gehoorzaamheid
Geplaatst: 18-08-04 17:51
ik weet echt niet in welk subforum dit zou moeten dus vergeef me als ik fout zit (errug lang topic, ga voor samenvatting naar onderen)
okay... respekt. wat vinden jullie? in hoeverre moet je paard jou respekteren en naar jou luisteren? en in hoeverre mag hij z'n eigen dingen bepalen en beslissen
en ik hoor vaak dat je respekt krijgt als je aan NH doet, maar vinden jullie dat je zonder dat geen respekt krijgt van je paard?
dit topic om deze reden:
een kennis van ons is vreselijk 'mutsig'met haar paarden (om deze benaming maar even te gebruiken )
ze is haar paard aan het poetsen, en het paard bijt. als een paard mij bijt (niet vriendschappelijk knabbelen maar gewoon etteren) krijgt ie op z'n donder. zij doet dat niet. ze straft hem er niet voor, niet eens met haar stem.
vervolgends gaat ze de achterhoeven uitkrabben. het paard geeft een haal, ze springt achteruit en word net niet geraakt. foei zegt ze, met een zacht stemmetje.
volgends mij lacht het paard haar giga uit, tijdens het rijden is het niet veel beter.
hmm, bedenk net dat respekt niet helemaal het juiste woord is, laten we het dan maar gewoon gehoorzamen noemen
okay, nu mijn ideeen erover.
rijden:
in principe mag m'n paard heel veel dingen zelf bepalen met het rijden, ik rij alleen buitenritjes, en hij mag dus best veel zelf weten. als hij zin heeft in een gallopje en het is mogelijk mag hij van mij galloperen, want waarom inhouden, mag het niet omdat hij het graag wil?
als hij moe is gaat hij stappen, ook geen problemen mee, even uitpuffen. als hij een keertje geen zin heb gaan we gewoon een kort staprondje maken.
ik heb echter wel een aantal duidelijke regels, ben er ook consequent mee. de ene keer is hij wat drukken en de andere keer heeft ie geen zin, maar ho is ho, hij moet niet tegen het bit in gaan drammen want dan word ik kwaad.
ook als hij iets 'zogenaamd'eng vind ( dus hij wil eignelijk omdraaien en lekker naar huis) moet ie niet te lang blijven etteren, hij mag best een poosje naar de enge trol, kabouter of wat er ook achter die enge zandplek zit kijken, maar we gaan niet omdraaien en naar huis, en als ik zeg dat het goed is vertrouwt hij me genoeg om erlangs te gaan. waarom ik absoluut niet wil dat hij zich een keertje omdraait of neit meer reageert als ik wil stoppen: ik rijd altijd tussen het verkeer dus hij moet volledig naar mij luisteren. dat weet ie echter al van jongs af aan dus meestal gedraagt hij zich voorbeeldig tijdens het rijden. hji vind trouwens zelden iets écht' eng.
met de omgang:
tijdens het poetsen is slaan en bijten uit den boze, moet ie eens proberen en hij zal er heel erg veel spijt van krijgen. zielig?"nee, waarom, hoe denk je dat de leider van de kudde reageert als een ruin hem gaat vervelen.
het is heus niet zo dat ik m'n zweep op hem kapotsla, maar hij krijgt wel een haal van me (nooit op zijn hoofd, meestal hals of kont, wat binnenhandbereik is)
ook hangen wil ik niet zien. hij kent immers de regels, hij weet dat dat niet mag.
pfff, wat een lang (eigenlijk niet zo boeiend) verhaal,
maar ik ben dus benieuwd waar jullie grenzen met rijden en omgang liggen, wat mag wel, wat mag niet, en hoe straffen jullie eigenlijk?
en wat vinden jullie van slaan? hoor van steeds meer kinderen dat ze het zielig vinden hun paard een tik met de zweep te geven.
als je kind iets doet wat absoluut NIET mag (en hij weet dat) krijgt hij toch ook een tik op z'n billen (dat kreeg ik in elk geval wel) en dat vind ik ook niet zielig,en zal het de volgende keer niet weer doen.
zucht... moet m'n topics echt eens gaan inkorten.
