Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-11-01 20:44

Geplaatst door de TopicStarter : 20-11-01 20:44

I feel K U T!! Nog steeds eigenlijk...Vorig jaar is mijn lievelingspony Skippy verkocht (om precies te zijn op 14 oktober) en daar had ik echt een hele goede band mee...we kende elkaar door en door...en toen ging ze weg...naar TEXEL (ik woon in het zuiden... t is 3.5 uur reizen ongeveer). Huilen

Daarna op Tinne gereden...ging ook steeds beter Lachen

, wordt zij ook verkocht....naar ZWEDEN!! (op 3 juli) En ik heb nog steeds verdriet... Huilen

,ik val 's avonds vaak nog huilend in slaap...heeft iemand dit ook?????? Verward

xxx

**Geplaatst**: 20-11-01 20:46

Geplaatst: 20-11-01 20:46

niet zozeer met een paard, maar wel met een hond. Mijn ouders wouden hem niet meer, het was mijn grote vriend...ik ben net tot de ontdekking dat hij pappa is geworden Verdrietig

Ik wil zo graag een zoon van hem, maar mijn vriend wil geen herder Verdrietig

**Geplaatst**: 20-11-01 20:46

Geplaatst: 20-11-01 20:46

ja, niet zo erg meer.

Maar vorig jaar november (rond deze tijd) is mijn verzorgveulen overleden en ik ahd een harstikke goede band met dr en ze was echt mijn maatje ging emt dr te wandelen, al toen ze 4 maand oud was enzo.
Was harstikke mak,w as ook echt een topper voor keuringen enzo. Ze hielden haar ook, dan was de bedoeling dat ikd r zou beleren en rijden.
Ik mis dr ook heel erg!

**Geplaatst**: 20-11-01 20:48

Geplaatst: 20-11-01 20:48

Ja, ik ben twee lievelingspony's van mij verloren... Zie ook profiel.
Soms moet ik huilen als ik een foto zie... Sterkte Verdrietig

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-11-01 20:57

Geplaatst door de TopicStarter : 20-11-01 20:57

Thanks voor de reacties! Begin er alleen nu weer meer over mijn (ex)verzorgpaardjes na te denken en dus weer meer te janken Huilen

Het leven is moeilijk....
xxx

**Geplaatst**: 20-11-01 21:00

Geplaatst: 20-11-01 21:00

Als ik moet denken aan mijn overleden Shetland Pony Nobel, die een half jaar geleden is overleden aan koliek op 1 jarige leefdtijd. Huilen

Als ik een foto zie Huilen

Sterkte!

**Geplaatst**: 20-11-01 22:35

Geplaatst: 20-11-01 22:35

Ja hoor, en dat lijkt me ook heel normaal. Als je iemand verliets van wie je houdt, of dat nou een mens, paard of parkiet is doet dat pijn en dat blijf je lang voelen.
Ik mis mijn kleine Colintje heel erg, ook al was die de afgelopen anderhalf jaar al niet bij mij wist ik dat hem kon zien waneer ik wilde, nu is hij verkocht. Gelukkig heeft hij een leuk huis met kinderen gevonden. Over Cyrus, Welsh Cob van mijn oma heb ik ook wel eens zo'n gevoel. Om de een of andere reden ben ik helemaal gek van dat beest en nu we een paardje gaan kopen zou ik zo graag hem willen, maar dat kan helaas niet Frusty

Ik weet wel dat, als Spot iets zou overkomen, ik daar heel kapot van zou zijn, de gedachte alleen al maakt me ziek. Je leert vanzelf om er beter mee om te gaan, in het begin weet je niet wat ej moet zonder diegene, maar dat gaat vanzelf beter. Hee veel sterkte ermee!

**Geplaatst**: 20-11-01 23:18

Geplaatst: 20-11-01 23:18

ik heb dit ook al 3x meegemaakt

de eerste keer was ik 10 jaar of zo en dat was met een 3 jarig paard genaamd Idylle en ik was gek op hem en hij ook mij (volgens mij), hinnikte altijd als ik kwam en we stonden altijd lief te knuffelen, hij was toen net onder het zadel..... na een paar weken was hij kreupel en hij werd niet meer beter tot mijn grote verdriet hebben ze hem in laten slapen Verdrietig

het doet nog steeds een beetje pijn!!!

De tweede keer was 2 jaar geleden tijdens een kamp waar ik leiding was in nijkerk (hulpleiding), er was daar een paardje genaamd Faith, een leuke vosmerrie zwaar verwaarloosd..... zij had nog nooit gesprongen, ik met haar gesprongen, zij had nog nooit buiten gereden ik met haar naar buiten ze deed alles!!! De mensen die daar rondliepen zeiden: "jullie zijn het beste couple wat we ooit gezien hebben!!!", goed ik naar huis met ongeloofelijk veel verdriet afscheid genomen ik opzoek naar stalling..... (550, 600, 475 in de maand tja dat kan ik niet betalen)..... nee niets! Ik vlakvoor de herfstvakantie gebeld van joh ik kom langs is het goed..... Ja hartstikke leuk ik dacht kan ik eindelijk met mijn paardje samen zijn.... wordt ik de zaterdag voor de herfstvakantie gebeld...... Faith is verkocht ze konden haar niet langer houden!!!!! Boos!

Ik janken!!!! Ik er toch naar toe telefoonnummer van de handelaar gehad en gebeld..... nee die is er niet meer, ik weet niet waar ze is! Faith kwijt!!!! Huilen

En ik mis haar zo!!!!! tegen de kerstvakantie kom ik stalling tegen voor 150 in de maand!!!!!! jankennnnnn ik ga er vanuit dat ze niet meer leeft!!!! Maar alle info over Faith is welkom!!!!

De derde keer! was afgelopen zomer..... sinds mei verzorgde ik een lieve merrie genaamd GEISHA schat van een paard! Ik wist dat ze wegging, eigenaresse kon het niet meer betalen en had weinig tijd meer! Ze stond te koop, geen reacties, op een gegeven kwam er een meid van 14 jaar en die heeft haar in augustus gekocht... ik gun het haar van harte en het is een hartstikke lieve meid maar ik mis mijn meisje!!!! Knuffelen wilde ze niet, in het springen was ze heel laks! Ik deed haar 3x in de week rijden mijn hart en ziel zat erin!!! Lekker tutten!!! maar ze staat gelukkig niet ver hier vandaan en ik ga haar binnenkort opzoeken!!!!

ZO dit heb ik dus meegemaakt!!!
Wie weet wat er nog meer komt!!!!