Twee helden die door samen te werken een heel eind komen
Geplaatst: 17-02-02 17:29Vandaag was het weer zo'n heerlijk weer dat het goed toeven was in de buitenbak. Laiser liep goed en ik kreeg hem goed los. Hij liep op een gegeven moment zelfs te draven zonder dat ik iets in mijn handen had, en dat is in draf echt uniek voor Laiser. Ik heb hem daar natuurlijk ook flink voor beloond.
Toen Stephanie en ik onze paarden uit aan het stappen waren, bedachten we ons dat we eigenlijk de bosweg wel even op en neer konden stappen.
Eenmaal op de bosweg bleek dat Steef nog nooit met Larry het bos in was geweest, dus wij het bos in.
Larry liep achter Laiser aan en vertrouwde blindelings op hem. Dat is wel grappig, want als die twee met elkaar in de bak staan, is Larry de dominante figuur. Tijdens een rit is Laiser ook altijd de volger geweest. Maar vandaag zijn de rollen dus even omgedraaid.
Laiser liep heel zelfverzekerd in het bos rond en Larry volgde op de voet. Even later liepen we naast elkaar en ging Larry op de rem voor een stapel stenen. En Laiser liep er langs van kom op daar kun je gewoon langs lopen. Met als gevolg dat Larry Laiser volgde. (Echt mooi om Laiser nu eens in die rol te zien.)
Toen we het bos na een minuut op 10 weer uit stapten liep Laiser niet terug naar stal maar juist de andere kant op . Prima dacht ik doe maar. We kwamen een suto tegen en Laiser bleef gewoon op een los teugeltje door lopen en liet Larry (die toch wel nerveus was) zien dat er niets engs aan was.
Toen we aan het einde van de zandpad waren stopte Laiser exact op het punt tot waar hij van mij minstens moest lopen. Steef kreeg Larry zover om een paar passen verder te lopen en Laiser liep ook weer mee. Een paar meter verder ging Larry weer op de rem en liep Laiser weer hem voorbij van Kom maar er is niets engs aan. Kortom het waren twee helden bij elkaar, maar door goed samen te werken komen ze toch een heel eind!
Uit eindelijk zijn we weer terug gegaan naar stal en heeft Laiser heerlijk gesmuld van slobber met stukken wortel. En daarna... ... nog even lekker terug in de wei genieten van het goede weer.
Toen Stephanie en ik onze paarden uit aan het stappen waren, bedachten we ons dat we eigenlijk de bosweg wel even op en neer konden stappen.
Eenmaal op de bosweg bleek dat Steef nog nooit met Larry het bos in was geweest, dus wij het bos in.
Larry liep achter Laiser aan en vertrouwde blindelings op hem. Dat is wel grappig, want als die twee met elkaar in de bak staan, is Larry de dominante figuur. Tijdens een rit is Laiser ook altijd de volger geweest. Maar vandaag zijn de rollen dus even omgedraaid.
Laiser liep heel zelfverzekerd in het bos rond en Larry volgde op de voet. Even later liepen we naast elkaar en ging Larry op de rem voor een stapel stenen. En Laiser liep er langs van kom op daar kun je gewoon langs lopen. Met als gevolg dat Larry Laiser volgde. (Echt mooi om Laiser nu eens in die rol te zien.)
Toen we het bos na een minuut op 10 weer uit stapten liep Laiser niet terug naar stal maar juist de andere kant op . Prima dacht ik doe maar. We kwamen een suto tegen en Laiser bleef gewoon op een los teugeltje door lopen en liet Larry (die toch wel nerveus was) zien dat er niets engs aan was.
Toen we aan het einde van de zandpad waren stopte Laiser exact op het punt tot waar hij van mij minstens moest lopen. Steef kreeg Larry zover om een paar passen verder te lopen en Laiser liep ook weer mee. Een paar meter verder ging Larry weer op de rem en liep Laiser weer hem voorbij van Kom maar er is niets engs aan. Kortom het waren twee helden bij elkaar, maar door goed samen te werken komen ze toch een heel eind!
Uit eindelijk zijn we weer terug gegaan naar stal en heeft Laiser heerlijk gesmuld van slobber met stukken wortel. En daarna... ... nog even lekker terug in de wei genieten van het goede weer.
