In het blaadje van de plaatselijke dierenbescherming stond het volgende:
Het verhaal van Lotje
September 2000. Terwijl Ineke uit 't Harde haar hond uitlaat langs de bosrand, ziet zij op een stil weitje ineens 3 dieren staan: 2 pony's en een ezel. Na verloop van tijd verdwijnt 1 pony. Ineke ziet ook, dat vooral de ezel er niet bijster goed bijloopt. In januari 2001 verdwijnt ook de andere pony en staat de ezel alleen. Zonder stal, in de regen en sneeuw, gegeseld door een ijskoude wind. De ezel loopt erg moeilijk en heeft gewoon niet genoeg te eten. Ineke heeft de hele winter de 3 dieren al te eten gegeven en doet dit nu extra voor de ezel. De ingeschakelde inspecteur van de dierenbescherming heeft, wettelijk gezien, niet genoeg redenen om de leefomstandigheden van de ezel te verbereren ( )
Het gaat steeds slechter met de ezel. Ze zit onder de luizen en schuurt zich de huid stuk. Door haar slofhoeven gaat het lopen steeds moeilijker, en altijd zondere enige beschutting in weer en wind. Ineke zoekt uit wie de eigenaar is. Ze weet de ezel in handen te krijgen en belt met de Ezelopvang in Zeist.
Ineke woont zelf in een rijtjeshuis en kan Lotje, zoals zij de ezel heeft genoemd, tot haar spijt niet in de achtertuin zetten. En zo wordt Lotje een ezel van St. De Ezelsociëteit. Het verhuizen van Lotje had nogal wat hoeven in de aarde, omdat haar weitje in 'besmet' MKZ gebied ligt. Gelukkig waren de mensen van de RVV en de AID bereid te luisteren naar het verhaal van het verwaarloosde ezeltje. Lotje werd bekeken door een dierenarts en gechipt. Wij kregen een stapel papieren en instructies om de reis vanuit het MKZ-gebied wettelijk te krijgen. Na een roerend afscheid van Ineke, , kwam de ezel in Zeist aan.
Eerst hebben we Lotje gewassen met anti-luis shampoo. Daarna gedroogd met handdoeken en als sluitstuk geborsteld en geföhnd. Heerlijk vond ze dat allemaal. Het is zo leuk om te zien dat deze ezel enkel maar geniet. Van haar extra emmertje met 'weidemix', het geurige hooi, fris water en knabbelstro. Tevreden hoort Lotje de regen kletteren op het dak van de stal, zij staat eindelijk droog.
De hoefsmid heeft haar al een eerste behandeling gegeven en zij is ontwormd en geënt tegen tetanus en influenza. Lotje heeft links achter 'hanentred' en een matig gebied . Vermoedelijk is zij daarom op betrekkelijk jonge leeftijd in de laagste regionen van de handel terechtgekomen. Deze merrie is hooguit 15 jaar. We zijn nog lang niet klaar met deze, wel heel lieve ezel. Lotje zit daar niet mee, zij heeft een ontluikende romance met onze ezelruin Joop!