gelukkig liep het goed af, koliek.
Geplaatst: 10-06-04 20:24ik heb nu even de tijd (erug druk met kleine veulentjes die van mammie niet mogen drinken 
)
ik heb gister de schrik van m'n leven gehad. daisy mijn 18 jarige was eigenlijk de hele dag al wat hangerig. tegen de avond zat ik nog eens naar haar te kijken, en had zoiets van zou het dan toch een koliekje zijn. daisy is nl vreetmachine nr. 1 hier
en als ze op de wei staat zie je haar hoofd niet van de grond komen. gister dus niet, ze stond op de paddock die aan de wei verbonden is en bleef maar staan, af en toe wat lopen en het hoofd bijna op de grond. dan bleef ze weer staan en wel op zo'n aparte manier (1 been helemaal naar voren en de ander helemaal naar achter gestrekt).
heb haar uit de wei (paddock) gevist en ben met haar gaan wandelen. maar na 1 uur lopen nog steeds geen verbetering. en ik had zoiets van hier trek ik haar niet zo doorheen, dus DA gebelt. die kwam direct.
haar getempt, 38,1 das niet zo hoog zei hij nog, met als antwoord van mijn kant das wel te hoog voor haar, ze zit ontdanks dat het zo warm is nooit boven de 38. Toen heeft hij de buik afgeluistert en de darmen stonden dus stil, opgevoeld en toen kwam de aap uit de mouw. de milt was verschoven van tegen de buikwand naar middenin en de darmen waren achter de milt gaan zitten.
direct naar de kliniek toe gebracht, daar aan een infus (pak em beet een litertje of 10 aan vocht toegediend) en ze moest de nacht daar blijven. als het niet goed zou gaan zou hij mij direct bellen (al was het midden in de nacht
) het bleef gelukkig rustig vannacht en vanmorgen heeft hij me gebeld dat het ietsje beter met haar ging. ze kreeg vandaag waarschijnlijk nog 1 pak met vocht toegedient en tegen de avond zou hij bellen of ze nar huis mocht of niet.
ik ben vanmiddag even bij haar geweest (de kliniek is zo'n 10 KM verderop) en dan kun je al gauw even heen rijden om te kijken. en ze zag er al veel beter uit dan gister. ik brak wel even op dat moment, die doos heb ik nl al 18 jaar en de spanning viel toch wel van me af toen ze zo heerlijk boos naar me keek van baasje ik vind dit een rotstreek en wil naar huis. toen had ik zoiets van ja het gaat al veel beter met je
.
vanavond kreeg ik het verlossende telefoontje dat ik haar mocht ophalen. ik ben direct naar de kliniek gereden en toen ik aan kwam rijden hoorde ik haar al hinniken (ze kent het geluid van de auto precies
) nog even wat dingen afgehandeld en haar opgeladen. thuis aangekomen een rondje met haar gelopen een klein beetje gras laten eten. dat mocht weer en het smaakte blijkbaar hardstikke lekker 
. en daarna op stal met een paar brokjes.
het is dus gelukkig goed afgelopen (en ik moest het even kwijt).
) ik heb gister de schrik van m'n leven gehad. daisy mijn 18 jarige was eigenlijk de hele dag al wat hangerig. tegen de avond zat ik nog eens naar haar te kijken, en had zoiets van zou het dan toch een koliekje zijn. daisy is nl vreetmachine nr. 1 hier
en als ze op de wei staat zie je haar hoofd niet van de grond komen. gister dus niet, ze stond op de paddock die aan de wei verbonden is en bleef maar staan, af en toe wat lopen en het hoofd bijna op de grond. dan bleef ze weer staan en wel op zo'n aparte manier (1 been helemaal naar voren en de ander helemaal naar achter gestrekt).heb haar uit de wei (paddock) gevist en ben met haar gaan wandelen. maar na 1 uur lopen nog steeds geen verbetering. en ik had zoiets van hier trek ik haar niet zo doorheen, dus DA gebelt. die kwam direct.
haar getempt, 38,1 das niet zo hoog zei hij nog, met als antwoord van mijn kant das wel te hoog voor haar, ze zit ontdanks dat het zo warm is nooit boven de 38. Toen heeft hij de buik afgeluistert en de darmen stonden dus stil, opgevoeld en toen kwam de aap uit de mouw. de milt was verschoven van tegen de buikwand naar middenin en de darmen waren achter de milt gaan zitten.
direct naar de kliniek toe gebracht, daar aan een infus (pak em beet een litertje of 10 aan vocht toegediend) en ze moest de nacht daar blijven. als het niet goed zou gaan zou hij mij direct bellen (al was het midden in de nacht
) het bleef gelukkig rustig vannacht en vanmorgen heeft hij me gebeld dat het ietsje beter met haar ging. ze kreeg vandaag waarschijnlijk nog 1 pak met vocht toegedient en tegen de avond zou hij bellen of ze nar huis mocht of niet. ik ben vanmiddag even bij haar geweest (de kliniek is zo'n 10 KM verderop) en dan kun je al gauw even heen rijden om te kijken. en ze zag er al veel beter uit dan gister. ik brak wel even op dat moment, die doos heb ik nl al 18 jaar en de spanning viel toch wel van me af toen ze zo heerlijk boos naar me keek van baasje ik vind dit een rotstreek en wil naar huis. toen had ik zoiets van ja het gaat al veel beter met je
. vanavond kreeg ik het verlossende telefoontje dat ik haar mocht ophalen. ik ben direct naar de kliniek gereden en toen ik aan kwam rijden hoorde ik haar al hinniken (ze kent het geluid van de auto precies
) nog even wat dingen afgehandeld en haar opgeladen. thuis aangekomen een rondje met haar gelopen een klein beetje gras laten eten. dat mocht weer en het smaakte blijkbaar hardstikke lekker . en daarna op stal met een paar brokjes. het is dus gelukkig goed afgelopen (en ik moest het even kwijt).
