Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
Citaat:Mensen vanavond was ik toch even het gelukkigste meisje op de wereld!! Ik kwam nietsvermoedend op stal vanavond omdat ik Ramon moest spreken (dat is degene die me heeft geholpen met vervoer). Gracy mocht namelijk deze week naar huis omdat ze toch nog niks met haar gingen doen, maar ik kreeg Ramon steeds niet te pakken...
Dus ik loop vanavond met me vriendin door de gang en plotseling zie ik daar eeeeeen HEEEEEELL lief hooffie...
Mijn paardje stond er gewoon! Ongelooflijk, ik kon het eerst even niet geloven, maar ze was er echt!! Gelijk even ''dood''geknuffeld, mijn superpaard!!
Gelijk meegenomen en een klein stukje gewandelt en lekker laten grazen!! Ik was zoooo blij om haar weer bij mij te hebben, die lege stal elke keer was echt niet leuk!!
Helaas weet ik dat ze toch weer terug moet om behandelt te worden maar goed ik kan wel nog even lekker van d'r genieten nu ze bij me is!!!!
Citaat:Update deze week:
Maandag zei de veearts heel positief tegen mij, alles komt goed maak je geen zorgen.. Wacht gewoon af wat Utrecht zegt.. Nou ja er zit niets anders op, heel de week moest ik hard leren want ik had allemaal schoolexamens. Totdat gister Monique belde vanaf haar vakantie.. Ik schrok me helemaal dood en voor mijn gevoel storte even alles in..
Ze zei me dat Gracy afgekeurd wordt en dat de kans heeel groot is dat er nooit meer op Gracy gereden kan worden. Ik schrok me echt helemaal dood, dit had ik niet verwacht na het antwoord van de veearts.. Ik snapte er niets van, sloeg helemaal dicht.. Maar ik was op me werk en moest me inhouden. Monique zei dat de we gewoon nog de laatste kans af moeten wachten, de uitslag van Utrecht.. Help dacht ik, wat overkomt me.. Er spookte allemaal enge gedachten door me hoofd, zou ik dan echt 1oktober voor het laatst met haar hebben gereden?? ik had niet eens afscheid kunnen nemen, Gracy is pas 7, ze is te jong om nooit meer te kunnen rijden... De ergste gedachten schoten door me hoofd.. Ik was er echt helemaal kapot van 's Avonds op stal zou ik gaan rijden, dus toen kon ik het een beetje van me af zetten, maar zodra ik haar zag kon ik wel weer janken.. Mijn wijfie toch... hoe kan dat nou? Waarom jij dacht ik
Gelukkig hebben me vriendinnen me heel goed geholpen die avond ( DANKJE Fab, Mary en Christa! Jullie zijn toppie!!).
Vanmorgen om 9u kreeg ik al een sms van Monique, er stond:
Goed Nieuws!! Utrecht was positief! Komt goed met Gracy!
Pff dat luchte op, maar helaas weet ik nog niet of het goed komt dat ze geen pijn meer heeft, of dat het goed komt dat we ook weer op haar kunnen rijden.. Dit hoor ik later vandaag, Monique zou me een email sturen vanaf een internet cafe.. Helaas moet ik nu werken dus weet ik vanavond na me werk pas hoe of wat... Hopelijk komt ECHT alles goed, en kunnen we ook nog op haar rijden en van haar genieten, wil haar nog niet kwijt!
Citaat:Gracy heeft zoiets als een nekhernia. (beste omschrijving ik kan geven)
We mogen Gracy niet rijden voor de komende vier maanden. Ze krijg voorlopig geen medicatie of behandeling van de veearts, dus dat betekent dat je haar gewoon kan ontwormen.
Gracy moet vanuit zichzelf herstellen, dus haar wervels worden niet ingespoten. In april gaat de veearts opnieuw Gracy onderzoeken en ze verwachten dat Gracy volledig hersteld.
Ze wordt ook niet 100% afgekeurd en we kunnen in het voorjaar Gracy rustig weer oppakken.
Momenteel mogen we alleen met haar losgooien, vrij longeren zonder passoa of hulp middelen, freestylen en wandelen.
Deze bericht was wat ik vanmorgen kreeg te horen van de veearts. Gisterenmiddag heeft ze overleg gehad met de specialist vanuit Utrecht. Hij verwacht dat Gracy weer 100% wordt en dat ik mij verder niets over ongerust hoeft te maken.