLWASSEN paard veel beter is als ie lekker afwisselend aan het werk wordt gezet. In de wei gaat zo'n dier zich toch vervelen. Het fijnste zou een groot natuurgebied zijn voor een paard, maar ja, aangezien dat toch niet kan in Nederland moeten wij dieren maar beweging geven, in de wei zetten, afwisseling bieden, gezelschap bieden, enz.

mijn paardjes hebben het prima..en als ik paarden zie die die niet tevrede kunnen zijn horen de eigenaren daar ook wel wat van

Ligt er denk ik aan wat je onder het welzijn van een paard verstaat. De een vindt dat als je paard gezond op stal staat en de andere vindt het het fijnst voor het paard als hij lekker de hele dag buiten kan staan. Ik werk op een stal waar het eerste voorkomt, paarden de hele dag op stal en alleen eruit om te werken. De paarden staan er allemaal super bij, geen zieke paarden ertussen. Tuurlijk wel wat met kleine problemen maar die komen bijv door een verstapping oid. Kan ieder paard gebeuren.
Ik ben meer iemand die de paarden lekker buiten wil hebben, dat is het beste voor het paard. Uiteraard zijn er uitzonderingen (zonneallergie ed), maar die laten we even buiten beschouwing.

Ik denk wel dat er mensen zijn die het welzijn van het paard uit het oog verliezen, paarden worden tegenwoordig zo veel binnengehouden en bouwen daardoor geen weerstand op, hebben sneller iets. Dat is niet de bedoeling lijkt mij maar het gebeurt wel

Ik heb het stuk ook gelezen, met veel aandacht. Maar net zoals zij er samen niet uit kwamen, kwam ik er eigelijk ook niet uit.

En ik denk dat we er ook niet echt uit zullen komen, want we kunnen nog steeds niet in die koppies kijken.
Een paard bij Maaike van stal, zouden die nou gelukkiger zijn als onze buurpaarden die nooit de wei uitkomen? Die nooit iets anders zien als hun eigen weitje? Lijkt me ook dat de verveling toeslaat.
Toch lijken beide paarden erg gelukkig.
Isolda en Berber ook. Ziek zijn ze nooit. Nooit kreupel, nooit kwakkelen met weet ik veel wat.
Maar zouden zo ook gelukkig zijn?? ZOuden ze niet liever wat anders willen?
Wat IS paardenwelzijn????

Of zou een paard niet deze gevoelens hebben en zou het paard er maar gewoon het beste van maken?? Wat voor situatie dan ook?

(offtopic, maar een mooie uitspraak, het was iets in de trant van:
Er zijn veel mensen met paarden, maar zo weinig paardemensen.)

Jantina, als aanvulling op jou...:
Wat is gezonder voor een paard? 24 uur op stal, of 24 uur in de wei? Ik denk het laatste, en ik denk ook dat veel mensen dat met me eens zijn. Tuurlijk heeft een paard in de wei wel eens een schrammetje, maar een paard in de wei krijgt lang niet zo snel luchtwegproblemen, draait zich niet vast, traint voor een deel z'n eigen spieren/pezen, enz...
Dús is het voor het welzijn van het paard beter dat ie in de wei kan. Dat is mijn beredenering.

Verder denk ik niet dat een paard echt gelukkig kan zijn. Daar hebben ze simpelweg de hersens niet voor. Een paard dat nooit anders is gewend als een stal, zal de wei echt niet missen hoor. Maar ik blijf erbij dat het wel gezonder voor een paard is als ie het land op kan.

als ik zo om me heen kijk en luister (ook hier op bokt) denk ik dat de paarden hier het beter hebben dan dat ze het ooit hebben gehad. Daarnaast doen veel mensen ook nog eens hun best om zich te verdiepen in het wezen paard en viert het NH zijn hoogtij.
In de training wordt er rekening mee gehouden wat het beste is voor het paard zodat hij optimaal kan functioneren. Warming up en cooling downs, gymnastiseren zijn veel toegepaste termen waar ze vroeger nog nooit van gehoord hadden. Mensen doen echt wel hun best.

Ik denk dat er legio paarden worden gehouden in Nederland die eigeljk beter af waren gewees ergens anders.

Ik geloof niet dat dat voor mijn paarden perse geldt, die staan buiten, en binnen, hebben vrij, krijgen beweging, gaan op buitenrit, worden vaak per dag gevoerd, vaak ook wat teveel, krijgen aandacht, worden gepoets, worden gewandeld, hebben elkaars vriendschap....

