Norita mijn allerliefste, maar o zo nukkige arabische merrie is sinds een maand ziek (droes). Daardoor staat ze helemaal alleen dag en nacht in de wei. Ze is daardoor, en natuurlijk door de giga bult aan haar hoofd een beetje uit haar humeur.
Vanavond had ze geen zin in gesmeer met laurierzalf, wat toch echt moet. En daarom dacht ze maar op mijn voet te gaan staan...mijn reactie daarop was een trap tegen haar boeg...Oke was niet lief, maar zij was ook niet lief.
Gevolg was een hevig schrikkende, maaiende, steigerende zieke Norita, die heel erg boos was. Na een paar minuten als een dolle stier door haar weitje te hebben gerend stond ze in een hoek heel erg boos te zijn....
Ze is me weer komen opzoeken na een poosje, maar ze was nog steeds heel erg boos...