6 oktober 1993

Moderators: Sica, C_arola, Neonlight, balance

 
 
Jemawi

Berichten: 3347
Geregistreerd: 26-04-04
Woonplaats: Zuidlaren (Dr.)

6 oktober 1993

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 05-10-04 18:56

Zoemmmmm…de bel gaat,eindelijk!Na twee suffe uren wiskunde hebben we een tussenuur plus extra lange pauze.
Mijn beste vriendin en ik vliegen de deur uit,we hebben wat extra tijd,dus op naar de pensionstalling waar mijn pony sinds kort staat.
Het is vlakbij school en af en toe gaan we tussendoor even kijken hoe het met Sip gaat.
Ik heb haar net,maar ze was niet helemaal fit,vandaar dat we haar tijdelijk op stal hebben gezet.
Onderweg kletsen we druk over mijn eerste les die ik volgende week met haar heb,op de nieuwe manege.Het leek zo ver weg,maar nu is ze toch écht van mij!

“Hey”,zegt mijn vriendin,”zie je dat,de auto van Jan staat er”. Als we dichterbij komen,zien we dat ook de auto van haar moeder er staat.We kijken elkaar vertwijfeld aan,wat moet de moeder van mijn vriendin hier nou?Die heeft niks met paarden.
Aangekomen bij de pensionstalling staat er ook een auto die op die van een dierenarts lijkt.De achterklep staat open en er ligt een complete paardenapotheek in.Ja dus,een dierenarts.
Ondertussen heeft m’n maag zich al drie keer omgedraaid.Nu ik de auto van de dierenarts zie bedenk ik me dat dit nooit goed kan zijn.Sip was de week ervoor al niet fit.
We staan op het erf mekaar een beetje stom aan te kijken.
“Ik ga wel even binnen kijken”,zegt mijn vriendin,maar net op dat moment komen haar moeder en mijn moeder de schuur uit.

Ik zie aan mijn moeder dat er iets ernstigs is.Ik zie dat er iets is waarvan ze niet weet hoe ze me het moet vertellen.Ik word misselijk nu.
“Sip is ziek,ze moet weg voor onderzoek”,zegt ze.”Wat is er dan?”,vraag ik,maar er wordt een beetje omheen gedraaid en ik krijg niet echt een duidelijk antwoord.
Op dat moment komt de pensionhouder naar buiten.”Ik heb geen oog dichtgedaan vannacht”,zegt ie.”Dat paard van jou heeft de hele nacht met z’n kop tegen de boxdeur lopen slaan”.
Ik kijk m’n vriendin aan,maar we snappen er niks van.
“Maar goed”,zegt ie bot,”over een half uur krijgt ie een spuit”.
“Een spuit,een spuit?”,waar hebben ze het over?
Ineens wordt me gevraagd of ik nog afscheid wil nemen.
“Afscheid?van wie,waarom en wanneer?”

Er wordt me verteld wat er aan de hand is,maar het gaat in een waas aan me voorbij.Sip heeft heel erg veel pijn.Ze weten niet wat ze heeft,maar de hele nacht heeft ze met haar hoofd tegen de boxdeur aan lopen slaan. Ze wil dus niet meer,ze kan niet meer,ze is op.Het is over.
Dat is wat ik er van meekrijg.
Het enige wat ik nu nog wil is naar haar toe,maar dat mag niet.
Ze moet van de box in de trailer,maar dat mag ik niet zien.Ik besef helemaal niet wat ze aan het doen zijn,maar later wordt het me pas duidelijk hoe ze haar in de trailer hebben gekregen.Ze kon niet meer lopen,niet meer staan.

Nog één keer wordt me gevraagd of ik afscheid wil nemen.
Met m’n stomme kop zeg ik nee.Ik durf niet,of ik wil niet,ik weet het niet meer.Ik wíl helemaal geen afscheid nemen.
De dierenarts komt naar buiten.”Vanmiddag nog wordt er sectie verricht,jullie krijgen zo snel mogelijk een telefoontje over wat er aan de hand is”.

