Geplaatst 
Toen ik 6 jaar oud was vertrok ik met mijn moeder, broer en zus naar Pakistan waar mijn moeder bij Zuster Lemmon ging werken. Zuster Lemmon heeft een tehuis voor gehandicapte kinderen die bij haar op de stoep worden gelegd. De meest afschuwelijke dingen zie je daar. Kinderen met twee hoofden, kinderen van 16 jaar die nog steeds zo klein zijn als een baby etc. Op straat is het al niet minder. Aan bedelaars geen gebrek. Mannen zonder armen en benen liggend op een karretje is niet ongewoon. Met andere woorden, het leven in Pakistan is iets wat anders dan hier in Nederland. Toen we weer in het vliegtuig naar huis stapten vroeg mijn moeder me wat ik nou het zieligste vond wat ik had gezien. De ezeltjes zei ik, die vond ik wel zo zielig. Mijn reden was dat ze zo mager waren en zulke zware dingen moesten dragen. Je kon ze toen kopen voor 5 gulden. Ik heb de hele tijd lopen zeuren om een ezel. Al kon ik er maar eentje redden, dat was dan in ieder geval iets.
Nu 26 jaar later kan ik dan eindelijk concreet iets doen voor deze hard werkende ezels en paarden.
Ik presenteer bij Fox Kids het nieuwe televisieprogramma Pony Express. Vanaf aflevering 4 gaan we wekelijks aandacht besteden aan Brooke, en de laatste aflevering van dit seizoen willen we geheel wijden aan Brooke Hospital For Animals.
Brooke Hospital for Animals (opgericht in 1934, door mrs. Dorothy Brooke) zet zich, met eigen veterinaire klinieken, in voor de verbetering van de leefomstandigheden van werkpaarden en ezels in Egypte, Jordanië, Pakistan en India. Zo geven zij gratis hulp aan zieke, uitgeputte en gewonde werkpaarden en ezels. Maar dat is niet alles wat ze doen, ze geven ook voorlichting en educatie aan de eigenaren en hun kinderen. Voorkoming van ziektes en aandoeningen door middel van preventieve behandelingen Het plaatsen van watertroggen en overdekte rustplaatsen en met rijdende klinieken (een soort dierenambulances) wordt eerstelijns veterinaire hulp verleend op drukke doorgangswegen, in mijnen of baksteenovens en op andere plaatsen waar paarden en ezels dagelijks hun zware werk doen.
Kinderen zijn de toekomst, en als we deze kinderen duidelijk kunnen maken hoe hard onze hulp nodig is voor de mensen, ezels en paarden in deze landen, zijn we alweer een stap in de goede richting. De indrukken die de ezels op mij hebben gemaakt toen ik 6 jaar was, hebben mij nooit meer los gelaten. Dit heeft er toe geleid dat ik nu iedereen er op wil attenderen dat er verschrikkelijke dierenleed in de wereld is, waar wij concreet iets aan kunnen veranderen. Dit dierenleed is niet per definitie moedwillig. Bijna altijd is het uit onwetendheid van de mensen daar. Het goede van Brooke Hospital is dat ze de eigenaren leren hoe ze voor hun dieren moeten zorgen, en wat voor een tuig gebruikt moet worden, zodat het leed niet nogmaals voor zal komen. Er valt zo ontzettend veel te vertellen over Brooke Hospital, deze stichting doet echt geweldig werk.
Brooke Hospital for Animals kan haar werk doen dankzij donaties uit Engeland en Nederland. Steun deze geweldige stichting en je weet dat er weer een aantal mensen en dieren zijn gered. In het jaar 2000 zijn er in hun 13 hospitaalcentra en met 41 rijdende klinieken meer dan 500 000 gratis behandelingen verricht, en eigenaren voorgelicht. Maar de paarden- en ezelpopulatie is groot; de behoefte enorm.
Ik kijk door mijn raam naar buiten, en zie onze ezels met drie geiten en een hangbuikzwijn in de tuin. Allen zijn ze eigenlijk een beetje te dik. 5 Honden liggen voldaan op de bank en op de grond. We hebben een stal vol tevreden paarden. Een papagaai zit los in de kamer zijn repertoire door te nemen. Hoe vaak ik als kind wel niet heb gehoord dat ik mijn bord leeg moest eten, want denk toch aan al die arme kinderen in de ontwikkelings landen! Onze dieren hebben een geweldig leven. Elke keer dat onze dieren te eten krijgen zouden ze daar eigenlijk even op geattendeerd moeten worden.
dit zijn dus de naambordjes die ik verkoop.