Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-02-02 23:17

Geplaatst: 12-02-02 23:17

Ach ieder z'n lol, vooral met je paard omgaan zoals jij denkt dat het goed is. Ik gun iedereen z'n lol, maar kom niet tegen mij aanzeiken dat ik het niet goed doe, gun mij ook m'n lol. Is tegen niemand persoonlijk bedoelt hoor, maar ik heb nogal eens wat tegenwind gehad in het verleden, omdat ik geen wedstrijden reed, geen sportambitie had, me niet zo nodig hoefde te meten met anderen.
Maar toen vanavond de eigenaar thuis kwam juist op het moment dat ik wilde gaan wandelen, toen heb ik mijn paard neergezet en ben even bij hem naar binnen gelopen. Ik laat mijn paard rustig los achter, ik weet zeker dat ze er nog staat als ik terugkom, zo ook vanavond. En dat is mijn lol, ik heb 200% vertrouwen in mijn paard en ik weet zeker dat ze dat nooit zal beschamen.

**Geplaatst**: 13-02-02 00:31

Geplaatst: 13-02-02 00:31

Ik kan het me ook niet voorstellen, rijden zonder doel. Hoe moet dat? Z was idd altijd wel een beetje het droombeeld. Toch iets waar je naartoe wilt. Nu ben ik er, en het stelt idd veel minder voor......ik heb nog steeds dagen dat ik geen fatsoenlijke volte doorkom. Klasse zegt wat dat betreft wel iets, maar niet zoveel.
Het is gewoon een kick als je je paard beter voelt worden. De eerste keer dat ik een goede overgang galop-stap maakte, m'n eerste goede appuyement, het schouderbinnenwaartsgevoel.....dat zijn de momenten waar ik het voor doe! En dan is het streven naar het herhalen van dat moment.

Maar ook in een bosrit kan ik lol hebben, ook omdat ik weet dat ik m'n paardje er een plezier mee doe.

**Geplaatst**: 13-02-02 05:09

Geplaatst: 13-02-02 05:09

Ik ben ook enorm prestatie gericht. Maar ik ben nu wel zo van, ik doe het liever goed en langzaam dan slecht en snel. Met Leroy heb ik het tot de Z1 geschopt in NlL en daarna nog hier iets wat vergelijkbaar is met Z2. Nou dat was wel weer het bewijs dat Z voor iedereen haalbaar is Haha!

Ik ben trouwens wel verandert, ben veel meer een perfectionist. Vroeg dacht ik altijd, snel naar die Z want dan stel pas echt wat voor. Nu ik heb gezien hoe makkelijk je er kan komen en dat het niet zo zaligmakend is als het lijkt, hecht ik veel meer waarde aan een perfecte africhting. Bij Leroy schorte het enorm aan de basis. Perry heb ik 200% beter voor elkaar. Met Leroy ging ik vroeger op westrijd als ik dacht dat ik met een beetje mazzel "die 60%" wel kon halen. Tegenwoordig schrijf ik nog niet eens in als mijn paard niet minimaal in staat is een 70% proef te halen Lachen

Maar ik vind het echt een kick, als ik in de training gewoon naar dat perfecte plaatje toen kan rijden. Ik doe dus absoluut niet meer aan trickriding. Vroeger ging ik zowat dood als ik niet minimaal iedere week op wedstrijd ging. Nu heb ik juist bewust een break ingelast van 5 maanden geen wedstrijden, puur omdat ik Perry helemaal wil perfectioneren voor een stapje hoger. Trouwens, ik houd ook van lol met mijn knol Haha!

**Geplaatst**: 13-02-02 11:20

Geplaatst: 13-02-02 11:20

Ik vind het gewoon heerlijk om te trainen. Als je dan je paard onder je voelt dansen, dat geeft zo'n kick!
Vooral als je dan merkt dat je paard ook "groeit" omdat hij het leuk vindt en verder wil.
En dan heb je net het ene onder de knie dan kan je weer verder met het volgende. En je moet altijd opletten want er is zoveel te rijden. Je ben t nooit klaar met rijden, dat vind ik zo leuk. Je kan altijd nog wel iets verbeteren.
Ik rij nu geen wedstrijden maar ik wil dat wel weer doen in de toekomst. Maar ook als ik dat niet zou willen doen zou ik zo fantiek blijevn trianen gewoon omdat het zo leuk is.
Ik kan me echt niet voorstellen dat ik alleen maar zou buitenrijden ofzo.