Totaal in de war stap ik op m’n fiets en mijn vriendin en ik gaan terug naar school.Geen idee dat ik Sip nooit meer zal zien,geen idee wat er allemaal gebeurd is.
Pas een uur later,tijdens de economie les,barst ik in janken uit en begint er te dagen wat er gebeurd is.
Mijn ouders hebben school al gebeld en ik mag naar huis.

Als ik thuiskom,is mijn vader thuis van zijn werk.Ik zie dat hij het ook moeilijk heeft,al heeft hij niet zoveel met paarden en had ik Sip nog maar twee weken.
“Wil je echt weten wat er aan de hand is?”vraagt ie.Ondertussen is de uitslag dus al binnen.Het is dus allemaal heel snel gegaan.
“Sip heeft haar ruggewervel gebroken,er zit een behoorlijke scheur in”.
Nu moet mijn vader ook huilen en daar staan we dan,voor mijn gevoel urenlang,te janken in de keuken.Ik geloof het niet,dit kán gewoon niet waar zijn.
Even vraag ik me af of er nog wat aan te doen is,maar nee,natuurlijk niet,Sip is allang ingeslapen…

Dat was mijn 6 oktober 1993,een dag die ik nooit meer zal vergeten.
Sip was een geweldige pony.Kruising new-forest x arabier,een vosje met witte bles.Z-dressuur,M-springen.Een crosser buiten,nooit te houden.Voordat we haar kochten,reed ik al twee jaar op haar op de manege.Ze was mijn maatje.
Een week voor dit alles is gebeurd,ben ik met haar gevallen in het bos.
In volle rengalop schoot ze ineens een zijpad in en we klapten tegen een boom.Ze heeft het nog een week volgehouden,ze was zo sterk,zo moedig,maar ze kon gewoon niet meer.
Ieder jaar op 6 oktober ga ik nog even naar de plek terug waar we gevallen zijn.Ik heb een herdenkingsmonumentje aan de boom gehangen,het hangt er al 11 jaar.
Ieder jaar op 6 oktober neem ik een dag vrij.
Dan wil ik gewoon even niet meer,kán ik gewoon even niet meer,op 6 oktober staat de wereld voor mij een dag stil…

Dag lief paardebeest,bedankt voor de geweldige tijd…

Mississippi Queen 05/05/1979-06/10/1993

Mississippi Queens Mayday
15/04/1980 - 09/01/2018


orban

Berichten: 2145
Geregistreerd: 24-02-04
Woonplaats: balen(belgie)

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-10-04 19:03

Vind het echt mooi van je dat je een herdenkingsmonumentje hebt gehangen. Het moet een zware slag voor je geweest zijn je vriendje verliezen ook al was hij nog maar 2 weken echt van jou!

DinkeyGirl

Berichten: 3334
Geregistreerd: 01-10-01
Woonplaats: Hendrik Ido Ambacht

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-10-04 19:05

Jeetje wat een verhaal, ik heb kippevel op mijn armen en tranen in mijn ogen. Heel veel sterkte, nog steeds, ookal is het zo lang geleden, die pijn zal nooit meer weggaan Verdrietig

ninaricci85
Berichten: 12266
Geregistreerd: 02-02-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-10-04 19:15

jeetje meid wat een triest verhaal, heel veel sterkte morgen

Tancreda4

Berichten: 23960
Geregistreerd: 12-01-03
Woonplaats: ZuidHolland

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-10-04 19:17

Jeetje wat een verhaal... Ben er stil van, en de kippenvel staat op mijn rug... Vreselijke dag moet het voro je zjin geweest, en zal het nog steeds zijn...
Prachtig dat je een mooi herdenkingsplaatsje hebt waar je naar toe kan op zulke dagen, op de dagen dat het 't moeilijkst is...

