Ik had toch geen zin om serieus te rijden en had wel zin in een klein ritje.
Een meisje reed op een A ponietje en de andere twee op een d pony.
Je snapt al, Laiser moest heel rustig sjokken om er voor te zorgen dat de andere hem bij konden houden
.We reden een stukje achter elkaar over een akker. Ik reed niet voorop, omdat zodra Laiser iets eng vind hij stil blijft staan en niet verder gaat totdat een ander laat zien dat het goed is
Toen kwamen we langs een vaart en dat vindt Laiser altijd spannend. (Ik vind het ook niet supergeslaagd, ik heb namelijk geen zin in een nat pak
) Dus het A-ponietje aan de waterkant en ik bij de struiken, maar ja daat zatten ook allemaal enge bosjesmannen in volgens Laiser. Kortom de meiden achter mij lagen eigenlijk wel dubbel om dat grote paard dat zo liep te miepen.Eenmaal een stukje verder reden we op een weg met een brede berm. Laiser haalde opgelucht adem en stapte vrolijk rond. Maar toen we bij een minivliegveldje waren, was dat toch wel weer spannends. Heel toevallig
ging hij quasi staan kijken waar de ponies bleven. (De held op sokken 
) Hij ging pas weer vooruit totdat een van de ponies iets voor hem was. Vervolgens draafden we een stukje. Ineens schrikt Laiser zich bijna te pletter van een paar eenden die ineens opvliegen.
Tijdens de draf moest het aponietje flink door lopen en die liep me toen toch gaaf te strekken en te showen
Vervolgens hebben we nog een flink stuk over een B-weg (zand/stenen) gereden. Daar moest Laiser en ik regelmatig even wachten op de ponies, want Laiser stapte al weer vrolijk door.
Maar bij de boerderijen aan het einde van de weg, had hij de begeleiding nodig van de drie ponies. Want dat was blijkbaar een boerderij die heel eng was
(Ik zag het niet, maar goed ) Geheel zijwaarts stapten we de boerderij voorbij. Kortom Laiser liep flink te miepen, maar bleef redelijk schuinvoorwaarts gaan Een van de meisjes zei na de rit, dat ze blij was dat ze zo'n brave pony had. Want Laiser kon wel moeilijk doen zeg