Maar er zijn zo heel veel paarden die in hun eentje ergens op een stukkie zan achterhuis worden gehouden, en de ruiter komt elke dag een uur lang minstens dressuurmatig de puntjes op de i zetten zonder enige afwisseling. Ook dat paard wordt 'modern' gehouden, maar dat vind ik wel aan diermishandeling grenzen.
Zelfde als dat brave jonge springpaard dat nog net niet kreupel is, maar wel elk weekend parcourzen moet springen voor een inkomen, en dat ook nog gelaten en gehoorzaam doet....

Ach, en zo heb je ook nog een hele groep eigenaars, die wel een paard hebben (want dat is status) maar er niet naar omkijken...dat ze op stal staan met mok tot aan de elleboog maakt immers niet uit...hij krijgt toch eten en hij kijkt gelukkig; dat paard is toch in orde?!

Ja, ik ben het met de dierenbescherming eens. Een heleboel paarden in Nederland hebben het gewoon niet best. Dat zijn overigens ook de paarden die nooit bij een dierenarts op consult komen.....

Ik ben het absoluut NIET eens met die man va nde dierenbescherming (of moeten we het dierenwatjes noemen???). Ik heb een hekel aan dat soort lui, een paard moet sus, en zo, zweep is zielig, spoor is zielig, enz. Hij somt alles op wat hij de afgelopen 10 jaar heeft gezein, maar de overige 99,99999% is prima, maar daar hoor je de dierenbescherming niet over.
Een paard met een zadel met gebroken boom. Nou, dat komt op de meeste maneges niet meer voor hoor, en laten ze die maneges dan aanpakken maar niet de gewone paardenman aanvallen.
nee, ik heb er echt geen goed woord voor over. Straks mogen we helemaal niet meer rijden, omdat het zogenaamd zielig is, het paard heeft immers niet gevraagd om een ruiter o p de rug te hebben??? Nee, voor mij is de dierenbescherming altijd te overdreven bezig. Vissen met levend aas mag niet meer, nou, dat deden ze in de middeleeuwen ook al, en nu mag het niet meer.
Jezus reed al op een ezel, oftewel, paardrijden is al zo oud als de mensheid zelf. Ook vroeger werden er paarden mishandelt, dat is echt niet iets van nu zoals die man in BIT beweert.
Nee, hij moet leren relativeren, 100% perfect zul je nooit vinden, ik denk dat hij blij mag zijn dat de meeste mensen zoveel voor hun paard overhbben.

definieer 'welzijn'...

Een ding is zeker: een paard geeft niet om een mooie box met goudkleurige ornamenten of een mooie deken of weer een nieuw hoofdstel, halster of zadeldekje.

Een paard waardeert het wel als hij frisse lucht heeft, een schone stal met vers hooi en drinkwater waarin hij zich veilig voelt, contact heeft met soortgenoten en voldoende beweging krijgt. Veel buiten zijn is natuurlijk het beste voor ieder dier, maar vooral bij de sportpaarden (komt die doorgeslagen fokkerij het welzijn van de dieren wel ten goede??) is dat vaak niet mogelijk.

Ik zie om mij heen te veel paarden die als fiets worden behandeld: je haalt hem uit zijn box, stapt erop, rijdt wat rond en zet hem weer terug. Er zijn bij mij op stal ook paarden die 23 1/2 uur in hun box staan, nooit met soortgenoten spelen of op het land komen. Getraind worden ze ook niet, ze krijgen alleen lichaamsbeweging. Maar: die mensen zorgen zo goed voor hun paard, zeggen ze (hij krijgt toch lekker slobber en een warme deken??). Toch is dit geen paardenwelzijn. Respect voor het paard is voor mij een belangrijk onderdeel van paardenwelzijn.

Is een paard wel zo blij met ons op zijn rug? Ik ben mijn paard iedere dag dankbaar dat ik op haar rug mag zitten en dat ze zo haar best voor me heeft gedaan. Gelukkig zie ik dat ze ook plezier heeft in de dingen die we samen doen, anders zou ik me erg schuldig voelen. Het paard moet tenslotte maar op de momenten dat het ons uitkomt aan het werk... Ik probeer mijn paard zoveel mogelijk afwisseling in de arbeid te geven, laat haar spelen met soortgenoten, zet haar in het land en zorg voor een schone stal en vers voer en water. En toch, soms denk ik dat ik het helemaal niet goed doe, dat ik haar welzijn tekort doe...

