We zijn dus al een tijdje aan het kijken voor een nieuw tehuis voor Charmotte, maar niet met spoed ofzo.
Nu heb ik vanochtend een advertentie op marktplaats geplaats, met de vraag of iemand uit Utrecht een lieve pony zocht, want het zou natuurlijk super zijn als ze in Utrecht zou blijven staan, en ik haar regelmatig zou kunnen opzoeken of zelfs zou kunnen blijven verzorgen.

Nu kreeg ik vanmiddag een mailtje van iemand die geinteresseerd is.
Klinkt echt super, ze komt in een weiland met een ander ookal ouder paard te staan, en er wordt lekker met haar gewandeld en in de bossen gereden. En ze wordt veel geknuffeld (die mevrouw heeft een dochter en een zoon).
Het klinkt gewoon helemaal perfect, maar... het is niet in Utrecht, maar in Lelystad.
Ik mag wel zovaak komen als ik wil.

Ik heb ookal gezegt dat een goed tehuis natuurlijk belangrijker is dan mijn gevoel, ik heb natuurlijk liever dat ze een super goed tehuis verderweg heeft dan een minder goed tehuis hier in de buurt.
Maar het idee dat ze gewoon echt weg gaat

Die mevrouw wil vanmiddag komen kijken maar ik loop nu al te janken dus ik denk niet dat ik dat kan opbrengen
Dan moet ze maar met de eigenaar afspreken.

Ik had natuurlijk gehoopt dat ze in Utrecht zou blijven, en er is natuurlijk nog niks zeker maar het klinkt wel super en de mensen zijn erg aardig.
Dus ik zal straks de eigenaar mailen/bellen om te vragen wat die ervan vindt.

Ik heb wel zoiets van: nee laat maar dan zoek ik liever door totdat ik iemand in Utrecht heb gevonden maar dat is wel erg egoistisch

Kl*te dat je paardje wegmoet..

Aan de ene kant ben ik het met je eens, met doorzoeken tot er een ander adres is gevonden in Utrecht, maar stel nou dat dat er niet is, wie weet heeft de geïntresseerde dan al lang een ander paardje.. Lastige keuze!

Sterkte iig!

Dat is idd een lastige keuze.
Ik zou ook eens bij die mensen gaan kijken hoe het daar is.
Misschien krijg je dan het idee dat je paardje het daar heel fijn gaat hebben waardoor de beslissing makkelijker wordt.
Sterkte

Over een uurtje komen ze kijken.
Ik zit nu nog harder te janken, het wordt nu toch wel erg serieus.
Eigenijk wil ik niet gaan, ik wil daar niet staan janken, maar ik wil natuurlijk wel graag weten bij wie ze misschien terecht komt.

Ze is verkocht.

Ik zat echt te twijfelen of ik wel zou gaan maar ik ben toch gegaan, ik kwam daar al aan met rode ogen. De eigenaar had haar al opgezadeld en de mensen kwamen 5 minuten later.
Ik erop.... Charmot netjes aan de teugel, ze was natuurlijk super braaf, ik had een tijd niet echt serieus meer gereden maar wijken enz. deed ze super.
Die vrouw erop, ging ook goed.

En ik al steeds een traan wegvegen, maar later hield ik het echt niet meer, ik stond met de eigenaar te praten en die vrouw was aan het rijden, en toen kon ik het echt niet meer tegenhouden. Dus de eigenaar mij troosten, ik ging alleen maar steeds harder huilen, en was helemaal overstuur
Dus de eigenaar zei: ja we gaan gewoon lekker bij dr langs!

Ik zit nu te denken of ik haar echt niet alsnog kan kopen, ik kan dit echt niet aan

Jeetje meis wat verschrikkelijk, maar ze heeft nu wel een goed tehuis gekregen en je kan haar ook op gaan zoeken bij haar nieuwe baasje.
Sterkte en kom op

Ik heb net mn moeder gebeld met de vraag of ik haar niet kan kopen.
Mn moeder komt zo thuis en dan gaan we het erover hebben...
Ik hoop natuurlijk dat het mag (ik moet het dan wel zelf betalen), maar dan is het nog maar de vraag ofdat ik optijd ben...

oeh sterkte hoor !! ik dnek dat als je vroeg ben, dat je die vrouw nogwel kan bellen om te vragne of ze het erg zouden vinden als je haar zelf koopt