ik las gister in het jaarboek van de hoefslag het artikel over trainingsystemen.
ik herkende mijn manier trainen heel veel in die van sjef janssen. heel veel laag rond en diep rijden voorwaarts heel veel en veel overgangen. het aan veel aan de basis werken.
het is natuurlijk lang niet zoals anky het doet maar het komt er aardig in de buurt ( zou ik willen )

nou vroeg ik mij af hoe trainen jullie de paarden? en volgen je daarbij een bepaald soort systeem.
ik weet wel dat losrijden altijd volgens een systeem gaat maar hebben jullie zo een eigen manier of meer op een die al bestaat?
ben benieuwd naar jullie antwoorden

ik kijk per dag/paard hoe ik rijd, meestal wel laag en rond, maar de ene keer lager, de andere keer voorwaartser, hangt af vant gevoel dat ze geven.
In overleg met Solange rijd ik mn pony wel standaard laag en evt. iets 8er de loodlijn

Hoi,

Ik heb dat artikel ook gelezen en de conclusie die ik heb getrokken is dat ik uit alle systemen datgene gebruik wat voor mij en mijn paard werkt. Dat betekent: voorwaarts rijden en rechtrichten (zo ongeveer regel 1: rijdt Uw paard voorwaarts en richt het recht). Aan het been rijden door overgangen en schijn-overgangen te rijden. Soepel maken door wendingen (met juiste stelling en buiging) en zijgangen te rijden (waardoor je meteen je paard de gewichtshulpen en eenzijdige kuitdruk aanleert). Door het voorwaarts-neerwaarts rijden strek je de rug en halsspieren en kun je je paard op iedere gewenste plaats laten nageven. Als je dat allemaal voor elkaar hebt, kun je werken aan tact, impuls etc. Pas daarna komt de verzameling en daaruit vloeit als het goed is de goede oprichting.
Volgens mij is dit van alles wat...

Losrijden doe ik niet volgens een bepaald systeem. Als ik opstijg en ik merk dat mijn paard wat lui aanvoelt, ga ik eerst aan het basiswerk beginnen en rijd ik veel overgangen. Als ze juist overijverig is, begin ik eerder met draven en galopwerk. Als ze helemaal lekker ontspannen en los aanvoelt, begin ik vrij snel met de zijgangen en gebruik ik de overgangen en het basiswerk als ontspanning.

Verder heb ik een paard met barokke gangen, en voor dit type paard is bijvoorbeeld een middendraf en een uitgestrekte draf (stap, galop) erg moeilijk en die laten we dus nog even zitten. Komt vanzelf wel, mijn instructeur heeft altijd barokke paarden gehad en een van die paarden kon pas een uitgetrekte draf nadat hij de Spaanse pas en de Spaanse draf beheerste...

Abby

In principe probeer ik met losrijden iets dieper te rijden en met het neusje eruit, en daarbij heel goed naar voren. Later probeer ik ze iets meer op te richten.

Ik vond het profiel van Richard Kapteyn in de laatste In de Strengen erg leuk. Hij rijdt volgens eigen zeggen zonder systeem, als hij al een systeem moet noemen is dat hij de paarden 'vrij en blij' wil houden. Daar sluit ik me helemaal bij aan. Mijn paard moet gehoorzaam zijn, maar mag wel ondeugend zijn. Kortom, hij mag het wel proberen maar moet wel luisetren als ik zeg dat het niet mag. Hij moet goed werken, maar als ik voel dat hij wat matter is ga ik twee dagen het bos in in plaats van door te kloten. Als hij topfit is werk ik iets meer. ALs hij aan het kloten is zet ik hem echt wel aan het werk, en toegeven: soms is het moeilijk aan te voelen of hij mat is of gewoon eens geen zin heeft.
Ik probeer het werk zo afwisselend mogelijk te houden: springen, dressuur, longeren, los bewegen of springen, stappen door t dorp, bosrit en zomers veel in de wei. Ik meot zeggen dat mijn paard eerst even moest wennen aan het buitenrijden en redelijk schijterig was, nu zit ik in een periode waarbij hij neits anders wil dan naar buiten: hij stuietrt als het ware het erf af en kijkt zwaar teleurgesteld als hij de stal weer in zicht heeft (ja, raar dier, kweet het).

Nou Gail, je bent niet de enige met zo'n raar dier: Toon is net zo! Als ik mijn cap op zet weet hij al dat we naar buiten gaan, dat ding heb ik namelijk de bak nooit op (fout fout fout, ik weet het, ik weet het!). En zo lui als hij is: buitenrijden vind hij geweldig: ik krijg amper de kans om op te stijgen zo snel wil hij het erf af!

Nou weer even ontopic : Globaal hanteer ik wel een systeem, maar pas dat aan naar hoe mijn paarden op dat moment aanvoelen of naar wat ik wil bereiken.

Vroeger (tot een half jaar geleden dus) begon ik altijd met stappen aan de lange teugel, maar van mijn nieuwe instructrice moet ik duidelijker zijn tegen Toon en hem onmiddellijk met vrij korte teugel rijden, eerst goed laten nageven, dan pas wat vw-nw en wat dieper en ronder instellen voordat ik hem weer wat hoger instel.

Ik had mijn twijfels in het begin, maar ik moet toegeven dat dit bij Toon wel goed werkt. Hij moet er namelijk elke keer echt van overtuigd worden dat er gewerkt moet worden. Tja, ex-manegepaard hè... Daar moet ik wel bij zeggen dat hij de hele dag buiten loopt, dus niet stijf van stal wordt gehaald.

Ik rij elk paard in zijn eigen systeem waarin hij zich het lekkerste voelt en het beste presteert. Hij moet gewoon blij zijn tijdens het rijden maar wel luisteren.

Rust en ontspanning tijdens de inspanning. (lukt niet altijd met dat hete dier! )
En onvoorwaardelijke reactie naar voren op mijn been.

Misschien niet direct een systeem, maar wel mijn belangrijkste uitgangspunten.

Ik ga met Mytens mee. Geen paard is het zelfde vandaar de verschillende methode van rijden. De 1 is voorwaarts de ander iets minder. Elk paard op zijn eigen tempo dat werkt volgens mij het beste. Metellica doet heel erg zijn best en die is moeilijk te rijden het betreft leren. Ilse is een heel leergierig paard en doet altijd pogingen het beste te doen wat ik vraag. Ook Metellica is heel erg leergierig maar dan weer op een andere manier. Metel kan je niet elke dag het zelfde meedoen. Hoemeer afwisseling hoe beter hij loopt.
Groetjes van Tamaar

Ik bekijk het per paard. Marillion laag/rond en flink diep en goed op het achterbeen. Ook in de zijgangen. Ik rijd hem behoorlijk terug, maar blijf er op letten dat hij op het achterbeen is. Hij is van zichzelf erg naar voren en dat is zijn manier om eronder uit te lopen (letterlijk)....
Imatador rijd ik in het begin veel naar voren, laag, rond, maar wat minder diep. Als ik ga verzamelen, rijd ik hem zo nu en dan weer naar voren en lager ingesteld. Verder met hem veel tempowisselingen, want hij is nogal eens wat lui op het been......

Ik bekijk het per dag hoe ik Golin rij. Hij is nogal wispelturig. Meestal rij ik hem voorwaarts neerwaarts. Ik rij met een vrij lang teugeltje.