Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-12-01 11:34

Geplaatst: 13-12-01 11:34

helaas is dat waar. Ik heb ook minder lef dan vroeger. En als je er effe uitstapt en je moet weer beginnen, ben je weer eens te meer lef kwijtgeraakt. Dit geldt op allerlei gebied, niet alleen bij paardensport.

**Geplaatst**: 13-12-01 11:47

Geplaatst: 13-12-01 11:47

absoluut waar! Vroeger kon het mij ook niet hard en snel genoeg gaan. Als er iemand een bokkend paard had waar ie niet meer opdurfde, nah, ging jackie wel op hoor! Sinds ik een zeer kwaaie paint heb gehad die nogal te keer kon gaan, zie ik het nu niet meer zitten. Bokken is uit den boze!! Ik zie nu ook overal het gevaar van in. In mijn hoofd zitten al allerlei rampscenario's bij iedere buitenrit. Het zal inderdaad wel komen door het vorderen van de leeftijd. Een soort van natuurlijk overleven denk ik,
je gaat de risico's wat meer uit de weg. daar hoef je dus geen kinderen voor te hebben, bij mij is het ook zo! Maar we houwen vol hoor Tess!!!!

**Geplaatst**: 13-12-01 12:15

Geplaatst: 13-12-01 12:15

Ik heb altijd al voorzichtig gedaan met paarden, alleen niet met mezelf. Maffe paarden doen me niks ik spring er gewoon op, misschien wel tot ik er een keer flink afval maar dat is nog niet gebeurd.

Misschien als ik ouder word en klaar ben met school dat ik er wel anders over denk maar dat zie ik dan wel weer

**Geplaatst**: 13-12-01 12:37

Geplaatst: 13-12-01 12:37

Citaat:
Op 2001-12-12 18:40, schreef Sandra.k:
Het grootste gedeelte van mijn lef is verdwenen toen onze dochter geboren werd, sindsdien ben ik in alle opzichten veel voorzichtiger geworden................Het is denk ik een soort combinatie van minder lef en meer verantwoordelijkheidsgevoel ofzo.

En dat is precies hetzelfde als in mijn geval, de paarden konden niet hoog genoeg steigeren, niet hard genoeg bokken, etc etc.
Sinds de geboorte van mijn dochter (nu 2,5) ben ik ook veel voorzichtiger geworden. Ik kan het me simpelweg niet permiteren om een val te maken waarbij ik een been breek (hoe zorg ik dan voor mijn dochter?) of nog erger, misschien wel mijn nek...
Op mijn eigen paardje ben ik vertrouwd, maar als ik weet dat een paard gek is, stap ik er dus niet op! Terwijl ik dat vroeger als uitdaging gezien zou hebben!

**Geplaatst**: 13-12-01 16:13

Geplaatst: 13-12-01 16:13

Vroeger was ik soms wel bang maar reed met elk paard zo weg. En nu nog steeds. Hoe gekker hoe beter. Ik vind het heerlijk om een beetje een fris fel aggresief paard te rijden. Wat een voldoening na het rijden en hetl laatste kwatier ging perfect. ter infomatie ik ben 17 en rijd sinds mijn 4e

**Geplaatst**: 13-12-01 18:16

Geplaatst: 13-12-01 18:16

vroeger deed ik echt alles, stapte op elke pony en ze kregen me er niet af ook als ze begonnen te bokken. Ik was heel rustig en kon dus ook makkelijk hele moeilijke drukke paardjes rijden (twingo). Dat duurde tot mijn twaalfde ofzo, toen viel ik namelijk van Banjer af en was het helemaal afgelopen.. ik ben namelijk keihard gevallen en daarna nog een keer en daardoor was ik helemaal mijn vertrouwen kwijt, helaas Scheve mond

\ eigenlijk is dat dus niet gekomen doordat ik ouder werd, maar ik durf nou nog steeds niet op elk paard te rijden.

**Geplaatst**: 13-12-01 21:50

Geplaatst: 13-12-01 21:50

ik merk nu al dat ik minder lef begin te krijgen, maar uh ik stap nogsteeds op ieder paard hoor maar nu denk ik er wel vaker over na!

**Geplaatst**: 13-12-01 22:04

Geplaatst: 13-12-01 22:04

ik heb het nu al!
durf niet eens 1 meter te springen
:d
en eerst dacht ik; ooh 1 meter dat lukt wel enzo
nadat ik gevallen ben denk ik veel beter na, nu al ja!!

**Geplaatst**: 14-12-01 00:16

Geplaatst: 14-12-01 00:16

of het met leeftijd te maken heeft, weet ik niet. ik denk meer de ervaring die je opdoet door de omgang met paarden. je merkt al snel hoe kwetsbaar je bent ten opzichte van die PK's. sinds de laatste val, niet ernstig, maar toch een paar weken last, kan die lef mij mooi gestolen worden

**Geplaatst**: 14-12-01 10:43

Geplaatst: 14-12-01 10:43

Ik weet niet precies. Vroeger vond ik springen doodeng. Nu tot een zekere hoogte erg leuk. Vroeger sjeesde ik wel meer door de bossen (ligt meer aan mijn huidige paardje die vind dat ze er in een rustig tempo ook wel komt.....)
Ik denk dat ik dus in zekere zin wel meer lef heb, meer zeker van mezelf ben....

**Geplaatst**: 14-12-01 17:15

Geplaatst: 14-12-01 17:15

het is net of ik mijn eigen topic lees... ook ik ben errug veranderd qua lef! eerder klom ik op alles! t kon niet gek genoeg gaan maar nu...zo'n 4en half jaar later en een kanjer van een dochter rijker ben ik me verantwoordelijk gaan voelen ik moet er toch zijn als ze thuis komt ed. dus ik rij nu alleen nog nikita en die hengsten van een ander niet meer! en als nikita TE fris is dat ze de hele bak door jumpt ben ik ook voorzichtiger en longeer haar eerst ff.

**Geplaatst**: 14-12-01 21:15

Geplaatst: 14-12-01 21:15

Hangt ook heel erg van het paard af. Maandag had ik er een waar ik nog nooit op had gezeten, maar waar eigenlijk iedereen mee overweg kan. Maar het voelde meteen al verkeerd. Ik kon er niet op zitten en hij ergerde zich kennelijk ook aan mij. Slaan met het hoofd en overal tegen protesteren. Bij de galop vloog ie ervandoor en ik had echt het gevoel dat ik er geen controle over had. Het voelde zelf zo beroerd en niet vertrouwd, dat ik ben gestopt met galopperen. Te link gewoon. Iemand anders erop en die galoppeerde hem zonder problemen rond... Frusty

Een van de andere jonge paarden schiet ook af en toe onder m'n kont weg, maar daar heb ik dan weer niks van... Verward

Wie het snapt mag het zeggen...

**Geplaatst**: 15-12-01 17:11

Geplaatst: 15-12-01 17:11

Misschien is dat beetje roekeloze er bij sommigen afgegaan door een nare ervaring? Ik zelf ben nooit echt zo geweest dat ik overal opklom. ik ben eerder moediger geworden.