Heel veel sterkte Ach gut

_Rianne_
Berichten: 5238
Geregistreerd: 15-06-03
Woonplaats: Huisje weltevree :)

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-10-04 19:20

heel veel sterkte morgen!!!

          Waarom mag zomaar verdwijnen... wie zo onmisbaar is?

Liza_vL

Berichten: 17549
Geregistreerd: 01-04-01
Woonplaats: Rotterdam

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-10-04 19:22

Vind het echt mooi geschreven. Echt vreselijk om je paard te verliezen, zeker als het zo plotseling is. Sterke morgen.

Thirza

Berichten: 9259
Geregistreerd: 22-02-01
Woonplaats: Nieuwegein

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-10-04 19:27

ik zit gewoon met tranen in mijn ogen dit te lezen
sterkte morgen!

Snoevie

Berichten: 18203
Geregistreerd: 13-07-03
Woonplaats: Westwoud

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-10-04 19:55

wat een triest verhaal,ik ben normaal niet zo'n sentimenteel persoon,maar van dit verhaal krijg ik toch wel de rillingen.
heel veel sterkte morgen,en ik vind het ook heel mooi dat je voor haar een monumentje hebt opgehangen Vriendjes zijn?

Ravina(OrstaxBrusvein) en
Hercules(Rubis d'OberxOrsta) 17-05-2011 - † 01-08-2012

Quarterh0rse

Berichten: 8491
Geregistreerd: 22-05-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-10-04 19:56

wat erg zeg dit!
veel sterkte!!

Jemawi

Berichten: 3347
Geregistreerd: 26-04-04
Woonplaats: Zuidlaren (Dr.)

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 05-10-04 20:00

Dank jullie allemaal OK dan!

Eigenlijk heel stom,maar nadat dit gebeurd is,er is nooit meer een woord over gerept.Misschien wel omdat iedereen om mij heen,toch veel moeite ermee had?Ik weet het niet.
Vind het enorm fijn dat ik het hier zo op bokt kan plaatsen en zoveel lieve reacties van jullie krijg,dat doet me enorm goed!
Het is dan wel 11 jaar geleden,maar soms lijkt het net gisteren...

Mississippi Queens Mayday
15/04/1980 - 09/01/2018

meagabby
Berichten: 1011
Geregistreerd: 30-06-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-10-04 20:19

Wat een erg verhaal Ach gut
maar ja als nog sterkte
en leuk dat je nog zo een herdenkingsplaatsje heb OK dan!
Groetjes monique

tijger
Berichten: 1429
Geregistreerd: 30-04-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-10-04 20:45

onwijs veel sterkte morgen Ach gut.
ik vind het heel knap dat je het zo mooi heb kunnen opschrijven.
ik heb gewoon kippenvel over mijn hele lijf ervan gekregen.

sterkte Ach gut

Lowara

Berichten: 25345
Geregistreerd: 25-11-02
Woonplaats: Enschede

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-10-04 20:58

brrr ik las het, en kreeg ook zo'n brok in m'n keel. Wat een nachtmerrie zeg. wel fijn dat je een herdenkingsplek hebt om heen te gaan.

Tinker Lowara; M1+2 eindstand, Tinker Arwen; M1+15 eindstand, Tinker Elke; M2+6/M1+11,Tinker Maeve L2+2 eindstand, Tinker Sansa te klein gebleven :+

__Marloes__

Berichten: 7826
Geregistreerd: 07-08-03
Woonplaats: Vierlingsbeek

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-10-04 21:53

Tranen in mijn ogen..
Heel veel sterkte morgen!

kojack

Berichten: 6396
Geregistreerd: 12-10-01
Woonplaats: Groningen

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-10-04 22:18

Ik heb ook de tranen in mijn ogen.
Heel veel sterkte morgen Ach gut

Wonende aan het eind van de wereld in een hutje midden in het veld...

