Dit is onze (van mij en mijn tante) nieuwe liefde ; Marin! Gisteren heb ik even d'r uit kunnen stappen nadat mijn tante d'r gereden had en vanavond gaan we weer heen, lekker rijden en vertroetellen! Ze staat op dezelfde stal als mijn verzorgpaard Rayvano. Haar bijrijdster heeft mij een aantal keer op d'r laten rijden omdat ze zelf nóg een paard moest doen en ik was op slag verkocht! Mijn tante, waar ik veel mee doe ten opzichte van paarden, was laatst mee toen ik een les op haar mocht rijden, en het ging echt super! Ik kan gewoon heel relaxed op dit paard rijden, ookal heeft ze een (vrij uitgebreidde) gebruiksaanweizing. Mijn tante was ook verkocht. Wij hebben al een tijdje plannen om zelf een paardje te kopen, en Marin komt griezelig dichtbij ons droompaard. Alleen mijn oom, die haar zou moeten betalen, denkt dat we de verantwoordelijkheid van een eigen paard niet aankunnen en ziet alleen het nadeel ; GELD. Tja, een paard is duur, maar je krijgt er zó veel voor terug. Een paard van een ander verzorgen is wel leuk, maar je voelt je toch altijd anders dan dat het van jezelf is, een beetje als een schoolcomputer waar je geen MSN op mag zetten ofzo, maar dan veel dieper.
Mijn vraag : hebben jullie zelf ook zoiets meegemaakt dat je tegen een paard aanloopt en wat je dan doet? Vertel je verhaal!
En wat vind je van dit duo? (Okee, achter de teugel maar ik "trek" d'r niet, zie de teugel. Doet ze zelf! )