Op zondagochtend zit ik vaak met een theorieboek bij het onbjit om nog eens een oefening goed door te nemen of iets te leren.

Ik spring wel 1 keer per week en ik rij ook wel eens op een vrije dag zonder zadel en hoofdstel geoon voor de fun maar een leven zonder dressuur zou ik heeeeeeel erg moeilijk vinden.

**Geplaatst**: 13-02-02 13:44

Geplaatst: 13-02-02 13:44

Het doel van dressuur is je paard te gymnastiseren en los in zijn lichaam te krijgen. Daarnaast geeft dressuur aan in welke mate je je paard onder controle hebt...
Daar hebben wij mensen wedstrijden omheen gemaakt die verdeeld zijn in klassen. Jammergenoeg wordt nu de vaak de hele africhting en dressuuropleiding gebaseerd op die klassen en proefjes. 'ooohhh appuyeren zit pas in de Z, dat moet je nu nog niet doen met een paard dat nog geen L is'. Grote onzin: op het moment dat jij en je paard de eenzijdige kuitdruk en gewichtshulpen begrijpen, kun je iedere zijgang rijden, ze gaan dan bijna vanzelf... Natuurlijk kun je dergelijke oefeningen pas vragen als de basis goed is (rechtrichten, stelling en buiging, aan het been zijn, voorwaarts, nagevelijk etc.), maar dan is het helemaal geen bezwaar.
Door het rijden van veel zijgangen, keertwendingen en de beroemde overgangen wordt je paard los in zijn lijf, gebruikt hij de juiste spieren en krijg je uiteindelijk een paard dat volledig aan de hulpen staat.

Of je nu wel of geen wedstrijdruiter bent, en of je nu recreatief rijdt (al dan niet alleen maar buitenritten maakt), gymnastiek voor je paard kan nooit kwaad om lang plezier van hem te hebben. En een schouderbinnenwaarts kun je ook oefenen in het bos, evenals de passage (zoals mijn trainer onlangs deed toen we samen door de duinen reden).

Abby

**Geplaatst**: 13-02-02 14:12

Geplaatst: 13-02-02 14:12

Ik vind, dat als je een paard hebt, dat je dat paard goed moet onderhouden. Bij dat onderhoud hoort ook het intact houden van het lichaam van het paard: zorgen dat hij de dingen die je van hem vraagt, goed kan doen en zich daarbij prettig kan voelen. het paard moet dus in vorm zijn: soepel en sterk. En dan kan het ook langer mee onder het zadel. Dus ergens ben je wel wat dressuur aan een paard verplicht als je het zo bekijkt. MAar dat hoeft nog geen z-niveau te zijn.

**Geplaatst**: 13-02-02 15:32

Geplaatst: 13-02-02 15:32

Dressuur wordt gewoon erg veel beoefend en is ook belangrijk voor andere doeleinden, zoals springen. En dat wedstrijdrijden, het geeft natuurlijk wel een soort van kick om zo goed mogelijk te scoren, je hebt een doel voor ogen en als dat is bereikt, wil je je grenzen verleggen. Ik vind het heel begrijpelijk. Je wilt jezelf (en je paard) steeds meer verbeteren.
En die mensen die denken dat ze het wel maken en van paard naar paard hopsen, die komen er toch echt niet. De kans dat je het maakt op INTERnationaal gebied is nihil. Veel mensen kunnen best leuk rijden en winnen wat, maar de meeste komen echt niet zover.
Wat ik al hoorde van anderen, eerst kijk je op tegen de M, maar op een gegeven moment rij je M en dan denk je is dit het nou? Belangrijk is gewoon, ongeacht welk niveau of tak van de sport, je plezier hebt in het rijden.