Toch, stond er niet vorig jaar nog in de krant dat er een gek was die zijn paard zadelmak aan het maken was dor er enkele dagen onafgebroken op stal op te zitten? dat is mishandeling.

ik ken iemand, ik heb op die man zijn paarden gereden, hij had er een stuk of 8, en voerde ze af en toe eens, niet elke dag. Stonden die paarden buiten in de prut in de regen zonder voer en drinkwater, terwijl hij verlekkerd binenn naar het papier van die paarden zat te turen...wat waren het toch een droomafstammingen ...onderhand gingen die paarden langzaamaan dood, een voor een, aan fikse rode bloedworm besmettingen en onderveoding..... Dat is dierenmishandeling

En wat dacht je van die sociaal onbeholpen amazone die in plaats van het maken van vrienden al haar liefde uitstortte over dat ene paard. Dat beest werd doodongelukkig van al die aandchat, dat paard mocht gewoon niet meer zichzelf zijn, laat staan paard. Geodbedoeld misschien, maar ook dat is dierenmishandeling.

En ik ken ook nog zo'n patroon, die heeft in een opwelling een stuk of wat van die bonte trekpaarden gekocht. had grote plannen, hij zou dit en hij zou dat, de karretjes en tuig werden meteen ook maar gekocht....maar niets van dat alles, toen het spul er een keer stond, had meneer geen tijd meer en had ook al andere plannen. Maar ja, verkopen, ho maar want binnekort zou hij toch wel eens tijd hebben, toch? Welnu, daat staan die trekpaarden, op stal, met de kop richting betonnnen muur op stand. In hun eigen mest van weken oud....want uitmesten kost immers te veel tijd. Geen daglicht, wel voer. Dus ze leven nog...maar dat is toch ok niet leuk voor een paard. dat vind ik ook mishandeling.

Geloof me maar, als je om je heen gaat kijken, zie je zonder moeoite vele paarden die een beter tehuis horen te hebben. Paardenmishandeling gebeurd misschien niet bij jouw op stal, maar zeker wel bij jouw in de buurt...

De paarden waar ik op rijd lopen in de zomer dag en nacht buiten, ein de winter overdag ook. een dekne is wel noodzakelijk in de winter als je wedstrijden wilt rijden. Verder wordt er denk ik steeds meer over nagedacht wat voor bit er in de mond moet, is het wel zacht genoeg?? dit is toch wel een goede zaak.
Het andere komt ook voor, mensen hebben zo veel geld, dat het paard iin een dure pensionstal gedumpd wordt en alleen bereden.

Ik ben het met Desiree eens. Er is de laatste jaren wel veel meer oog voor het welzijn van paarden. Dat het altijd beter kan is juist en dat er nog regematig het een en ander helemaal fout gaat, is helaas ook waar.

Verder is het gewoon per paard verschillend wat hij prettig vind. Het ene paard maak je blij met een buitenrit, een ander is daarna een week van de rel. De ene staat graag buiten, de ander wil graag weer naar stal. Ik ken een paard wat het vertikt om zijn stal in te gaan als er nog niet is uitgemest! Geef hem eens ongelijk!

We weten allemaal dat een paard een bewegingsdier is en eigenlijk de hele dag hoort te lopen en te eten. De laatste jaren is hier toch meer oog voor, is mijn ervaring. Op de stal waar ik nu sinds een jaar sta, stonden de paarden in de winter 2000/2001 nog maar halve dagen buiten, afgelopen winter was dit de hele dag. De jaren ervoor kwamen ze in de winter helemaal niet buiten....

Het zou trouwens wel handig zijn als die beesten eens leerden praten, of kunnen wij mensen niet luisteren....?

Ik denk dat het paard van nu gemiddeld ouder wordt dan paarden vroeger. Ik denk dat er vroeger meer als vee mee werd omgegaan, en wordt het vee ziek, dan beland het in de gehaktmolen! Meeste mensen proberen nu veel meer voor ze het paard naar de slager brengen of in laten slapen. Men heeft er meer geld voor over. Paarden hoeven minder hard te werken dan vroeger, maar er zullen nu dus meer paarden zijn die te weinig beweging krijgen.
Stallen van vroeger waren trouwens donkerder en stoffiger en boeren lieten echt hun land niet vernielen door hun paardje lekker buiten te zetten hoor!!! Wel zijn er meer mensen die een paard kunnen kopen, en niet iedereen heeft er voldoende verstand van en de juiste mogelijkheden.

toen ik mijn eerdere reactie op dit topic gaf, had ik het betreffende artikel nog niet gelezen; inmiddels wel en ik moet zeggen dat ik het artikel heel snel van welzijn naar mishandeling vind verschuiven. Nu kun je stellen dat bij mishandeling ook het welzijn wordt geschaad, maar kun je ook stellen dat bij het schaden van het welzijn van het paard ook meteen sprake van mishandeling is? Naar mijn idee moet je dan eerst beide begrippen goed definiëren. Wat versta je onder welzijn en wat versta je onder mishandeling? De grens is misschien dun, maar definities moeten te geven zijn.

