Inmiddels is het zondag en ik mis haar vreselijk. Dat gepiep als ik opstond, thuiskwam of wat dan ook. Het is zo stil. Gelukkig heb ik nog 2 katten die al m'n aandacht opeisen.
Ik heb zaterdag de kooi opgeruimd en ook zij snappen niet dat er een lege plek in de kamer is.
Daarom heb ik besloten dat er weer een nieuwe komt. Niet nu meteen, maar wel snel.
Het ging heel rustig. Ze heeft 2 spuitjes gekregen en is langzaam weggegleden. Het was heel vreemd. Ze lag op haar zij. Zo heb ik haar nog nooit zien liggen. Ik hield haar vast en ze werd helemaal slap. Het was mooi, maar heel verdrietig tegelijk. Dat ik er tot het einde bij was. Ik weet dat het het beste is en dat geeft we wel wat rust.....
Bedankt allemaal voor jullie steun...