Ziolette: Ik kwam al sinds mijn negende bij twee fokkers een dorp verderop om de paarden te verzorgen. Toen de laaste van deze twee broers er mee stopte in winter 2001/2002 (de andere broer was al een paar jaar daarvoor overleden), heb ik voor hem de laatste paarden die hij had verkocht. Ziolette mocht ik zelf van hem kopen voor 1 gulden! Zo heb ik dus op 1 januari 2002 voor 1 euro (tja, had even geen guldens meer op zak ), mijn grote liefde gekocht die op dat moment 21 was en ruim 5 maanden drachtig . Zio kreeg bij mij een merrieveulen en ik heb haar op 24 september 2002 in moeten laten slapen, omdat ze een grote terugslag kreeg op haar benen (artrose) , maar ik was hartstikke blij dat ik haar dat laatste jaar nog bij me heb gehad .
Relrite: Relrite had een ongelukkige bevalling gehad en had een uitgescheurde vagina/anus, ze was eigenlijk al opgegeven in de zin van dat komt niet meer goed van achteren (door een kliniek). De eigenaar wilde haar kwijt en Missouri hier van Bokt had een bericht achter gelaten op Bokt. Ik heb daarop gereageerd en april 2003 zijn we bij Relrite wezen kijken. Ik was op slag verliefd en besloot haar een kans te geven. Een week later stond ze bij ons thuis . Op advies van mijn veearts zijn we naar de Faculteit in Utrecht gegaan, daar hebben ze haar onderzocht en dachten dat het nog wel mogelijk moest zijn om haar te opereren. Ze is twee keer geopereerd (in juni en oktober) en is ondertussen weer helemaal gezond verklaard en ook weer geschikt voor de fokkerij . Helaas kan ik zelf niet op deze mooie dame rijden door mijn evenwichtsstoornis, ze wordt momenteel met veel plezier getraind door Remi hier van Bokt tot ze verkocht is.
Janneke: We waren niet echt fanatiek op zoek naar een paard en gingen toevallig in januari op een stal kijken in Drenthe. De eigenaresse had twee paarden op stal staan en ze haalde eerst Janneke uit haar box. Mijn vriend en ik hadden allebei zoiets van "jeetje, wat voor boerenknol trekken ze nou weer uit die stal ". Die boerenknol was dus Janneke die tot begin januari dag en nacht buiten had gelopen met haar veulen er nog aan, ze was net een week van de wei en haar veulen af. Toen Janneke los ging in de binnenbak en begon te marcheren had ik echt zo iets van . Maar toch, ze was toch niet helemaal wat we in gedachten hadden (qua afstamming en type), de eigenaresse vroeg of ik haar even onder het zadel wilde zien en zelf wilde rijden. Mijn vriend had echt zoiets van, moet dat nou dit is toch niet wat je zoekt . Ze was al een jaar niet gereden, maar superbraaf. Nadat ze keurig voorgereden was, ben ik erop geklommen en ik wilde er niet meer af . Janneke stond dezelfde maand nog bij ons thuis en ik heb geen seconde spijt gehad van deze beslissing. Ze heeft ons eind mei een schitterend hengstveulen gegeven, die ondanks zijn magere afstamming wel een 1e premie heeft gehaald .