Waar we als mensen mee op moeten passen is dat we onze paarden niet verpersonificeren. Met andere woorden: we moeten ze geen menselijke eigenschappen en gevoelens toedichten. Dat gebeurt maar al te vaak en dat leidt tot verwarrende (en soms ook gevaarlijke) situaties in de omgang met paarden (en dieren in het algemeen).

Verder is het zo dat veel mensen steeds verder af komen te staan van dieren en grote dieren in het bijzonder. Al snel vinden ze dingen zielig omdat ze het niet kennen en niet begrijpen. Tekenend uit het artikel vind ik het voorbeeld over de Spaanse Rijschool. Mensen vinden het zielig of gemeen om die paarden dergelijke sprongen te zien maken (dit is even vrije interpretatie van mijn kant, maar ik kan me niet voorstellen dat het ergens anders over gaat; nou ja, misschien de oefeningen tussen de pilaren). Maar: mensen weten over het algemeen niet dat dressuur gebaseerd is op alle bewegingen die het paard van nature maakt. Een paard iets leren tegen zijn bewegingsapparaat in, dat zou pas mishandeling zijn (dat wij mensen nou zo stom zijn om ribben te laten verwijderen om als slangenmens door het leven te kunnen gaan...)! De zweep die gebruikt wordt, is lang, ja, maar niets anders dan een aanwijsstokje, precies zoals hij bedoeld is (dat wij mensen elkaar nou al dan niet ter genot met zwepen bewerken (in heden en verleden...)).
(Ook mensen met een paard vinden snel dingen zielig. Om bij de Spaanse Rijschool blijven: de sprongen worden aan de hand uitgevoerd met een kaptoom waaraan de lijnen zitten. Logisch: op het moment dat het paard springt zou het, wanneer de lijn aan het bit zit, een gigantische klap in de mond krijgen. Het commentaar op de kaptoom was om mij heen tijdens de voorstelling in Ahoy niet van de lucht. Terwijl het het meest vriendelijke africhtingshoofdstel is dat bestaat (de Iberische variant uitgezonderd!!)....)


Begrijp me niet verkeerd: er is een hoop mishandeling waardoor het dierenwelzijn eveneens in het gedrang komt. Maar: als het aankomt op welzijn alleen (zoals de titel van het artikel suggereert), dan denk ik dat wat mij betreft de inhoud van het artikel meer had mogen gaan over 'het paard als fiets' (zie mijn vorige reactie) en de paarden die 23 1/2 uur op stal staan etc. En dan al die paarden die maar volgepropt worden met eten en preparaten...

Mieke schreef:

Het zou trouwens wel handig zijn als die beesten eens leerden praten, of kunnen wij mensen niet luisteren....?

Alsjeblieft, dalijk kletsen ze de oren van je kop. En misschien zeggen ze wel dingen tegen je die je helemaal niet wilt horen. Laat staan wat ze tegen anderen zeggen (over jou)

Dat wij niet kunnen (of willen) luisteren daar kan ik me wel in vinden...

Mieke schreef:

Het zou trouwens wel handig zijn als die beesten eens leerden praten, of kunnen wij mensen niet luisteren....?

Ik denk als we we beetje naar onze paarden kijken dat we al heel veel weten. Dus ook kunnen luisteren naar het paard.

Ik ben eens een keer van stal veranderd met Kawa en zag meteen dat hij het daar niet fijn vond,
Zijn hele houding en uitdrukking was anders als voorheen.
Viel ook meteen de eerste week al af en ben hem veel meer voer gaan geven om hem aan gewicht te houden.

Dus toen daar maar gegaan en waar ik nu ben zag je echt de eerste dag al dat hij het er fijn vond.
Zijn oogjes twinkelde weer.
In no-time werd hij veels te dik en moest hij minder eten, terwijl hij hetzelfde kreeg (zelfs het merk) als op de vorige plaats.