Kido

Berichten: 5332
Geregistreerd: 04-08-03
Woonplaats: Ergens op deze aardbol.....

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-10-04 22:25

Sjips kippenvel jeetje woorden te kort...

Als tranen een trap konden bouwen en herinneringen een brug.
Dan klommen we de hemel in en brachten we jullie gezond mee terug.

Whisper en Shadow Together forever

Sall

Berichten: 6651
Geregistreerd: 20-05-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-10-04 22:27

Sterkte morgen..
Mooi geschreven, zit ook even te sniffen...

op zoek naar bijzondere kunst? www.paulinezeij.nl

Ariebombarie

Berichten: 10924
Geregistreerd: 10-06-04
Woonplaats: AMS

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-10-04 09:21

sterkte vandaag meid..... Ach gut Verdrietig

Domme gedachten heeft iedereen, alleen de wijze houdt ze voor zichzelf

Odess

Berichten: 2827
Geregistreerd: 28-05-04
Woonplaats: Overijssel

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-10-04 09:48

Wow, wat een verhaal. Sterkte vandaag...

Odessa & Assedo

Saskia9
Berichten: 12295
Geregistreerd: 18-09-03
Woonplaats: Sprang Capelle

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-10-04 11:36

wow wat een verhaal,
kreeg kippevel toen ik het las,
wat moet zoiets verschrikkelijk zijn,
sterkte !

Karaat_the_newforest op Instagram

Frankinero

Berichten: 2779
Geregistreerd: 17-06-02
Woonplaats: Rozenburg

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-10-04 12:06

Wat heb je het mooi geschreven zeg, en wat erg dat je zoiets mee hebt moeten maken. Ik vind het ook heel dapper dat je er elk jaar tijd aan besteed want ik denk dat het altijd moeilijk blijft.
Heel veel sterkte toegewenst vandaag.

Bonte kanjer Frank (Ed King Hill) Z2 + 5
Zanou (Kingston) Z2 + 4
Darco Z1 + 2

Olympia

Berichten: 55600
Geregistreerd: 17-11-03
Woonplaats: Delluft

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-10-04 13:40

Ik krijg er helemaal kippenvel van!! Echt ontzettend erg dat je zoiets mee hebt moeten maken! Nog veel sterkte ermee!

Rust zacht Olymp † 14 oktober 2003
Dag lieve Wally † 15 januari 2018

Fenn

Berichten: 6120
Geregistreerd: 13-08-04
Woonplaats: nederland

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-10-04 14:50

super mooi geschreven...

        Volgens mij zitten die kabouters 's nachts
          alleen maar wat te lanterfanten.

        ~Loesje ~

Jemawi

Berichten: 3347
Geregistreerd: 26-04-04
Woonplaats: Zuidlaren (Dr.)

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 06-10-04 16:40

Wat lief,jullie reacties allemaal,voel de traantjes prikken...
Zeker omdat het natuurlijk een gevoelig dagje is vandaag.
Ik ben er vanmiddag geweest.Was wel even slikken,maar moest aan het onderschrift van Tancreda denken."Na tranen van verdriet,de glimlach van een herinnering".Dat deed me wel wat.
Ik ben blij dat het er nog hangt,ieder jaar ben ik bang dat het eraf gesloopt is door een stelletje malloten ofzo.
Heb er een tijdje gezeten en kan er weer een tijdje tegenaan.

Nu thuis een kaars voor d'r aangestoken.M'n moeder had een grote kaars gekocht met een bruin paardenhoofd erop en,hoe kan het ook anders,met een grote witte bles natuurlijk.
Het staat nu onder haar foto.

Ik wil je enorm bedanken voor jullie lieve reacties en meeleven.
Het doet me heel erg goed.
Bedankt,jullie zijn helemaal top!!!

Mississippi Queens Mayday
15/04/1980 - 09/01/2018


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Otti1977, Pommier en 38 bezoekers