Hebben jullie dat ook wel eens?????
Geplaatst: 15-03-02 12:40
Hoi allemaal,
Hebben jullie ook weleens dat jullie je geen raad meer weten en niet weten wat jullie doen moeten?
Ik heb een hele leuke merrie van bijna 2 jaar jong maar nu was het verleden jaar dat ze echt een draak begon te worden.(lees bokken,naar je steigeren aan de hand,
niet luisteren,
door je heen lopen,
je bijten,
gewoon van alles doen om je pijn te doen.)Nou ging dat beter naar een paar maanden en ik had haar besloten om haar te verkopen,want het ging niet tussen ons.En aangezien ik in '98 een ongeluk met een paard heb gehad wat bijna me dood is geweest denk je wel 2 keer na.Maar ik zag het al weer helemaal voor me en zo ga je dan niet leuk met je paard om.Je hebt alleen maar angst als je met je paardje omgaat en dat kan niet je moet wel zeker zijn van je zaak toch? Toch maar niet gedaan want die meid is bij mij geboren.En ik zag alweer vooruit gang.Nu een paar maanden later begint het weer weer steigeren aan je hand en door je heen lopen.Helemaal geen probleem zou je zeggen(dat krijg je er wel weer uit)maar toch komen er weer bepaalde gevoelens naar boven.Nu ben ik weer bezig om weer die opvoeding er in te pompen dus eens komt er verandering in.Sta gelukkig nu wel sterker in mijn schoenen en heb net iets meer lef als de vorige keer(ben niet gauw bang aangelegt hoor)Dus het komt wel weer allemaal goed.
Maar heb op het moment gewoon van die gevoelens van waar ben ik mee bezig?Kan ik er niet beter mee stoppen?Is het me niet gegunt ofzo?Hebben jullie dat ook wel eens dat je die gedachtens?Hoe gaan jullie daarmee om?Ik wil dat wel eens weten.
Sorry voor het lange verhaal maar ben gewoon benieuwd naar jullie verhaal enzo.Alvast bedankt voor het lezen.Groetjes van Ilona
Hebben jullie ook weleens dat jullie je geen raad meer weten en niet weten wat jullie doen moeten?
Ik heb een hele leuke merrie van bijna 2 jaar jong maar nu was het verleden jaar dat ze echt een draak begon te worden.(lees bokken,naar je steigeren aan de hand,
niet luisteren,
door je heen lopen,
je bijten,
gewoon van alles doen om je pijn te doen.)Nou ging dat beter naar een paar maanden en ik had haar besloten om haar te verkopen,want het ging niet tussen ons.En aangezien ik in '98 een ongeluk met een paard heb gehad wat bijna me dood is geweest denk je wel 2 keer na.Maar ik zag het al weer helemaal voor me en zo ga je dan niet leuk met je paard om.Je hebt alleen maar angst als je met je paardje omgaat en dat kan niet je moet wel zeker zijn van je zaak toch? Toch maar niet gedaan want die meid is bij mij geboren.En ik zag alweer vooruit gang.Nu een paar maanden later begint het weer weer steigeren aan je hand en door je heen lopen.Helemaal geen probleem zou je zeggen(dat krijg je er wel weer uit)maar toch komen er weer bepaalde gevoelens naar boven.Nu ben ik weer bezig om weer die opvoeding er in te pompen dus eens komt er verandering in.Sta gelukkig nu wel sterker in mijn schoenen en heb net iets meer lef als de vorige keer(ben niet gauw bang aangelegt hoor)Dus het komt wel weer allemaal goed.
Maar heb op het moment gewoon van die gevoelens van waar ben ik mee bezig?Kan ik er niet beter mee stoppen?Is het me niet gegunt ofzo?Hebben jullie dat ook wel eens dat je die gedachtens?Hoe gaan jullie daarmee om?Ik wil dat wel eens weten.
Sorry voor het lange verhaal maar ben gewoon benieuwd naar jullie verhaal enzo.Alvast bedankt voor het lezen.Groetjes van Ilona