Hij staat snacht op stal en overdag van een uur of 1 tot het donker word buiten.
Hij gaat altijd graag naar buiten, samen met zijn vriendjes, maar komt ook altijd graag naar binnen.
Dus daardoor denk ik dat hij het dan op stal ook niet erg vind.

Verder vind hij rijden niet erg, maar zelfs leuk.
Dit kan ik ook aan hem merken.
Door een blesure 2 jaar geleden (lag niet aan het rijden) heb ik hem de hele zomer niet gereden. Hij stond toen de hele dag buiten.
Ik kwam wel elke dag om hem te poetsen en te knuffelen.
Maar ik merkte dat hij het rijden miste.
ik probeer het rijden ook leuk te houden, en Kawa is een paardje dat van veel aandacht houd, en rijden is voor hem ook aandacht krijgen en aangehaald worden.
Toen ik de eerte keer weer met het zadel aankwam zag je hem blij kijken.
Het klinkt misschien heel raar, maar echt je zag het aan hem.

Het lijkt mij zo dat er wel meer bokkers/paardenmensen zijn, die hun paard door de tijd heen zo goed hebben leren kennen dat je precies kunt zien of ze iets fijn vinden.

Vandaar uit denk ik dus ook dat het met het welzijn van kawa dus goed gesteld is, Hij straalt blijdschap uit en als hij dat niet meer doet ga ik me zorgen maken.

Ik zie ook wel eens in paarden niet die twinkel in de ogen.
Ik vermoed dan ook dat die paarden ergens iets missen.
ik heb het ook gezien bij paarden die ik gereden heb en nu ergens anders staan waar ze b.v ook niet buiten staan met soort genootjes.
Geen extra aandacht meer krijgen wat ze voorheen zo fijn vonden.
Dit doet dan echt pijn in je hart, maar wat doe er aan?
helemaal niks, ze worden verder goed verzorgt...

En dan twijfel ik idd ook aan het welzijn van zo'n paard

Ik ga met Abby mee.

En verder hoe je het ook mag redeneren een paard is een buiten/loop dier dus durf ik wel te stellen dat elk paard het liefst buiten loopt.
Dat paarden vaak naar binnen willen is omdat ze dan eten krijgen of alleen buiten staan en de rest binnen.

Maar verder werd ik geen wijs uit het artikel.
Ik doe wat ik denk dat het beste is voor mijn paarden en houd daar ook zeker rekening mee over hoe paarden in het wild leven. Dus heel veel vrijheid op de wei(24 uur). Misschien laat ik ze aankomende winter ook wel buiten lopen de mogenlijkheid is er immers.

ik ga helemaal met abby en cowgirl mee.Een paard is een kudde dier wil dus graag bij andere soort genoten zijn kunnen spelen en ranorde bepalen. Ik ben dus voor paarden op het land en die veel beweging krijgen en vooral niet als poppetjes behandeld worden. Hier bedoel ik mee nee mijn paard mag niet bij andere paarden straks loopt hij nog een blesure op. Dat kan ook tijdens het rijden en ze weten echt wel wat ze doen.

carola schreef:

Verder denk ik niet dat een paard echt gelukkig kan zijn. Daar hebben ze simpelweg de hersens niet voor.

Mmmm daar denk ik dus heel anders over. Als een paard ongelukkig kan zijn, waarom dan niet gelukkig. Kijk maar eens goed naar een paard dan zie je het echt wel of ze zich wel of niet happy voelen.

Barbiano staat met goed weer de hele week een paar uur buiten. De paarden staan bv in de herfst/winter echt te dringen om weer de wei uit te kunnen. Ik heb Barb liever een keertje kreupel dan dat hij nooit in de wei of los mag.

Vanochtend had mijn moeder les gehad en stond zijn groep in de wei en als je dan ziet dat hij begint te hinniken als ik met hem daarnaar toe loop en de groep terughinnikt, echt heel leuk.

carola schreef:

Verder denk ik niet dat een paard echt gelukkig kan zijn. Daar hebben ze simpelweg de hersens niet voor.

hmm, dat is misschien theoretisch gezien wel juist, maar via Graziano gezien toch echt niet

toen ik oktober vorig jaar met hem van stal veranderde, zag hij er goed uit, was vrolijk en levendig. toen ik echter wat langer op die stal stond, werd Grassie magerder, maar wat opvallender was, was dat mijn altijd vrolijke Graziano steeds duffer en chagerijniger werd.

ik ben toen uiteindelijk weer van stal veranderd een maand geleden, en sindsdien fleurt hij weer helemaal op.

ik merk gewoon dat hij het daar meer naar zijn zin heeft.
dan is hij toch ook 'gelukkiger' ?