X shannon
okay... respekt. wat vinden jullie? in hoeverre moet je paard jou respekteren en naar jou luisteren? en in hoeverre mag hij z'n eigen dingen bepalen en beslissen
en ik hoor vaak dat je respekt krijgt als je aan NH doet, maar vinden jullie dat je zonder dat geen respekt krijgt van je paard?
dit topic om deze reden:
een kennis van ons is vreselijk 'mutsig'met haar paarden (om deze benaming maar even te gebruiken )
ze is haar paard aan het poetsen, en het paard bijt. als een paard mij bijt (niet vriendschappelijk knabbelen maar gewoon etteren) krijgt ie op z'n donder. zij doet dat niet. ze straft hem er niet voor, niet eens met haar stem.
vervolgends gaat ze de achterhoeven uitkrabben. het paard geeft een haal, ze springt achteruit en word net niet geraakt. foei zegt ze, met een zacht stemmetje.
volgends mij lacht het paard haar giga uit, tijdens het rijden is het niet veel beter.
hmm, bedenk net dat respekt niet helemaal het juiste woord is, laten we het dan maar gewoon gehoorzamen noemen
okay, nu mijn ideeen erover.
rijden:
in principe mag m'n paard heel veel dingen zelf bepalen met het rijden, ik rij alleen buitenritjes, en hij mag dus best veel zelf weten. als hij zin heeft in een gallopje en het is mogelijk mag hij van mij galloperen, want waarom inhouden, mag het niet omdat hij het graag wil?
als hij moe is gaat hij stappen, ook geen problemen mee, even uitpuffen. als hij een keertje geen zin heb gaan we gewoon een kort staprondje maken.
ik heb echter wel een aantal duidelijke regels, ben er ook consequent mee. de ene keer is hij wat drukken en de andere keer heeft ie geen zin, maar ho is ho, hij moet niet tegen het bit in gaan drammen want dan word ik kwaad.
ook als hij iets 'zogenaamd'eng vind ( dus hij wil eignelijk omdraaien en lekker naar huis) moet ie niet te lang blijven etteren, hij mag best een poosje naar de enge trol, kabouter of wat er ook achter die enge zandplek zit kijken, maar we gaan niet omdraaien en naar huis, en als ik zeg dat het goed is vertrouwt hij me genoeg om erlangs te gaan. waarom ik absoluut niet wil dat hij zich een keertje omdraait of neit meer reageert als ik wil stoppen: ik rijd altijd tussen het verkeer dus hij moet volledig naar mij luisteren. dat weet ie echter al van jongs af aan dus meestal gedraagt hij zich voorbeeldig tijdens het rijden. hji vind trouwens zelden iets écht' eng.
met de omgang:
tijdens het poetsen is slaan en bijten uit den boze, moet ie eens proberen en hij zal er heel erg veel spijt van krijgen. zielig?"nee, waarom, hoe denk je dat de leider van de kudde reageert als een ruin hem gaat vervelen.
het is heus niet zo dat ik m'n zweep op hem kapotsla, maar hij krijgt wel een haal van me (nooit op zijn hoofd, meestal hals of kont, wat binnenhandbereik is)
ook hangen wil ik niet zien. hij kent immers de regels, hij weet dat dat niet mag.
pfff, wat een lang (eigenlijk niet zo boeiend) verhaal,
maar ik ben dus benieuwd waar jullie grenzen met rijden en omgang liggen, wat mag wel, wat mag niet, en hoe straffen jullie eigenlijk?
en wat vinden jullie van slaan? hoor van steeds meer kinderen dat ze het zielig vinden hun paard een tik met de zweep te geven.
als je kind iets doet wat absoluut NIET mag (en hij weet dat) krijgt hij toch ook een tik op z'n billen (dat kreeg ik in elk geval wel) en dat vind ik ook niet zielig,en zal het de volgende keer niet weer doen.
zucht... moet m'n topics echt eens gaan inkorten.
X shannon