Mijn paard heeft net een blessure tijd achter de rug en moest verplicht 4 weken in de box.
Nou daar werd hij echt niet gelukkig van.
Hij werd wat sjaggie en hield zich verder goed. Maar ik kon pas echt merken dat hij weer gelukkig was toen hij weer met de andere mocht lopen(na 6 weken totaal). Hij heeft wel een half uur met Danno lopen vlooien en kroelen.

wodan schreef:

Een paard is een kudde dier wil dus graag bij andere soort genoten zijn kunnen spelen en ranorde bepalen. Ik ben dus voor paarden op het land en die veel beweging krijgen en vooral niet als poppetjes behandeld worden.

Ik zie ook aan Laiser dat hij nu veel beter in zijn vel zit, dan waar hij heeft gestaan voordat ik hem kocht. Hij glanst, en er blinkt iets in zijn ogen. Hij heeft een tevreden blik in zijn ogen.
Nu staat hij ook dagelijks in de wei en ziet hij voortdurend andere paarden.
Hij heeft nu een aantal dagen in een wei gestaan, waar hij geen andere paarden zag. (Hij mocht namelijk niet "rakken" in de wei met zijn buurman, ivm zijn kreupelheid).Hij wordt dan best een beetje nukkig ook als hij ivm het weet niet naar buiten kan. Maar nu hij weer in zijn eigen wei staat is hij gedragsmatig weer behoorlijk de oude aan het worden. Hij kreupelt nog wel, maar dat gaat hopelijk nog wel over.

carola schreef:

Jantina, als aanvulling op jou...:
Wat is gezonder voor een paard? 24 uur op stal, of 24 uur in de wei? Ik denk het laatste, en ik denk ook dat veel mensen dat met me eens zijn. Tuurlijk heeft een paard in de wei wel eens een schrammetje, maar een paard in de wei krijgt lang niet zo snel luchtwegproblemen, draait zich niet vast, traint voor een deel z'n eigen spieren/pezen, enz...
Dús is het voor het welzijn van het paard beter dat ie in de wei kan. Dat is mijn beredenering.

Verder denk ik niet dat een paard echt gelukkig kan zijn. Daar hebben ze simpelweg de hersens niet voor. Een paard dat nooit anders is gewend als een stal, zal de wei echt niet missen hoor. Maar ik blijf erbij dat het wel gezonder voor een paard is als ie het land op kan.

Met het bovenste deel van de uitspraak van Carola, ben ik het 100 % eens! Met het tweede deel niet helemaal: Dat ze niet de hersens hebben om het te beredeneren , ben ik het ook mee eens, alleen de uitspraak : "Een paard dat nooit anders is gewend als een stal, zal de wei niet missen" klopt imo niet zo , het paard zal idd niet denken: Ik vind het hier niet leuk, ik wil in de wei" maar je merkt bij veel paarden wel dat ze het niet naar hun zin hebben als ze gem. 22 uur per dag in hun eigen box/wc staan; ze krijgen vaak -NIET ALTIJD - stal-ondeugden zoals luchtzuigen en weven! Waarom? Omdat ze niet dat kunnen doen, wat ze in de natuur zouden doen, nl. hoofd naar beneden en (vr)eten! Er is , mijn mening!!!!- wel degelijk een gemis, maar nogmaals, een paard kan dat niet beredeneren!

Dees en Abby, om één-of-ondere onduidelijke reden, heb ik jullie bijdragen niet kunnen lezen, voordat ik reageerde !
Wil even zeggen, dat jullie het duidelijk geschreven hebben en dat ik me in jullie commentaar helemaal kan vinden!

En ik ga niet met een aantal van jullie mee.
Ik heb nl. in de praktijk ervaren dat een paard op het land helemaal niet fijner in zijn vel hoeft te zitten. Er kan ook een hoop onrust vanuit gaan.
Dat zal dan wel de uitzondering op de regel zijn, maar mijn paard voelt zich fijn op een rustige stal zonder al te veel drukte aan zijn hoofd.
Maar Fitz heeft dan ook een kronkel

Ik ken er trouwens nog wel meer die altijd bij het hek van het land hangen omdat ze weer naar binnen willen, dus ik kan me niet vinden in de uitspraak dat paarden op het land altijd gelukkiger zijn.